رييس اتاق مشترك ايران و ايتاليا:

افت ۶ ميليارد يورويي ارزش تجارت ايران و ايتاليا

۱۴۰۳/۰۷/۰۴ - ۰۱:۱۹:۰۱
|
کد خبر: ۳۲۱۴۰۰

رييس اتاق مشترك ايران و ايتاليا گفت: حدود ۱۴ سال پيش ارزش تجارت ايران و ايتاليا بيش از ۷.۵ميليارد يورو بود و صادرات ايران به ايتاليا بر واردات آن غلبه داشت اما با تشديد تحريم‌ها اين رقم به يك ميليارد يوروي كنوني افت كرده و از اين يك ميليارد يورو دوسوم آن شامل مواد غذايي و مواد دارويي است كه ايران از ايتاليا وارد مي‌كند، ايتاليا ديگر از ايران نفت نمي‌خرد و براي تامين نفت موردنياز خود به كشورهاي آفريقايي روي آورده است

رييس اتاق مشترك ايران و ايتاليا گفت: حدود ۱۴ سال پيش ارزش تجارت ايران و ايتاليا بيش از ۷.۵ميليارد يورو بود و صادرات ايران به ايتاليا بر واردات آن غلبه داشت اما با تشديد تحريم‌ها اين رقم به يك ميليارد يوروي كنوني افت كرده و از اين يك ميليارد يورو دوسوم آن شامل مواد غذايي و مواد دارويي است كه ايران از ايتاليا وارد مي‌كند، ايتاليا ديگر از ايران نفت نمي‌خرد و براي تامين نفت موردنياز خود به كشورهاي آفريقايي روي آورده است

