يك فوق تخصص غدد و متابوليسم گفت: حمايت بيمه‌اي از انسولين‌هاي نسل جديد ديابت مي‌تواند دوسر برد براي بيمار و سازمان‌هاي بيمه‌گر باشد. به گزارش مهر، عليرضا استقامتي افزود: انسولين‌هاي نسل جديد مزايايي دارند كه در انسولين‌هاي قبلي وجود نداشت. اين انسولين‌ها طول اثر بيشتري داشته و كنترل بهتري در بدن در برابر افت قند از خود نشان مي‌دهند. وي ادامه داد: همچنين اين انسولين‌ها افت قند كمتري مي‌دهند و بيمار با استفاده از آنها بدون آنكه نگران نوسان قند خونش باشد مي‌تواند غذا مصرف كند درنتيجه تأثير درمان در آنها بيشتر خواهد بود. استقامتي گفت: طبيعي است كه اين انسوين‌ها تا زماني كه پوشش بيمه‌اي كاملي نداشته باشند همه بيماران ديابتي، به دليل قيمت آن، نمي‌توانند آن را خريداري كنند و به همين دليل در جلسه‌اي كه با مسوولان وزارت بهداشت داشتيم بحث بيمه اين داروها را مطرح كرديم.
وي افزود: اما چالشي كه در اين ميان وجود دارد اين است كه سازمان‌هاي بيمه‌گر مي‌گويند ما اين دارو را در سبد برنامه‌هاي خود قرار نداده‌ايم و اگر بخواهيم آن را در ليست قرار دهيم بايد براي آن اعتبار جديدي ببينيم و همه بودجه آن را نمي‌توانيم تأمين كنيم و بايد دارويار در پرداخت هزينه اين دارو به ما كمك كند. اما سازمان غذا و دارو مي‌گويد سازمان بيمه‌گر بايد ببيند چقدر مي‌تواند هزينه اين دارو را تأمين كند چون دارويار براي داروهاي جديد پيش‌بيني نداشته است. استقامتي با بيان اينكه اين چالش هنوز به نتيجه نهايي منتج نشده است، ادامه داد: در حال حاضر هم قرار شد كه بيمه سلامت و هم دارويار و سازمان غذا و دارو، جلساتي را برگزار كنند تا مشخص شود كه هر كدام چقدر مي‌توانند از آن را پرداخت كنند، زيرا هر ميزان كه سازمان‌هاي بيمه‌گر هزينه اين دارو را بپذيرند به نفع بيمار است. بايد برنامه‌ريزي كنند تا ببيند هر كدام چقدر مي‌توانند از اين بودجه را تقبل كنند و هر چقدر كه مي‌توانند آن را پوشش دهند. نكته اينجا است كه اين سازمان‌ها بايد اقدام عملي كنند و فقط تماشاگر نباشند و هر كدام هر ميزان كه مي‌توانند هزينه پرداخت اين دارو را تقبل كنند. فرض كنيد دارو به وسيله سازمان‌هاي بيمه‌گر و دارويار مثلاً ۷۰ درصد پرداخت شود در اين صورت بيمار يا مي‌پذيرد دارو را خريداري كند يا نه! بالاخره موضوع حاد و پيچيده‌اي نيست كه قابل حل نباشد.
