نايابي بنزين در استان‌هاي شمالي
در تعطيلات اخير شهريورماه ۱۴۰۳، مساله كمبود بنزين در مناطق مختلف كشور به ويژه استان‌هاي شمالي، به يكي از مهم‌ترين حواشي تبديل شده است.
گلناز پرتوي مهر|
در تعطيلات اخير شهريورماه ۱۴۰۳، مساله كمبود بنزين در مناطق مختلف كشور به ويژه استان‌هاي شمالي، به يكي از مهم‌ترين حواشي تبديل شده است. اين مساله ناشي از افزايش غيرمنتظره مصرف سوخت به دليل تعطيلات طولاني و هجوم مسافران به شمال كشور بوده است. گزارش‌ها نشان مي‌دهد كه مصرف روزانه بنزين در اين ايام به‌طور متوسط به ۱۳۵ ميليون ليتر رسيده و در برخي روزها ركوردهاي بالاتري نيز ثبت شده است.
به گزارش «تعادل» يكي از عوامل اصلي كمبود بنزين، مشكلات لجستيكي در انتقال سوخت بوده است. با توجه به ترافيك سنگين در جاده‌هاي شمالي، تأخيرهاي طولاني در رسيدن نفتكش‌ها به جايگاه‌هاي سوخت رخ داده كه به ايجاد صف‌هاي طولاني و نارضايتي مسافران منجر شده است. اين در حالي است كه ذخيره‌سازي كافي در انبارهاي نفت، به ويژه در استان‌هاي مازندران و گيلان انجام نشده بود، كه اين مساله باعث تعطيلي موقت برخي جايگاه‌ها شد.
مسوولان شركت ملي پخش فرآورده‌هاي نفتي تلاش كردند تا از طريق انتقال سوخت از استان‌هاي همجوار مانند قزوين و زنجان، اين مشكل را تا حدي رفع كنند. همچنين، وزير نفت شخصاً پيگير تأمين و توزيع بهتر سوخت در اين مناطق بود. از ديگر نكات مهم اين ايام، افزايش فشار بر سيستم حمل و نقل و صف‌هاي طولاني در جايگاه‌هاي سوخت بود. اين وضعيت به دلايل متعددي از جمله مديريت ضعيف ذخيره‌سازي و ترافيك سنگين در جاده‌هاي شمالي رخ داد و تعطيلات مسافران را تحت تأثير قرار داد. اين رويداد نشان‌دهنده اهميت برنامه‌ريزي دقيق‌تر براي مديريت مصرف سوخت در تعطيلات و همچنين افزايش ظرفيت ذخيره‌سازي است تا در شرايط مشابه آينده، مشكلات كمتري براي مسافران و شهروندان به وجود بيايد.
افزايش چشمگير تقاضا براي سوخت يكي از مهم‌ترين دلايل اين بحران بود. بر اساس گزارش‌هاي رسمي، مصرف بنزين در اين دوره نسبت به سال گذشته ۸.۵ درصد افزايش داشته كه نشان‌دهنده رشد بي‌سابقه تقاضا در اين ايام است. اين امر در نتيجه هجوم مسافران به مناطق شمالي، به ويژه استان‌هاي مازندران و گيلان، بوده كه بار ترافيكي سنگيني را بر جاده‌ها و زيرساخت‌هاي مرتبط با سوخت‌رساني تحميل كرده است. مديريت ناكافي ذخاير سوخت در برخي انبارهاي نفتي، به ويژه در شهرهايي مانند چالوس، يكي ديگر از عواملي بود كه به كمبود بنزين در جايگاه‌ها انجاميد. مقامات مسوول از جمله كرامت ويس‌كرمي، مديرعامل شركت ملي پخش فرآورده‌هاي نفتي ايران، تأييد كرد كه به دليل ترافيك فوق سنگين در مسيرهاي منتهي به شمال كشور، حمل و نقل نفتكش‌ها با تأخيرهاي زياد مواجه شد. اين تأخيرها بعضا تا 5 برابر بيشتر از زمان عادي طول كشيد و در نتيجه جايگاه‌هاي سوخت با سرعت كافي سوخت‌رساني نشدند.
براي مقابله با اين بحران، تدابير اضطراري از جمله انتقال بنزين از استان‌هاي همجوار و همچنين استفاده از خط لوله براي انتقال سوخت به برخي از انبارهاي نفتي اتخاذ شد. اين اقدامات موقت توانست بخشي از نيازهاي مناطق شمالي كشور را پوشش بدهد، اما مديريت ناكارآمد در پيش‌بيني و آمادگي براي چنين حجم بالاي مصرف سوخت در تعطيلات طولاني مدت به عنوان يكي از نقاط ضعف اساسي نمايان شد.
در مجموع، بحران بنزين در تعطيلات شهريورماه ۱۴۰۳ نشان داد كه نياز به برنامه‌ريزي دقيق‌تر براي مديريت تقاضا، بهبود زيرساخت‌هاي حمل و نقل سوخت و افزايش ظرفيت ذخيره‌سازي در مناطق پرتردد ضروري است. همچنين، افزايش مصرف بنزين در اين ايام يك هشدار جدي به مقامات است تا براي آينده و به ويژه در تعطيلات بلندمدت، تدابير كارآمدتري اتخاذ كنند تا از تكرار اين مشكلات جلوگيري شود.