احمد پورفلاح، رييس اتاق مشترك ايران و ايتاليا در گفت‌وگو با خبرنگار ايلنا از اهميت جذب سرمايه‌هاي خارجي در توسعه اقتصادي كشور گفت و توضيح داد: حتي كشورهايي كه از نظر اقتصادي در رده‌هاي بالا هستند و نه تنها مشكل تامين سرمايه ندارند بلكه در ديگر سرزمين‌ها نيز سرمايه‌گذاري كرده‌اند جذب سرمايه را در اولويت امور قرار مي‌دهند.
وي افزود: دامنه دستاوردهاي برآمده از جذب سرمايه خارجي تنها به امور اقتصادي محدود نمي‌شود و مي‌تواند به كسب دستاوردهاي سياسي، اجتماعي، رفاهي و فناورانه براي كشورها بينجامد و سرمايه‌گذار خارجي علاوه بر سرمايه با خود فناوري، تخصص و تجربه مي‌آورد.  پورفلاح ادامه داد: سرمايه جذب نقطه‌اي مي‌شود كه زايا و قابل تاثير و امنيت داشته باشد، همچنين بازگشت‌پذير باشد و هر زمان سرمايه‌گذار بخواهد سرمايه خود را به نرخ روز به پول تبديل كند اين امكان براي او مهيا باشد. با اين حال، متاسفانه در كشور ما هيچ يك از اين پيش‌نيازها فراهم نيست و من به عنوان شخصي كه پنج دهه است مديريت واحد‌هاي توليدي را در بخش خصوصي بر عهده دارم مي‌توانم بگويم كه در ايران صنعت و توليد آميخته به چالش و دردسر است و سلامت حرفه‌اي توليدكننده را به ورطه ورشكستگي سوق مي‌دهد. چنين مسائلي گوياي اين است كه در كشور ما سرمايه‌گذاري بخش خصوصي در توليد و در واحدهاي صنعتي كوچك‌مقياس و متوسط مقياس سودآور نيست مگر در يك يا دو رشته صنعتي كه به دليل تخصيص ارز ارزان‌قيمت يا قرار نداشتن در شمول تحريم‌ها توانسته‌اند در اين شرايط توليد خود را با سودآوري پيش برند و يك سرمايه‌گذار خارجي تمام اين امور و وضعيت سرمايه‌گذاران داخلي را پيش از ورود سرمايه رصد مي‌كند.
رييس اتاق مشترك ايران و ايتاليا تصريح كرد: علاوه بر اينها اين موضوع نيز قابل‌توجه است كه نوسان نرخ ارز سبب كاهش ارزش سرمايه سرمايه‌گذار مي‌شود، در نتيجه اينها سرمايه‌گذاري خارجي هنوز در كشور ما صورت نگرفته و اعداد چندهزار ميلياردي هم كه درباره جذب سرمايه خارجي به ايران اعلام مي‌شود تنها تا مرحله انعقاد تفاهم‌نامه‌هاي اوليه پيش رفته است.
وي خاطرنشان كرد: به باور من كارآيي جذب سرمايه در كشور ما بالاتر از فروش نفت و حتي صادرات غيرنفتي است زيرا در صادرات چه نفتي و چه غيرنفتي به اين دليل كه مجبور به معامله در تنگناي تحريم هستيم بايد براي جذب و حفظ مشتريان با قيمت‌هايي پايين‌تر از قيمت‌هاي بين‌المللي معامله كنيم كه اين موضوع از حاشيه سود تاجر ايراني مي‌كاهد.
پورفلاح اضافه كرد: در واقع سياست بايد پشتيبان اقتصاد باشد و در بسياري از اقتصادهاي توانمند جهان اين اقتصاد است كه سياست را راهبري مي‌كند اما در كشور ما اوضاع برخلاف اين است و اين سياسيون هستند كه براي اقتصاد تعيين تكليف مي‌كنند.
رييس اتاق مشترك ايران و ايتاليا اظهار كرد: حتي چالش‌هاي فرامرزي ما در تجارت خارجي و جذب سرمايه‌گذار خارجي نيز برآمده از شرايط داخل كشور است، ما بايد به اف‌اي‌تي‌اف بپيونديم در غير اين صورت دليلي براي جذب سرمايه خارجي وجود ندارد چون هيچ سرمايه‌گذاري با كشوري كه چنين چالشي دارد وارد همكاري نمي‌شود و خود را درگير دادگاه‌هاي بين‌المللي نمي‌كند، همچنين اگر به سازمان تجارت جهاني نپيونديم يكي از پارامترهاي مهم در جذب سرمايه‌گذار را از دست داده‌ايم زيرا براي سرمايه‌گذار دسترسي ايران به بازارهاي خارجي اهميت زيادي دارد و قطع بودن رابطه ايران با جهان به ورشكستي سرمايه‌گذار مي‌انجامد. پورفلاح گفت: حدود ۱۴ سال پيش ارزش تجارت ايران و ايتاليا بيش از ۷.۵ميليارد يورو بود و صادرات ايران به ايتاليا بر واردات آن غلبه داشت اما با تشديد تحريم‌ها اين رقم به يك ميليارد يوروي كنوني افت كرده و از اين يك ميليارد يورو دوسوم آن شامل مواد غذايي و مواد دارويي است كه ايران از ايتاليا وارد مي‌كند، ايتاليا ديگر از ايران نفت نمي‌خرد و براي تامين نفت موردنياز خود به كشورهاي آفريقايي روي آورده است؛ با اين حال ايتاليا همچنان مشتاق به افزايش همكاري‌هاي اقتصادي با ايران است اما از آنجا كه عضو اتحاديه اروپاست چاره‌اي جز پيروي از سياست‌هاي اتحاديه را ندارد، به هر حال اتاق مشترك ايران و ايتاليا در رم همچنان برقرار است و پرواز مستقيم از ايران به ايتاليا انجام مي‌شود.
وي افزود: ايران ۱۰درصد از منابع طبيعي زيرزميني جهان را در اختيار دارد در حالي كه جمعيت آن ۳درصد از كل جمعيت جهان را دربرمي‌گيرد بنابراين پتانسيل چشمگيري براي توسعه در اين سرزمين نهفته است اما بهره‌مندي از اين پتانسيل به ايجاد شرايط موردنياز براي بالفعل شدن آن نياز دارد.