پرستاران خسته‌اند و جان بيماران در خطر است

بر اساس آخرين آمارها بيش از 50 بيمارستان در كشور درگير اعتراضات پرستاري هستند. طي روزهاي گذشته نيز بيمارستان‌هايي در گرگان، خراسان رضوي و ... نيز به جمع معترضان پيوسته‌اند. در اين بين مسوولان سعي كرده‌اند با ارايه وعده‌هايي اين جماعت خسته از بي قانوني را به آرامش دعوت كنند و برخي ديگر با ايجاد ارعاب مي‌خواهند اين اعتراضات را به پايان ببرند اما مساله اينجاست كه آيا واقعا خواسته پرستاران بيش از آن چيزي است كه حق و حقوق‌شان مشخص كرده، آيا واقعا درخواست ساعت كاري استاندارد، حجم كاري استاندارد، برخورد درست و انساني از سوي مديران بيمارستان‌ها و پزشكان و البته سرپرستارها خواسته نابجايي است. اينكه پرستاران نگران وضعيت بيماران هستند و بر اين باورند كه اضافه كاري اجباري نه تنها توان كاري را از آنها سلب مي‌كند كه باعث مي‌شود كيفيت خدماتي كه به بيماران ارايه مي‌دهند هم پايين بيايد. از سوي ديگر طي روزهاي گذشته در خبرها اعلام شد كه پرستاري به دليل فشار كاري زياد به كما رفته است. برادر اين پرستار در شبكه‌هاي اجتماعي از بدحال بودن او و اينكه تحت سرم درماني بوده و اما با اين وضعيت هم مجبور شده سر كار حاضر شود در نهايت و تحت فشار و استرس به كما برود خبر داد. البته «الهه كاظمي» پرستاري كه به كما رفته تنها نمونه‌اي از اتفاقاتي است كه در تمام اين سال‌ها به دليل بي توجهي مسوولان به فشار كاري مضاعف به پرستاران به دليل عدم رعايت استانداردهاي جهاني بر سر پرستاران مي‌آيد.

همان‌طور كه بسياري از پرستاران بر اين مساله تاكيد مي‌كنند كه مرگ و يا خودكشي بر اثر فشار كار در پرستاران آماري بالاتر از خودكشي رزيدنت‌هاي پزشكي دارد، اما عموما مسوولان بيمارستان‌ها از خبري شدن اين اتفاقات جلوگيري مي‌كنند. همين مسائل و بي توجهي‌ها باعث شده كه حالا در يك اقدام تاريخي پرستاران براي اولين بار طي 100 سال گذشته تاريخ پرستاري كشور دست از كار بكشند و خواستار پيگيري مطالبات خود باشند.

نيروي انساني سودي ندارد  پس مهم نيست!

به گفته دبير كل خانه پرستار متاسفانه از آنجايي كه استخدام نيروي پرستار براي ذي نفعان در وزارت بهداشت و درمان مانند خريد تجهيزات براي بيمارستان‌ها سودي به همراه ندارد عموما به دست فراموشي سپرده مي‌شده و ماجرا تا جايي پيش رفته كه حالا نه تنها كمبود نيروي پرستار به دليل عدم استخدام كه مهاجرت پرستاران و كم شدن روز افزون تعداد پرستاران در بيمارستان‌ها باعث شده تا كارد به استخوان نيروي‌هاي پرستاري برسد و اين بار براي به دست آوردن آنچه تمام اين سال‌ها مطالبه كرده‌اند و جوابي نگرفته‌اند دست از كار بكشند.

سوال اينجاست كه چند پرستار ديگر بايد قرباني ساعات كاري زياد و بي توجهي مسوولان شوند تا بالاخره اين دور باطل وعده دادن‌ها و اجرايي نكردن‌ها نقطه پاياني داشته باشد. تا چه زماني قرار است بار سنگين كمبود نيروي پرستار در بيمارستان‌ها را همچنان ديگر پرستاران با اضافه كاري اجباري به دوش بكشند در حالي كه مسوولان بيمارستان و ديگر اعضاي كادر درمان به خصوص پزشكان بيشتري سود را هزينه‌هاي درماني به خود اختصاص دهند.

