نتايج يك تحقيق نشان مي‌دهد، آلودگي هوا ناشي از ذرات PM ۲.۵ بين سال‌هاي ۱۹۸۰ تا ۲۰۲۰ با حدود ۱۳۵ ميليون مرگ زودرس در سراسر جهان مرتبط است. به گزارش تسنيم، يك مطالعه جديد توسط محققان دانشگاه فناوري نانيانگ سنگاپور درباره تأثير مخرب آلودگي هوا بر سلامت انسان نشان مي‌دهد كه آلودگي هوا ناشي از ذرات PM2.5 بين سال‌هاي 1980 تا 2020 با حدود 135 ميليون مرگ زودرس در سراسر جهان مرتبط است. محققان در اين تحقيق دريافتند كه پديده‌هاي آب و هوايي مانند جريان ال نينو به‌طور قابل توجهي تأثير آلودگي2.5 PM را بدتر كرده و منجر به افزايش 14 درصدي در مرگ‌هاي زودرس مي‌شود. آلاينده2.5 PM به ذرات معلقي اطلاق مي‌شود كه قطر آنها 2.5 ميكرومتر يا كمتر است. اين ذرات ريز در هوا شناور هستند و با چشم غيرمسلح قابل مشاهده نيستند. اين اندازه كوچك به آنها اجازه مي‌دهد تا به اعماق ريه‌ها نفوذ كنند و حتي وارد جريان خون شوند كه خطرات قابل توجهي را براي سلامتي به همراه دارد
. محققان اين مقاله از داده‌هاي ماهواره‌اي ناسا، آمار بيماري‌هاي موسسه سنجش و ارزيابي سلامت و اطلاعات الگوي آب و هوا از اداره ملي اقيانوسي و جوي امريكا براي درك ارتباط بين آلودگي2.5 PM و ميزان مرگ و مير استفاده كردند. آنها كشف كردند كه در طي برخي رويدادهاي اقليمي، افزايش دما، تغيير الگوي باد و كاهش بارندگي منجر به راكد شدن شرايط هوا و باعث افزايش غلظت ذرات مضر PM2.5 مي‌شود. اين مطالعه تخمين زد كه يك‌سوم از مرگ‌هاي زودرس با سكته مغزي (33.3 درصد)، يك سوم ديگر با بيماري ايسكميك قلبي (32.7 درصد) و بقيه مرگ‌ها با بيماري مزمن انسدادي ريه، عفونت‌هاي تنفسي تحتاني و سرطان ريه مرتبط است. بر اساس اين تحليل جامع قاره آسيا بيشترين تعداد مرگ و ميرهاي زودرس را به دليل آلودگي ناشي از ذرات2.5 PM تجربه كرده است كه چين و هند به ترتيب 49 ميليون و 26.1 ميليون مرگ و مير را به خود اختصاص داده‌اند. همچنين پاكستان، بنگلادش، اندونزي و ژاپن نيز تعداد قابل توجهي از مرگ و ميرهاي زودرس ناشي از آلودگي را گزارش كردند. محققان مي‌گويند، هم پديده‌هاي طبيعي و هم فعاليت‌هاي انساني منجر به توليد ذارت PM2.5 مي‌شود؛ به‌طور مثال آتش‌سوزي‌ها، توفان‌هاي گرد و غبار و فوران‌هاي آتش‌فشاني اين ذرات را به‌طور طبيعي آزاد مي‌كنند و از طرفي منابع انساني شامل انتشار وسايل نقليه، فرآيندهاي صنعتي، نيروگاه‌ها، دامداري و كشاورزي، سوزاندن سوخت‌هاي فسيلي منجر به افزايش اين ذرات در شهرها مي‌شود. استنشاق ذرات 2.5 PM مي‌تواند مشكلات جدي براي سلامتي ايجاد كند. اين ذرات چشم، بيني و گلو را تحريك مي‌كنند و مي‌توانند منجر به مشكلات تنفسي مانند سرفه و تنگي نفس شوند. قرار گرفتن در معرض طولاني مدت اين ذرات نيز خطر ابتلا به سرطان ريه، بيماري قلبي و ساير مشكلات قلبي عروقي را افزايش مي‌دهد. كودكان، افراد مسن و با خطرات بيشتري از جانب ذرات 2.5 PM روبه‌رو هستند.
دانشمندان تاکيد كردند كه كاهش آلودگي 2.5 PM نيازمند اقدام همه‌جانبه است و دولت‌ها بايد استانداردهاي آلايندگي سختگيرانه‌تري را براي وسايل نقليه و صنايع در نظر بگيرند همچنين كلانشهرها بايد منابع انرژي پاك را ترويج كرده و حمل و نقل عمومي را براي كاهش اتكا به سوخت‌هاي فسيلي بهبود مي‌بخشند. مردم نيز مي‌توانند با استفاده از وسايل برقي كم مصرف، استفاده از وسايل حمل و نقل عمومي و اجتناب از فعاليت‌هايي كه دود يا گرد و غبار توليد مي‌كنند، در كاهش اين ذرات مشاركت كنند.
