يك كارشناس حوزه انرژي گفت: يكي از راه‌حل‌هاي دنيا افزايش توليد بود كه اين موضوع نيز با توجه به عدم سرمايه‌گذاري در دنيا به دليل كرونا عملا امكان وجود نداشت، تنها مبادي كه مي‌توانستند افزايش توليد داشته باشند؛ ونزوئلا و ايران بودند كه در اين زمينه چشم‌پوشي اتفاق افتاد به اين ترتيب كه در مورد ونزوئلا مذاكره شد تا امكان حضور شركت‌هاي امريكايي با توجه به توافقات و تسهيلات دولت امريكا فراهم شود، در مورد ايران هم نسبت به صادرات چشم‌پوشي شد. مرتضي بهروزي‌فر در گفت‌وگو با ايلنا، در ارزيابي واقعيت رقم صادرات نفت اظهار داشت: اينكه ما افزايش توليد داشتيم درست است و اين را بايد يك موفقيت مسوولان عملياتي صنعت نفت براي توليد بيشتر تلقي كرد زيرا زماني كه حجم توليد باتوجه به ظرفيت كم مي‌شود؛ نگهداشت ظرفيت توليد اقدامي است كه نياز به تخصص داشته و هزينه‌بر است.
وي افزود: در اين مساله شكي نيست كه در زمان توليد كم توانستيم به رقم توليد اضافه كنيم اما در نظر داشته باشيم كه اواخر سال ۹۸ بحران اپيدمي كرونا را در دنيا داشتيم و تا سال ۱۴۰۰ به شرايطي رسيديم كه نسبت به سال‌هاي گذشته حتي ۲۰ تا ۲۵ ميليون بشكه كاهش مصرف داشتيم و علت هم لاك‌داون و قرنطينه‌هايي است كه در چين اتفاق افتاده و منجر به كاهش مصرف شده بود. آن زمان بخشي از صنعت و حمل و نقل هوايي و زميني و حتي تردد داخلي هم دچار اختلال شد و ارتباطات به‌شدت دچار چالش و مصرف به ميزان زيادي كاهش پيدا كرد، تا اينكه واكسن عمومي در تمام دنيا اتفاق افتاد و مساله كرونا حل شد و دوباره تقاضا به سطح قبل بازگشت. اين كارشناس حوزه انرژي گفت: پايان كرونا همزمان با بحران بين روسيه و اوكراين شد، جنگ در كشوري كه يكي از بزرگ‌ترين توليدكنندگان نفت دنيا است و اين مساله باعث تحريم بر عليه روسيه شد. بسياري از كشورهاي اروپايي تمام تلاش خود را كردند كه واردات كمتري از روسيه داشته باشند و اين روي صادرات نفت اين كشور اثر گذاشت و همين عوامل باعث شد كه بازار دچار مشكل شود، نتيجه اينكه از يك سو افزايش تقاضا به سمت ايران سوق داده شد كه متناسب با افزايش تقاضا نتوانسته بود افزايش عرضه داشته باشد. از سوي ديگر هم دنيا در معرض حذف بخشي از صادرات نفت روسيه قرار گرفته بود چون هم مساله جنگ را داشتيم كه امكان داشت به زيرساخت‌ها آسيب برساند و از طرف ديگر مساله تحريم‌ها را داشتيم؛ همه اينها باعث شد قيمت نفت از ۱۰۰ دلار هم بالاتر برود. وي ادامه داد: يكي از راه‌حل‌هاي دنيا افزايش توليد بود كه اين موضوع نيز با توجه به عدم سرمايه‌گذاري در دنيا به دليل كرونا عملا امكان وجود نداشت، تنها مبادي كه مي‌توانستند افزايش توليد اشته باشند؛ ونزوئلا و ايران بودند كه در اين زمينه چشم‌پوشي اتفاق افتاد به اين ترتيب كه در مورد ونزوئلا مذاكره شد تا امكان حضور شركت‌هاي امريكايي با توجه به توافقات و تسهيلات دولت امريكا فراهم شود، در مورد ايران هم نسبت به صادرات چشم‌پوشي شد.
بهروزي‌فر بيان داشت: مورد ديگري كه بايد در نظر داشت اينكه تمام صادرات نفت ايران صرفا به چين و فقط به شركت‌هاي كوچك اين كشور بوده كه هيچ ارتباط و مراوده بين‌المللي نداشته و وابسته به دلار نبوده‌اند، يعني هيچ ارتباطي با امريكا نداشتند. در واقع فروش نفت ايران به بازارهاي محلي چين بوده كه نفت خام را وارد و پالايش مي‌كردند و در بازار محلي نيز بفروش مي‌رساندند. وي تصريح كرد: امروز ما مجبوريم نفت را با تخفيف بفروشيم، مجبوريم اسناد و داكيومنت‌ها را تغيير دهيم، مجبوريم در ازاي نفت پول را وارد كشور نكنيم حتي اگر هم وارد شود انتقال پول اين نفت فروخته شده به كشور يك فرايند پرهزينه است. امكان انتقال همه پول به صورت ارزهاي پرقدرتي مثل دلار و يورو وجود نداشته است، همه اينها دست به دست هم دادند تا حدي به صادرات ايران اضافه شود اما واقع امر اين است كه اين نفت ارزان فروخته شده و به بازار جديدي نرفته است . اين كارشناس حوزه انرژي تاكيد كرد: افزايش صادرات نفت صرفا توانمندي ما نبوده است، اگر بازار جديدي پيدا كرده بوديم، اگر توانسته بوديم عليرغم تحريم‌ها به اروپا صادرات داشته باشيم، اگر در همين شرايط تحريم به ژاپن و كره صادرات داشتيم؛ مي‌توانستيم ادعا كنيم كه ديپلماسي انرژي را فعال كرديم ولي واقعيت اينكه ما فقط به شركت‌هاي كوچك چيني نفت فروختيم، حتي يك قطره نفت هم به سي‌ان‌پي‌سي چين نفروخته‌ايم، بعبارت ديگر بازار جديد به دست نياورده‌ايم و افزايش صادرات به شكل واقعي اتفاق نيفتاده است.