تهديد پرستاران چاره كار نيست

خسرو مرادي، يكي از پرستاران معترض بيمارستاني در گرگان به «تعادل» مي‌گويد: مسوولان مي‌خواهند با تهديد و ارعاب پرستاران را به سكوت وادار كنند اما اين بار ديگر مساله از اين حرف‌ها گذشته است. مساله اين است كه ما طي سه سال گذشته بار كمبود پرستار در بيمارستان‌ها را به دوش كشيده ايم. بارها و بارها در مورد تعرفه خدمات پرستاري از مسوولان انتظار رسيدگي داشتيم. بسياري از پرستاران زير فشار كار در بيمارستان‌ها يا جان خود را از دست داده‌اند يا راهي‌آي سي يو و سي سي يو شده‌اند، اما متاسفانه هيچ كس هيچ اراده‌اي براي بهبود وضعيت ما نداشته و ندارد.

او مي‌افزايد: فكر مي‌كنيد «الهه كاظمي» اولين پرستاري است كه به دليل فشار كاري به كما رفته است. چرا بايد يك پرستار كه بيمار است و تحت سرم درماني است همچنان مجبور باشد به كار در بخش ادامه دهد. پاسخ واضح است چون نيروي پرستار در اكثر بيمارستان‌هاي دولتي يك سوم آن چيزي است كه بايد حضور داشته باشند به همين خاطر پرستار حتي از بيمار هم باشد اجازه مرخصي ندارد.

بحران در حوزه سلامت و اعتراضات  به حق پرستاران

فاطمه دانشي يكي از پرستاران بيمارستاني در تهران كه به جمع پرستاران معترض پيوسته نيز در اين باره به تجارت نيوز مي‌گويد: مسوولان سعي دارند اين طور وانمود كنند كه اعتراضات پرستاران باعث بروز بحران در حوزه سلامت است، اما واقعيت اين است كه حوزه سلامت مدت‌هاي مديدي است دچار بحران شده است. ما مي‌خواهيم حل كننده اين بحران و ظلمي باشيم كه در حق بيماران روا داشته مي‌شود.

او مي‌افزايد: مساله ما فقط مشكلات معيشتي و مالي خودمان نيست، مساله اين است كه با اين سيستم و روش با اين كمبود نيرو در بيمارستان‌هاي جان بيماران در خطر است. بهتر است مردم بدانند كه پرستاران به خاطر حق و حقوق آنها هم دست به اين اعتراضات زده‌اند. چرا يك پرستار بايد در يك شيفت عهده‌دار 25 تا 30 بيمار باشد و توانايي رسيدگي درست به همه آنها را نداشته باشد.

اين پرستار مي‌گويد: بارها و بارها اين اتفاق رخ داده كه بيمار به دليل عدم رسيدگي پرستار كه او هم درگير بيمارهاي ديگر بوده جان باخته، اما مديران بيمارستان به هيچ عنوان اين واقعيت را به بازماندگان بيمار نگفته‌اند و با بيان يكسري اصطلاحات علمي مرگ او را طبيعي جلوه داده‌اند و البته پرستار را هم مجبور به سكوت كرده‌اند.

مشكلات پرستاران امنيتي نيست؛ دست از سركوب‌برداريد

علي سرگشته يكي ديگر از پرستاراني است كه طي روزها گذشته بارها و بارها مورد تهديد تلفني براي عدم شركت در اعتراضات قرار گرفته است او در اين باره به «تعادل» مي‌گويد: چرا يك مشكل صنفي و البته مهم‌تر از همه انساني را به يك مساله امنيتي تبديل مي‌كنند و مي‌خواهند با سركوب ما ابتدايي حق را نيز از پرستاران سلب كنند.

او مي‌افزايد: طي روزهاي گذشته در شهرهاي مختلف تعداد قابل توجهي از پرستاران بازداشت شده‌اند. يك نفر بايد دليل اين رفتارها را براي ما توضيح دهد. ما سال‌هاست با همين تهديد‌ها و ارعاب‌ها وادار به سكوت شده ايم، اما اين بار مساله فقط معيشت مانيست مساله جان بيماران است و ما همان‌طور كه در دوران كرونا تا پاي جان براي سلامت هموطنان خود ايستاديم اين بار هم مي‌ايستيم تا شرايط بهبود پيدا كند.

