حضور اجباري 17 ساله دختري سالم در مركز معلولان ذهني
خبر حضور يك دختر سالم كه هيچ مشكلي از نظر ذهني و جسمي نداشته به مدت 17 سال در بين معلولان ذهني مي‌تواند بيشتر شبيه به يك داستان غير واقعي يا سناريويي براي يك فيلم باشد، اما متاسفانه واقعيتي است كه در جامعه ما و زيرنظر سازمان عريض و طويل بهزيستي با اين همه خدم و حشم اتفاق افتاده است.
خبر حضور يك دختر سالم كه هيچ مشكلي از نظر ذهني و جسمي نداشته به مدت 17 سال در بين معلولان ذهني مي‌تواند بيشتر شبيه به يك داستان غير واقعي يا سناريويي براي يك فيلم باشد، اما متاسفانه واقعيتي است كه در جامعه ما و زيرنظر سازمان عريض و طويل بهزيستي با اين همه خدم و حشم اتفاق افتاده است. شايد اگر يك خبرنگار گمنام در شهر شيراز از شرايط اين دختر اطلاع پيدا نمي‌كرد و مدارك مربوط به او را بررسي نكرده و با برخي مسوولان اين مركز حرف نمي‌زد باز هم اين دختر مجبور بود سال‌هاي بيشتري در اين مركز و در سايه فراموشي مسوولان بهزيستي به زندگي همراه با شكنجه‌اش ادامه دهد.
تلخ‌تر اينكه فاطمه در اعتراض به شرايطي كه در آن اسير شده بارها و بارها دست به اعمال خشونت بار عليه خود و مسوولان مركز نگهداري نرجس شيراز زده است. اما گويا هيچ كدام از اين اعتراض‌ها به نتيجه دلخواه او ختم نشده‌اند.
فاطمه در مركز نگهداري معلولان ذهني چه مي‌كند؟
مدير كمپين معلولان با تاييد اين خبر به خبرآنلاين گفت: اسنادي كه به كمپين معلولان رسيده و صحت آنها تاييد شده نشان مي‌دهد دختري تندرست كه به دليل نداشتن سرپرست سال‌ها پيش به بهزيستي سپرده شده بود از ۳ سالگي به مدت ۱۷ سال در مركز خيريه نرجس در ميان معلولان ذهني نگهداري شده است. او افزود: اين مددجو كه «فاطمه. ع. ج.» نام دارد و به‌طور كاملا اتفاقي شناسايي شده، متولد آبان ۱۳۸۳ است. او از شش ماهي در شيرخوارگاه علي‌اصغر نگهداري مي‌شد و در سال ۱۳۸۷ بدون هيچ‌گونه معلوليت به مركز نگهداري خيريه نرجس شيراز سپرده شده و اين دختر جوان اكنون در كلاس يازدهم رشته كامپيوتر تحصيل مي‌كند.
كشف هولناك؛ مسوولان بهزيستي چه مي‌كردند؟
مروتي با تاكيد بر اينكه نگهداري اين دختر تندرست در ميان معلولان ذهني جنايت در حق اين دختر و تاكيدي بر اوج بي‌كفايتي بهزيستي است، ادامه داد: با وجود تاييد دوباره عدم معلوليت اين دختر در سال‌هاي ۱۳۹۴ و ۱۴۰۱ توسط كميسيون پزشكي، همچنان هيچ اقدامي از سوي مسوولان بهزيستي براي انتقال وي به مراكز امور اجتماعي مناسب صورت نگرفته است.
به گفته اين فعال حقوق معلولان، در حالي كه مدير موسسه خيريه نرجس در دي‌ماه ۱۴۰۲ رسما درخواست ترخيص اين دختر را به بهزيستي شيراز ارايه داده بود، اما تا مرداد ماه سال جاري هيچ اقدام مشخصي براي ترخيص و انتقال اين دختر انجام نشده است.
سرنوشتي تباه و اعتراضي خشونت‌بار
مروتي اظهار داشت: اين دختر بي‌گناه كه مي‌توانست سال‌ها پيش به خانواده‌اي سپرده شده و زندگي عادي داشته باشد، به دليل كوتاهي مسوولان، مجبور به زندگي در ميان معلولان ذهني شده است. به گفته مروتي او بارها اقداماتي از جمله خودكشي، خودزني، فرار از مدرسه و حمله به مراقبان با چاقو داشته تا شايد به اين شكل بتواند اعتراض خود را به اين بي‌عدالتي نشان دهد.
مسوولان بهزيستي؛ متهمان اصلي
مدير كمپين معلولان ابراز داشت: در اين ماجرا، نام‌هاي مهمي از مسوولان بهزيستي استان فارس مطرح است كه به دليل عدم انجام وظايف قانوني خود، نقش اصلي در بروز اين فاجعه داشته‌اند. مروتي اضافه كرد: اين افراد در دوره مديريت‌شان به‌‌رغم اطلاع از موضوع، هيچ اقدامي براي ترخيص اين دختر از مركز معلولان و انتقال او به محيط مناسب صورت نداده‌اند.
چه كسي پاسخگوي اين بي‌عدالتي است؟
اين فعال حوزه معلولان كشور با مقصر دانستن بهزيستي و احتمال وجود موارد مشابه در ساير مراكز، اين پرسش را مطرح كرد: اكنون كه جزييات اين ماجراي تكان‌دهنده آشكار شده، سوال اين است كه آيا مقامات قضايي و مديران ارشد بهزيستي با اين تخلفات و اهمال‌كاري‌هاي فاحش برخورد خواهند كرد؟ آيا پاسخگوي تباهي سرنوشت دختري خواهند بود كه قرباني بي‌كفايتي سيستم شده است؟ آيا مواردي از اين‌دست در ساير نقاط كشور وجود دارد كه بهزيستي از آن مطلع نيست يا مطلع است، اما مانند همين مورد حاضر نيست براي آنها قدمي بردارد؟
شكنجه‌دهندگان دختر جوان بايد مجازات شوند
مروتي با ابراز تاسف از اتفاق رخ داده براي اين دختر، از اين اتفاق به عنوان شكنجه ياد كرد و افزود: نگهداري يك دختر يين معلولان ذهني قطعا شكنجه روحي بزرگي براي او بوده و همين كه اين دختر بارها اقدام به خودكشي و حمله به ديگران كرده نشان مي‌دهد كه در اين سال‌ها چه بر سر روح و روان او آمده است. مدير كمپين معلولان با بيان اينكه جز سرنوشت، سلامت روحي اين دختر نيز در اين سال‌ها دچار آسيب شده، مطرح كرد: اگر اين دختر جوان فرزند يكي از مسوولان و مديران بهزيستي بود باز هم آيا مي‌توانستند در قبال جنايت رخ داده در حق او سكوت كنند؟ او با تاكيد بر ضرورت بررسي سلامت روحي اين دختر جوان، خواستار ورود دستگاه قضا و مجازات همه مسوولان و كساني‌كه از وضعيت اين دختر مطلع بودند، اما در تمام اين ۱۷ سال سكوت كرده و قدمي براي تغيير شرايط او برنداشتند، شد.