روياهاي گازي تركمنستان با قراردادهاي تركيه بر باد رفت؟

تركيه به تازگي توافقنامه‌هايي براي خريد بلندمدت گاز طبيعي مايع (ال‌ان‌جي) با شركت‌هاي توتال انرژي، شِل و اكسون موبيل امضا كرده كه ممكن است وابستگي آنكارا به گاز تركمنستان را كاهش دهد. به گزارش ايسنا، امضاي سومين قرارداد تركيه براي خريد بلندمدت ال‌ان‌جي در پنج ماه گذشته، به اميدهاي تركمنستان براي رسيدن به يك توافق سواپ گازي و ارسال گاز به تركيه و احتمالا به اروپا ضربه سختي زده است. شركت دولتي بوتاش تركيه در ۱۸ سپتامبر، با شركت فرانسوي «توتال انرژي»، قراردادي براي خريد سالانه ۱.۶ ميليارد متر مكعب ال‌ان‌جي از امريكا امضا كرد كه در سال ۲۰۲۷ اجرايي مي‌شود. قرارداد جديد پس از امضاي قرارداد با شِل در سپتامبر براي خريد سالانه چهار ميليارد متر مكعب از سال ۲۰۲۷ و قرارداد ماه مه با اكسون موبيل اعلام شد.

نه آنكارا و نه عشق آباد، در مورد اينكه آيا قراردادهاي جديد تامين ال‌ان‌جي تركيه، تاثيري بر برنامه‌هاي طولاني مدت تركيه براي واردات گاز از تركمنستان خواهد داشت يا خير، اظهارنظر نكرده‌اند. با اين حال، واقعيت‌هاي اساسي بازار نشان مي‌دهد كه هر چه آنكارا گاز بيشتري از منابع ديگر وارد كند، كمتر به گاز تركمنستان براي تامين تقاضاي داخلي و تعهدات صادراتي نياز خواهد داشت. در عين حال، آنكارا به‌طور بالقوه همچنان مي‌تواند آماده دريافت گاز تركمنستان باشد. چنين وارداتي در هاب تجارت گاز كه مقامات تركيه به دنبال ايجاد آن در شمال غربي اين كشور است، فروخته خواهد شد. با اين حال، آلپ‌ ارسلان بايراكتار، وزير انرژي تركيه، در يك مصاحبه تلويزيوني در ۲۰ سپتامبر اظهار كرده بود: تركيه ظرفيت دريافت ۸۰ ميليون ميليارد متر مكعب گاز در سال را دارد، اما حدود ۵۰ ميليارد متر مكعب در سال براي تامين نياز اين كشور كفايت مي‌كند. وي گفت: اگر فرصت صادرات وجود داشته باشد و بتوانيم با مشتريان در اروپا به توافق برسيم، مي‌توانيم ال‌ان‌جي را از منابع مختلف وارد كنيم. او به‌طور خاص از امريكا، قطر، عمان و‌ترينيداد و توباگو به عنوان تامين‌كنندگان احتمالي نام برد، اما به تركمنستان هيچ اشاره‌اي نكرد.