اضافه كار اجباري پرستاران بازي  با جان بيماران است

اين پرستار مي‌گويد: بارها و بارها اين مساله را با مديران بيمارستان‌ها در ميان گذاشته ايم كه اضافه كاري اجباري پرستاران بازي با جان بيماران است. ما نمي‌توانيم در شيفت‌هاي متوالي با حفظ كيفيت خدمات در خدمت بيماران باشيم. ما هم انسانيم و خسته مي‌شويم و از پا در مي‌آييم و اين خستگي نبايد به قيمت جان يك بيمار تمام شود.

علي سرگشته مي‌افزايد: متاسفانه طي روزهاي گذشته مسوولان با وعده‌هايي مانند پرداخت معوقات و ... خواسته‌اند سطح اعتراضات پرستاران را به مسائل معيشتي محدود كنند در حالي كه اصلا چنين چيزي نيست. تنها يكي از خواسته‌هاي ما پرداخت معوقات و رسيدگي به مسائل معيشتي است ما از مسوولان مي‌خواهيم كه آنها هم مثل ما نگران جان بيماران باشند و اين كمبود نيروي پرستار را هر چه زودتر در بيمارستان‌هاي دولتي رفع كنند.

دولت ۷۵۰۰ ميليارد تومان  به پرستاران بدهكار است

در اين بين اما محمدرضا ظفرقندي، وزير جديد بهداشت و درمان روز شنبه سوم شهريورماه اعلام كرد كه جمع مطالبات پرستاران حدود ۷.۵ همت (هزار ميليارد تومان) است كه مصوب شده تمام حق و حقوق و مطالبات‌شان در اسرع وقت پرداخت شود. او توضيح نداد دقيقا چه زماني پرستاران به مطالبات مالي خود از دولت خواهند رسيد. اين در حالي است كه ظفرقندي پنجشنبه هفته گذشته نيز وعده داده بود كه بدهي پرستاران «به‌تدريج» پرداخت خواهد شد. در همين زمينه محمد شريفي‌مقدم، دبيركل خانه پرستار كشور ارديبهشت امسال گفته بود در حالي كه استاندارد سازمان بهداشت جهاني حداقل ۳ پرستار و به‌طور ميانگين، ۵ الي ۶ پرستار به ازاي هزار نفر جمعيت است، در ايران اين رقم ۱.۶ پرستار است.

او در ادامه به وضعيت دستمزد نازل پرستاران اشاره كرده و گفته بود امروز حقوق پرستاران رسمي و استخدام شده ۱۶ ميليون تومان و حقوق پرستار شركتي و پيماني حدود ۱۲ ميليون تومان است كه با دلار ۶۰ هزار توماني، حقوق ۱۲ ميليون توماني معادل ۲۰۰ دلار است، در حالي كه حتي پرستار ايراني مهاجر به آلمان، در همان ابتداي ورود و بدون اينكه زبان آلماني بلد باشد، بابت يك شيفت ۲ هزار يورو حقوق مي‌گيرد و اين حقوق در ماه‌هاي بعد تا ۳ هزار يا ۳۵۰۰ يورو مي‌رسد. در اين ميان، اعتراض و اعتصاب پرستاران از سه هفته پيش در شهرهاي مختلف ايران آغاز شده و به تهران هم گسترش يافته است. پرستاران هم به رسيدگي نشدن به مطالبات‌شان اعتراض دارند و هم به سختي شرايط كار ازجمله «اضافه‌كار اجباري با دستمزد بسيار پايين، كار طاقت‌فرسا همراه با توهين و تهديد» در محيط كار. شوراي هماهنگي اعتراض پرستاران روز چهار‌شنبه خبر داد كه زهرا تمدن، سرپرستار بخش ۱۰ بيمارستان مسيح دانشوري تهران، همراه با برخي پرستاران اين بيمارستان سه‌شنبه ۳۰ مرداد به دليل اعتراض به شرايط سخت كار توسط ماموران امنيتي بازداشت شدند.