مدير دفتر آموزش و ارتقاي سلامت وزارت بهداشت با بيان اينكه از هر مرگ مغزي مي‌توان جان هشت بيمار نيازمند عضو را نجات داد؛ گفت: اين پيشرفت بزرگ علم پزشكي براي اهداي زندگي به كساني است كه در لبه مرگ و زندگي قرار گرفته‌اند. دكتر فرشيد با اشاره به اين موضوع كه در آستانه هفته «اهداي عضو و اهداي زندگي» قرار داريم، اظهار كرد: خوب است نه تنها عموم جامعه بلكه دانشجويان رشته‌هاي مختلف به ويژه پيراپزشكي و حتي پزشكي درباره اهداي عضو به عنوان پديده ارزشمند پيشرفت علم، بيشتر بدانند. نقش دانشجويان پزشكي و پيراپزشكي در افزايش سواد سلامت جامعه بديلي ندارد و حائز اهميت است. اوبا بيان اينكه مطالعه‌اي جديد ميان دانشجويان رشته‌هاي مختلف در كشور عمان انجام شده، اظهار كرد: نتايج به دست‌آمده از اين تحقيق جالب است. نتايج به دست‌آمده بيانگر اين است كه اگرچه ۹۹ درصد دانشجويان، عبارت «اهداي عضو بعد از مرگ مغزي» را شنيده بودند و ۹۵درصد دانشجويان مي‌دانستند كه اهداي عضو مي‌تواند جان بسياري را نجات دهد، اما فقط ۳۴ درصد دانشجويان اطلاعات خوب و كافي در مورد اهداي عضو داشتند و فقط حدود هفت درصد درباره «مرگ مغزي» و اتفاقات بعد از آن در بدن اطلاعات كافي داشتند.
افزايش روند پيوند عضو در جهان
رضايي با بيان اينكه روند پيوند اعضا در جهان رو به افزايش است، اظهار كرد: اگرچه پيوند اعضا در جهان رو به افزايش است، اما افراد زيادي در ليست اهداي عضو قرار دارند و بسياري از نارسايي‌هاي عضو كه تا كنون در علم پزشكي درمان نداشتند يا بسيار گران و پرعارضه بودند صرفا با اهداي عضو مي‌توانند درمان شوند.
اوبا اشاره به يافته‌هاي مطالعه انجام شده در كشور عمان گفت: محققان، دانش و نگرش دانشجويان در مورد مرگ مغزي و مزايا و چگونگي اهداي عضو را كافي نديدند. در بررسي علل مشخص شد كه ندانستن و ناآگاهي از پديده اهداي عضو و زمان‌هاي‌طلايي اهداي عضو بعد از مرگ مغزي، شايع‌ترين علتي است كه يك دانشجو ممكن است با اهداي عضو موافق نباشد و لذا برگزاري كمپين‌هاي اهداي عضو با ايفاي نقش دانشجويان و برگزاري سمپوزيوم‌هاي علمي مي‌تواند در افزايش آگاهي اين قشر ارزشمند و فرهيخته موثر باشد.
مدير دفتر آموزش و ارتقاي سلامت وزارت بهداشت با اشاره به نتايج به دست‌آمده از مطالعه كشور عمان گفت: ۸۴درصد دانشجويان، فضاي مجازي و شبكه‌هاي اجتماعي مجازي را منبع اصلي خود براي كسب اطلاعات مناسب در مورد مرگ مغزي و فرآيند اهدا عضو اعلام كردند. دانشجويان شركت‌كننده در اين تحقيق در مورد امكان‌پذير بودن استفاده از بافت و اعضا بعد ار مرگ مغزي اطلاع زيادي نداشتند؛ فقط ۱۲درصد مي‌دانستند مرگ مغزي ديگر برگشت‌پذير و بهبوديافتني نيست. همچنين فقط ۱۵درصد نام كارت اهدا عضو را شنيده بودند.
كمبود عضو مناسب براي پيوند
مشكلي جهاني
رضايي درباره ضرورت اهداي عضو گفت: علي‌رغم نقش مهم اهداي عضو بعد از مرگ مغزي در بهبود كيفيت زندگي و نجات جان انسان‌ها در دنياي امروز و پيشرفت‌هاي علم پزشكي براي گره‌هاي ناگشودني سال‌هاي گذشته، كمبود عضو مناسب براي اهدا و پيوند يك مشكل در دنيا به حساب مي‌آيد. هر چند موانع قوميتي، فرهنگي و قبيله‌اي از دلايلي هستند كه برخي اقوام و قبايل در نقاطي از دنيا هنوز با پديده اهداي عضو خو نگرفته‌اند اما كم‌اطلاعي و ندانستن در مورد مرگ مغزي و اهداي عضو مهم‌ترين علت آن است.
نجات 8 بيمار نيازمند عضو از هر مرگ مغزي
وي ادامه داد: بعد از هر مرگ مغزي، قلب و ساير بافت‌هاي بدن نيز طي چند روز به سرعت از بين‌مي‌روند و لذا در علم پزشكي مرگ مغزي را به دليل غيرقابل برگشت بودن، مرگ قطعي مي‌دانند و سرعت عمل در آغاز فرآيند اهداي عضو از بدن متوفي به گيرندگان عضو را مهم مي‌دانند. بعد از هر مرگ مغزي مي‌توان جان ۸ نفر را نجات داد؛ اين پيشرفت بزرگ علم پزشكي براي اهداي زندگي است به كساني كه در لبه مرگ و زندگي قرار گرفته‌اند و تنها شانس آنها براي زنده ماندن و رهايي از رنج چندساله همان دريافت به موقع و سريع عضو است.
مدت‌زمان طلايي براي اهداي عضو بعد از مرگ مغزي
رضايي با بيان اينكه هنگامي كه انسان دچار مرگ مغزي مي‌شود تمام عملكردهاي مغز از بين مي‌رود و در نتيجه فرماندهي بدن براي نفس كشيدن نيز از بين مي‌رود، افزود: زيرا مركز تنفس خودبه خودي انسان در ساقه مغز است كه در مرگ مغزي مي‌ميرد؛ پس از مرگ مغزي، قلب كه براي تپش خود نياز به اكسيژن و خون دارد نيز در عرض چند دقيقه تا ماكزيمم يك ساعت به سرعت از بين مي‌رود و صرفا با دستگاه تنفس مكانيكي مي‌توان آن را براي چند ساعت تا ماكزيمم سه چهار روز نگه داشت تا قابل پيوند به نفر بعدي شود.
نقش آموزش در فرهنگ اهداي عضو
مدير دفتر آموزش و ارتقاي سلامت وزارت بهداشت ادامه داد: در صورت تاخير بيش از ۳ روز و استفاده از داروهاي حمايتي ضربان قلب، معمولا كيفيت آن قلب مناسب اهدا به فرد ديگري نبوده و زمان از دست رفته است. به همين دليل، كشورهاي دنيا به مردم آموزش كافي مي‌دهند و در برخي كشورها خانواده متوفي بسيار سريع و طي شش ساعت بعد از مرگ مغزي به اهداي عضو رضايت مي‌دهند؛ حال آنكه در برخي كشورها ميانگين زمان رضايت دادن خانواده متوفي بسيار دير و سه تا چهار روز بعد از اعلام مرگ مغزي است.
