جذابيت سرمايهگذاري در بخش كشاورزي بايد بازآفريني شود
در نشست تخصصي چالشها و راهكارهاي سرمايهگذاري در كشاورزي و صنايع غذايي زمينهسازي و بازآفريني جذب سرمايههاي جديد و ايجاد شرايطي براي تعامل سازنده بين تصميمگيران و كشاورزان، مطالبه شد.
در نشست تخصصي چالشها و راهكارهاي سرمايهگذاري در كشاورزي و صنايع غذايي زمينهسازي و بازآفريني جذب سرمايههاي جديد و ايجاد شرايطي براي تعامل سازنده بين تصميمگيران و كشاورزان، مطالبه شد.
به اعتقاد فعالان حوزه كشاورزي لازم است براي جذب سرمايههاي جديد توسط حوزه كشاورزي فكري كرد چراكه در حال حاضر اين بخش كمترين ميزان سرمايهگذاري را به خود اختصاص ميدهد.
امير يوسفي، نايبرييس كميسيون صنايع غذايي اتاق ايران به اهميت اين صنعت در هر كشوري اشاره و تصريح كرد: كشاورزي و صنايع غذايي جايگاه ويژهاي در اقتصاد دارد و طبق آمار و اطلاعات بين ۱۹ تا ۲۰ درصد ارزش صادرات غيرنفتي ايران به صنايع غذايي و كشاورزي معطوف است.
بر اساس اظهارات اين فعال اقتصادي هر چه ميزان جذب سرمايه در هر حوزه بيشتر شود راندمان و كارآيي آن بيشتر ميشود. دراينبين متأسفانه حوزه كشاورزي ايران و كشاورزان جايگاه واقعي خود را كسب نكردند. براي همين بخش كشاورزي نتوانسته آنطور كه بايد توسعه پيدا كند.
او تأكيد كرد: حال بايد ديد چرا انگيزهاي براي سرمايهگذاري در بخش كشاورزي وجود ندارد؛ نبود زيرساختها، اعطاي تسهيلات بيشتر به حوزههاي غيرمولد با سودآوري بيشتر، بيتوجهي به تقويت صنايع غذايي، نبود نظارت بر روند اعطاي تسهيلات حوزه كشاورزي و نبود ابزارهاي كارآمد، مهمترين عوامل بيانگيزه كردن افراد در سرمايهگذاري است.
به باور او آموزش كشاورزان درباره روشهاي توليد پايدار و ارتقاي كيفيت محصولات كشاورزي بسيار مهم است و بايد مورد توجه سياستگذاران باشد.
رييس اتاق گرگان توسعه زيرساختها را عامل بهبود عملكرد و افزايش بهرهوري صنايع غذايي دانست و ادامه داد: وقتي انبارهاي مناسب يا وسايل حمل كارآمد در اختيار نباشد، روند توليد دچار اختلال ميشود و اثرات منفي روي صادرات دارد.
يوسفي ارايه مشوقهاي مالي، غيرمالي، ارايه تسهيلات، تشويق توليد محصولات ارگانيك، ارايه يارانه و امكان دسترسي به بازارهاي جديد، عقد روابط تجاري و مشاركت در نمايشگاهها را عامل توسعه مناسبات در حوزههاي مختلف ازجمله بخش كشاورزي، دانست.
به اعتقاد اين فعال اقتصادي تغييرات آبوهوايي و كمبود منابع آبي از چالشهاي حوزه كشاورزي است كه براي مقابله با اين معضل استفاده از روشهاي بهينه در روند توليد بسيار مهم و ضروري است. او مشاركت ذينفعان در سياستگذاريها و تصميمگيريها را خواستار شد و گفت: بايد فرصت تعامل سازنده بين كشاورزان، كارشناسان حوزه و تصميمگيران فراهم شود. در ادامه بهزاد فكاري، مدير گروه مركز ملي مطالعات راهبردي كشاورزي و آب خاطرنشان كرد: متوسط ارزشافزوده كشاورزي به قيمت ثابت سال ۱۳۹۰ طي برنامه ششم توسعه ۴۸.۴ درصد برآورد شده و متوسط سهم ارزشافزوده از توليد ناخالص داخلي ۷.۳ درصداست. او تصريح كرد: در كشور توجهي به آمار و دادهها نميشود و براي همين به وضعيت نامناسبي در حوزه توليد محصولات كشاورزي دچار شديم و عليرغم اينهمه تنوع در توليدات كشاورزي و ظرفيت، همچنان درگير تأمين نيازهاي اوليه اين بخش هستيم. فكاري در ادامه به سرمايهگذاري در حوزه كشاورزي اشاره و تصريح كرد: در بخش كشاورزي نهتنها زيرساختها را تقويت نكرديم، سالهايي بدون سرمايهگذاري حركت كرديم و نتيجه اين عملكرد را امروز در بهرهوري كم و افزايش سطح استهلاك، شاهد هستيم.