بازار سرمايه با چالش‌ها و ابهامات بسيار زيادي روبه‌رو است كه يكي از مهم‌ترين آنها را مي‌توان به جايگاه نشستن نهمين رييس‌جمهور كشور دانست. استقرار يك دولت جديد و معرفي اعضاي كابينه ممكن است ماه‌ها زمانبر باشد و در اين مدت كشور از هر لحاظ در يك ابهام فرو مي‌رود تا تكليف همه چيز مشخص شود. در وهله اول بايد رييس دولت جديد مشخص شود و پس از آن اعضاي كابينه آن به مرور معرفي شوند و پس از آن راي اعتماد بگيرند و در نهايت برنامه‌هاي خود را بيان كنند. اين شرايط بيان مي‌تواند بازارها را در نوعي ركود ببرند؛ در اصل بازارها صبوري مي‌كنند كه تكليف دولت مشخص شود و پس از آن مسير خود را مشخص كنند . آخرين روز ارديبهشت ماه بود كه خبر سانحه بالگرد و شهادت رييس دولت سيزدهم و همراهان وي اعلام شد و همين موضوع بازارها را در ركود فرو برد و از آن زمان تا به امروز شاهد يك ركود و آرامش نسبي در بازارها هستيم و به نوعي تمامي بازارها در انتظارند كه دولت جديد روي كار بيايد و در نهايت تصميم‌گيري كنند.
اگر بخواهيم منطقي باشيم اكنون بازارها نمي‌توانند با اقبال سرمايه روبه‌رو باشند؛ زيرا تكليف كشور از نظر سياسي و اقتصادي مشخص نيست. براي نمونه ممكن است نهمين رييس‌جمهور كشور با ارتباط موثر با كشورهاي مختلف و احياي برجام موافق باشد كه اين موضوع در بلندمدت تاثير مثبت بسزايي روي بازارهاي مالي خصوصا بازار سرمايه خواهند داشت؛ در مقابل اگر دولت آينده تمايلي به مذاكره با كشورهاي دنيا نداشته باشد در نتيجه روزهاي خوشي نيز در انتظار اقتصاد و بازارها نخواهد بود، چراكه ميزان فشار افزايش پيدا مي‌كند و اين موضوع را مي‌توان به تمامي بخش‌هاي كشور مربوط و بر اساس آن هر حوزه را با چالش خود بررسي كرد. نكته مهم اينجاست كه دولت جديد نبايد با سيستم وعده و وعيد به جلو حركت كند كه اين موضوع مي‌تواند كاهش اعتماد را در پي داشته باشد. از تابستان سال ۹۹ بورس روند ريزشي خود را آغاز كرد و سال ۱۴۰۰ رييس دولت سيزدهم وعده‌هاي بسياري براي ترميم اين ريزش داد؛ اما از آن زمان تا به امروز بازار سرمايه ريزش‌هاي سنگين‌تري را متحمل شده است و هيچ يك از بسته‌هاي حمايتي نتوانسته كاري براي ريزش بورس انجام دهد و اكنون دوره دولت سيزدهم به پايان رسيده است. در اصل دستكاري و دخالت بازار را به گرداب سقوط كشانده و هر چند وقت يك‌بار شاهد تصميمات يك‌شبه يا دخالت در چرخه معاملات هستيم.
