تركيه مايل است گاز بيشتري به اتحاديه اروپا صادر كند كه بيشتر آن از جمهوري آذربايجان تامين خواهد شد اما براي اين منظور شرطي دارد.
تركيه اعلام كرده آماده است صادرات گاز طبيعي به اتحاديه اروپا را به ميزان قابل توجهي افزايش دهد، اما اين كار آسان و ارزان نخواهد بود. براي اين منظور، احتمالي‌ترين مسير، صادرات مجدد گاز جمهوري آذربايجان از تركيه است. اين به نوبه خود، تركيه را ملزم مي‌كند كه براي جبران كمبود گاز، واردات بيشتري از روسيه، انجام دهد.
اما اين برخلاف هدف اتحاديه اروپا خواهد بود كه به دنبال حذف واردات گاز از روسيه است تا مانع تامين مالي جنگ مسكو در اوكراين شود. تحت برنامه تركيه، پولي كه اتحاديه اروپا، براي خريد گاز طبيعي از روسيه صرف مي‌كرد، به تركيه مي‌رود اما درآمد براي روسيه مي‌ماند كه كم و بيش، مانند سابق خواهد بود. آنكارا مايل است نقش نجات‌دهنده را ايفا كرده و نفوذ خود را در قبال بروكسل تقويت كند، اما قبل از اقدام براي آغاز هزينه روي زيرساخت ضروري، مايل است تا حدودي ضمانت از اتحاديه اروپا دريافت كند. اروپا طي چند سال گذشته، تلاش كرده است منابع ديگري را به جاي گاز روسيه كه از اوكراين ترانزيت مي‌شود، جايگزين كند. در سال ۲۰۱۹، روسيه و اوكراين يك توافق ترانزيت خط لوله پنج ساله امضا كردند تا گاز طبيعي روسيه به كشورهاي اتحاديه اروپا ارسال شود. هر دو كشور با وجود جنگ و تحريم‌ها، به اين توافقنامه پايبند مانده‌اند.
اما اوضاع به زودي تغيير مي‌كند زيرا اوكراين اعلام كرده است پس از پايان مدت اين توافق در آخر سال ۲۰۲۴، تصميم ندارد آن را تمديد كند. اتحاديه اروپا هم تمايلي براي احياي اين توافق ندارد. جمهوري آذربايجان، كليد هرگونه طرح تركيه براي افزايش صادرات گاز به اتحاديه اروپا است. گاز طبيعي جمهوري آذربايجان كه به تركيه فروخته مي‌شود، مي‌تواند مجددا از طريق بلغارستان به اروپا صادر شود، اما نه بدون تلاش و هزينه. آلپ‌ارسلان بايراكتار، وزير انرژي تركيه در مصاحبه با بلومبرگ، نسبت به مسير بلغارستان تمايل نشان داد و به پتانسيل افزايش حجم صادرات به اتحاديه اروپا تا ۱۰ ميليارد متر مكعب در سال اشاره كرد و در عين حال، اين پيام روشن را به بروكسل ارسال كرد كه بدون برخي ضمانت‌هاي تقاضا، اين اتفاق نخواهد افتاد. به گفته بايراكتار، ظرفيت صادرات از طريق بلغارستان، در حال حاضر تنها حدود ۳.۵ ميليارد متر مكعب در سال است اما از نقطه نظر فني، تركيه مي‌تواند اين نقطه اتصال را تقويت كند. وزير انرژي تركيه اظهار كرد: آنچه ما نياز داريم، افزايش ظرفيت اتصال بين تركيه و بلغارستان است كه در حال حاضر تنها مي‌تواند حدود نيمي از هفت ميليارد متر مكعب در سال را كه تركيه مي‌تواند از نظر فني تامين كند، دريافت كند. تركيه و بلغارستان در سال ۲۰۲۳، قراردادي را امضا كردند كه به شركت دولتي بلغارگاز بلغارستان اجازه مي‌دهد از طريق نقطه مرزي استرانژا-مالكوكلار با تركيه، سالانه ۱.۸۵ ميليارد متر مكعب گاز وارد كند كه معادل ۶۰ درصد تقاضاي سالانه بلغارستان است. شركت بولگارگاز خواه از اين ظرفيت استفاده كند يا خير، در مدت ۱۳ سال، بايد ۲ ميليارد يورو هزينه خدمات به شركت گازي بوتاش تركيه بپردازد. بر اساس گزارش اويل پرايس، اكنون توپ در زمين بروكسل است و فرصت زيادي براي جايگزيني ترانزيت گاز از طريق اوكراين باقي نمانده است. طبق اعلام شركت تحقيقاتي «ريستاد انرژي»، اروپا براي جبران اين كمبود، سالانه به ۷.۲ ميليارد مترمكعب واردات گاز طبيعي مايع گران‌تر (ال‌ان‌جي) نياز دارد و به نظر مي‌رسد آنكارا همه كارت‌ها را در اختيار دارد.
