تجارت 10میلیارد دلاری سینمای هند گرفتار در بدنه 2میلیاردی
پریسا سجادی|
هندوستان بزرگترین دموکراسی جهان و طبقه میانی آن به سرعت رو به رشد است. این کشور بیش از هر کشور دیگر و حدود 1500 تا 2000فیلم در سال تولید میکند و مردمش دیوانه آن فیلمها و ستارگان آنها هستند. تقریبا هرطور که بخواهیم حساب کنیم، هندوستان باید بیشترین درآمد سینمایی جهان را دارا باشد، پس چرا صنعت فیلم هند سالانه تنها 2میلیارد دلار در باکسآفیس به دست میآورد؟ حتی با وجود اینکه جمعیت هند سه برابر بیشتر است، این مقدار تنها یک پنجم درآمد امریکای شمالی و کمتر از یک سوم درآمد صنعت فیلم چین است. دلیل اول این است که هند به ازای هر 96.300شهروند خود یک پرده سینما دارد. برای درک بهتر این رقم میتوان از امریکا مثال آورد که بهازای هر 7.800نفر یک پرده سینما دارد. وضع چین از هند بدتر بود اما این کشور اخیرا سینماهای بسیاری ساخته و حالا به ازای هر 45 هزار نفر یک پرده سینما دارد. دلیل دوم سالنهای سینمای پایینتر از حد استاندارد هند هستند. بیش از 10 هزار سالن از 13 هزار سالن سینمای هند تکپردهیی هستند. سالنهای تکپردهیی در مقایسه با مجموعههای بزرگ که قیمت بلیتهایشان تا 2 برابر بیشتر است، از نظر اقتصادی بسیار ضعیفتر
هستند. هندوستان مشخصا یک مشکل زیرساختاری دارد. دلیل سوم تقسیم شدن صنعت فیلم هند به چند صنعت محلی مختلف است. بر خلاف امریکای شمالی، چین و بیشتر منطقههای بزرگ که بیشتر فیلمها به یک زبان ثابت توزیع میشوند، هندوستان فیلمهایش را در بیش از 20 زبان مختلف پخش میکند. این محدودیت به منطقه و سیاست زبانی فیلمهای هند، قدرت کلی تجارت فیلم آن را کاهش میدهد. در این حالت، بهای میانگین تولید و بازاریابی فیلمها بالاتر و سودها پایینتر هستند. دلیل بعدی پایین بودن قیمت بلیتهاست. این مساله حقیقت دارد که بخش قابلتوجهی از جمعیت هندوستان فقیر است، اما این توجیه نمیکند که چرا بلیتهای سینمای این کشور باید کم قیمتترین بلیتهای جهان باشند. این کشور دارای طبقه متوسطی با 50 تا 100میلیون نفر جمعیت است که میتواند بهراحتی قیمتی بالاتر از بهای میانگین بلیتها یعنی 150 تا 250روپیه (2.25 تا 3.80دلار امریکا) پرداخت کند. یک علت دیگر هم مالیات بسیار بالاست. بر خلاف هر تجارت دیگر در هندوستان، فیلمهای سینمایی هم باید مالیات سرگرمی پرداخت کنند و در کنار آن باید یک مالیات خدمات نیز بپردازند. این در حالی است که هر نوع تجارتی در
هندوستان معمولا یکی از این دو مالیات را پرداخت میکند، اما به دلیلی نامشخص، سینما شامل هر دوی آنها میشود. دلیل آخر هم میزان بالای کپی و دانلود غیرقانونی فیلمها و حمایت دولت از این امر است. در هر قطاری که از هندوستان عبور میکند افرادی هستند که فیلمهای سینمایی را به صورت غیرقانونی به فروش میرسانند و افسران پلیس هم با خوشحالی با دریافت مقداری رشوه جلوی آنها را نمیگیرند. علاوه بر این، BSNL که تامینکننده خدمات اینترنت دولتی است و پهنای باند کشور را کنترل کرده و به فروش میرساند، از دانلود غیرقانونی فیلمهای سینمایی سود هنگفتی به دست میآورد و جلو آن را نمیگیرد. با استناد به مقاله سال2013 مجله WIPO، صنعت فیلم هندوستان سالانه حدود 18هزار کرور (3.34میلیارد دلار امریکا) و 60هزار شغل بهخاطر کپی و دانلود غیرقانونی از دست میدهد.
منبع: فوربز