قرارداد ايران با تركمنستان براي سواپ ۱۰ ميليارد مترمكعب گاز
ايران و تركمنستان، قراردادي سالانه براي تحويل ۱۰ ميليارد متر مكعب گاز طبيعي تركمنستان امضا كردهاند كه ايران آن را به عراق، ارسال خواهد كرد.
ايران و تركمنستان، قراردادي سالانه براي تحويل ۱۰ ميليارد متر مكعب گاز طبيعي تركمنستان امضا كردهاند كه ايران آن را به عراق، ارسال خواهد كرد.
به گزارش ايسنا، تركمنستان و ايران، در سوم ژوئيه (۱۳ تير)، قراردادي را براي تحويل سالانه ۱۰ ميليارد متر مكعب گاز طبيعي از سوي تركمنستان به ايران، امضا كردند. وزارت خارجه تركمنستان، اين قرارداد را اعلام كرده اما به جزئيات قيمت اشارهاي نكرده است. در بيانيه وزارت خارجه تركمنستان آمده است: شركتهاي ايراني، يك خط لوله جديد به طول ۱۲۵ كيلومتر بين ايران و تركمنستان براي توسعه ظرفيت تحويل اين كشور آسياي مركزي، خواهند ساخت.
همچنين وزارت خارجه اعلام كرد تركمنستان كه اقتصادش، وابستگي بالايي به صادرات گاز طبيعي دارد، قصد دارد عرضه گاز به ايران را به ۴۰ ميليارد متر مكعب در سال افزايش دهد اما هيچ زمان مشخصي اشاره نكرد. ايران، دومين ذخاير بزرگ گاز طبيعي جهان را در اختيار دارد و سومين توليدكننده بزرگ اين سوخت فسيلي است اما با رشد تقاضاي داخلي روبروست كه صادرات را محدود ميكند. سواپ گاز با تركمنستان، به ايران امكان ميدهد به تعهدات صادراتي خود عمل كند. تركمنستان سالهاست كه سواپ گاز با ايران دارد اما حجم آن نسبتا اندك بوده و به تنها چند ميليارد متر مكعب در سال ميرسيد. درآمد حاصل از صادرات گاز طبيعي، سهم بالايي در بودجه تركمنستان دارد. اين كشور چهارمين ذخاير قطعي بزرگ گاز طبيعي جهان را در اختيار دارد كه طبق آمار شركت بريتيش پتروليوم، حدود ۱۴ تريليون مترمكعب برآورد ميشود.
تركمنستان در حال حاضر، حدود ۸۰ ميليارد متر مكعب گاز توليد ميكند و بر اين اساس، تا ۱۶۶ سال ديگر ميتواند گاز توليد كند كه از نظر استانداردهاي جهاني، رقم فوقالعاده بالايي است و نشان ميدهد تركمنستان پتانسيل توليد به ميزان بيشتري را دارد.
با اين حال، تركمنستان براي يافتن بازار براي ذخاير عظيم گاز طبيعي خود مشكل دارد و امكان صادرات مستقيم گاز طبيعي مايع (الانجي) به بازارهاي جهاني را ندارد.
چين، مشتري اصلي گاز طبيعي تركمنستان است و حدود نيمي از توليد سالانه اين كشور را دريافت ميكند.
بر اساس گزارش اويل پرايس، تركمنستان مشغول كار روي خط لولهاي براي عرضه گاز به افغانستان، پاكستان و هند است. اين كشور آسياي مركزي به مدت چند دهه، به دنبال ارسال گاز طبيعي از طريق يك خط لوله از مسير درياي خزر به جمهوري آذربايجان و اروپا بوده اما با مخالفت روسيه روبرو بود كه سابق بر اين، بزرگترين تامين كننده گاز اروپا بود.