راهكارهاي مقابله با پولشويي در بورس (2)

۱۴۰۳/۰۵/۲۹ - ۰۰:۵۷:۴۷
کد خبر: ۳۱۹۱۰۶
راهكارهاي مقابله   با پولشويي در بورس (2)

در بخش نخست يادداشت با موضوع پولشويي در بازار سرمايه ابتدا تعريفي از موضوع ارايه شد. در مرحله بعد تلاش شد به مصاديق پولشويي در بازار سرمايه و مكانيسم آن اشاره شود و نهايتا راه‌هاي جلوگيري از بروز تخلف، فساد و پولشويي در بورس مورد ارزيابي قرار بگيرد. در بيان راهكارهاي مقابله‌اي به 2گزاره ارزيابي دقيق ريسك و سيستم‌ها و كنترل‌هاي پيچيده اشاره شد.

مهرداد حاجي‌زاده فلاح

در بخش نخست يادداشت با موضوع پولشويي در بازار سرمايه ابتدا تعريفي از موضوع ارايه شد. در مرحله بعد تلاش شد به مصاديق پولشويي در بازار سرمايه و مكانيسم آن اشاره شود و نهايتا راه‌هاي جلوگيري از بروز تخلف، فساد و پولشويي در بورس مورد ارزيابي قرار بگيرد. در بيان راهكارهاي مقابله‌اي به 2گزاره ارزيابي دقيق ريسك و سيستم‌ها و كنترل‌هاي پيچيده اشاره شد. اينك در ادامه بحث به ساير گزاره‌هاي موثر براي مقابله با پولشويي در بورس اشاره مي‌شود: 
سيستم‌هاي نظارت قوي: يك سيستم پايش تراكنش قوي يكي از ضروري‌ترين ابزارهايي است كه فعالان بازار براي بررسي دقيق تراكنش‌هاي مشتريان كه از طريق سيستم‌هايشان انجام مي‌شود به آن نياز دارند. سيستم نظارت بايد شامل هشدارهاي مختلفي باشد كه مطابق با محصولات و خدمات ارايه شده توسط واحد تجاري بارگذاري شده باشد تا بتواند هر گونه الگوي تراكنش مشكوك مربوط به انواع مختلف پولشويي را كه شركت ممكن است در معرض آن قرار گيرد، علامت‌گذاري كند.

براي بهترين عملكرد، اطلاعات به دست آمده در مورد هدف روابط تجاري و سطح پيش بيني شده كسب و كار به منظور رعايت تعهدات مبارزه با پولشويي بايد مورد استفاده قرار گيرد تا سيستم نظارت بر معاملات از منظر پولشويي مطلع شود. داده‌هاي مشتري بايد به گونه‌اي استفاده شود كه الزامات نظارتي ناشي از قوانين مختلف را برآورده كند. آموزش منظم: نيازي به گفتن نيست، آموزش و داشتن افراد مناسب براي تجزيه و تحليل و ارزيابي هشدارهاي مربوطه به منظور اطمينان از انطباق كامل با رژيم‌هاي نظارتي مربوطه، كليدي است. آموزش بايد ساختار خوبي داشته باشد و برنامه‌هاي خود-توسعه بايد طوري طراحي شود كه به كاركنان بينش كامل نه تنها در مورد آخرين تعهدات نظارتي و سياست‌ها و رويه‌هاي داخلي، بلكه همچنين در مورد آخرين روندها و گونه‌شناسي‌ها ارايه دهد، در نتيجه اطمينان حاصل شود كه شركت به درستي عمل مي‌كند. مميزي‌ها و بررسي‌هاي داخلي معني‌دار: علاوه بر اين، ارزيابي كنترل‌هاي داخلي، سياست‌ها و رويه‌ها به منظور اطمينان از موثر بودن آنها كليدي است. هر گونه كاستي در چارچوب كنترل داخلي شركت مي‌تواند صدمات قابل توجهي را به شركت وارد كند، نه تنها از منظر نظارتي بلكه از منظر شهرت.

حركت رو به جلو: در طول سال‌ها، چارچوب‌هاي نظارتي جديد و به‌روز شده‌اي طراحي‌شده و براي مبارزه با پولشويي و تامين مالي تروريسم اجرا شده است، با اين حال، پولشويي مبتني بر بازار همچنان فراگير است، حداقل به دليل دسترسي به بازارهاي سرمايه. اگرچه بازارهاي سرمايه مالي‌نقدينگي بسيار كمتري نسبت به همتايان خارجي خود دارند، اما هيچ تضميني وجود ندارد كه از بازارهاي محلي براي اهداف پولشويي استفاده نشود. بنابراين براي فعالان بازار محلي ضروري است كه در جريان تحولات در اين زمينه باشند تا اطمينان حاصل كنند كه براي انجام تعهدات نظارتي در حال تحول خود به خوبي مفيد هستند. پايش AML در بازار سرمايه: بازارهاي سرمايه در سطح بين‌المللي به هم متصل هستند و عمدتا نقدشونده هستند، و باعث مي‌شود حجم زيادي از سرمايه بين حوزه‌هاي قضايي در كسري از ثانيه به هدفي جذاب براي پول‌شويان تبديل شود. اگرچه موسسات مالي در سال‌هاي اخير تحت فشار قرار گرفته‌اند تا حمايت‌هاي جامع‌تر ضد پولشويي (AML) را توسعه دهند، فعالان بازار عمده‌فروشي تحت فشار مشابهي قرار نگرفته‌اند. در عوض، تغييرات قابل توجه سياست در اين زمينه بر كاهش خطرات دستكاري بازار و معاملات داخلي متمركز شده است. هدف اصلي دستكاري بازار و معاملات داخلي، ايجاد سود از معاملاتي است كه از مزاياي ناعادلانه ساير فعالان بازار استفاده مي‌كند. در بيشتر مواقع، اين تأثير منفي و جهاني بر شفافيت و عملكرد مصرف كننده دارد.

پولشويي مبتني بر بازار شبيه به پولشويي سنتي است و مستلزم سوءاستفاده از بازارها براي منافع مالي است، و معاملات درگير ممكن است بر شفافيت و عملكرد بازار تأثير بگذارد، بنابراين با مفهوم گسترده «استثمار بازار» مطابقت دارد. برخلاف بهره‌برداري مالي و تجارت داخلي، هدف از پولشويي مبتني بر بازار پنهان كردن حركت وجوه به جاي كسب سود است. اين مشكل هم براي رگولاتورها و هم براي مشاغل است. سيستم‌ها و ابزارهاي نظارتي شركت‌ها معمولاً براي تشخيص نوع‌شناسي مورد استفاده براي اين نوع سوءاستفاده از بازار، ساختاري ندارند، مگر اينكه منشأ وجوه در سراسر بازارها شسته شود. براي مثال، روش‌هايي مانند شناسايي سودهاي معاملاتي بيش از حد بالا در جايي كه هدف توليد سود نيست، عمل نمي‌كند.