جايگاه مهم سند آمايش سرزمين

حدود يك دهه است كه درباره سند آمايش سرزمين گفته مي‌شود؛ الزام تدوين سند آمايش سرزمين، سابقه‌اي تاريخي دارد كه در جاي خود اين رويكردها قابل بررسي است. تدوين سند توسعه‌اي در همه جاي دنيا مورد تاكيد جدي سياستگذاران اقتصادي است. در ايران هم با توجه به گستردگي جغرافيايي و ظرفيت‌هاي منطقه‌اي، بايد برنامه توسعه‌اي، سند آمايش سرزمين و استراتژي توسعه‌اي هماهنگ و همگام با هم تدوين شوند. ظرفيت‌هاي شمال و جنوب و مركز ايران با هم متفاوت است؛ در اين شرايط اجرايي شدن سند آمايش سرزمين نياز اساسي كشور است. ايران يك درصد جمعيت جهان و 8 درصد منابع را در اختيار دارد. توجه به اين ظرفيت‌ها در نهايت به توسعه متعادل مي‌انجامد، اما متاسفانه به اين ظرفيت‌ها توجه نمي‌شود.

در بوشهر نشست‌‍‌هاي مختلفي درباره سند آمايش سرزمين و جايگاه استان در اين سند برگزار شده، ولي با تغيير دولت اين نشست‌ها بي‌نتيجه مانده است. به برخي محورهاي سند آمايش سرزمين، در برنامه هفتم پيشرفت اشاره شده؛ مثلا يكي از اين محورها، اقتصاد دريامحور است. البته تا الان برنامه جامع و مدوني در مسير اقتصاد دريامحور، تدوين نشده. از طرف استان‌هاي نزديك دريا هم برنامه‌اي به دولت‌ها ارايه نشده است. بيشتر مطالبات و برنامه‌ها در مسير نياز روز استان‌ها، مثلا ساخت سد، آب شيرين‌كن‌ها و انتقال آب است. اين خواسته هم مي‌تواند مفيد باشد ولي بايد در همه اين موارد، سند آمايش سرزمين مورد توجه قرا ر گيرد تا برآيند اين اقدامات، باعث هم‌افزايي در مسير رشد و توسعه كشور باشد وگرنه باعث هدررفت منابع مي‌شود. بخش خصوصي آمادگي دارد كه از ظرفيت‌هاي خود در حوزه كارشناسي و سرمايه‌گذاري استفاده كرده و در كنار دولت قرار گيرد. 

بايد بتوانيم با توجه به ظرفيت هر استاني جذب سرمايه‌گذار داشته باشيم. سند آمايش سرزمين نوعي نقشه راه توسعه‌اي است كه مسير ر ا براي سرمايه‌گذاري واضح مي‌كند ولي متاسفانه در عمل به اين موارد توجه نمي‌شود. بايد در اجرايي شدن سند آمايش سرزمين از همه ظرفيت‌ها استفاده شود... 

البته سند آمايش سرزمين قابل ويرايش است و بايد با توجه به نياز روز و نياز هر استاني اين سند ويرايش شود. دولت بايد عزم جدي براي اجراي اين سند داشته باشد در اين صورت مي‌توان فرصت‌ها و تهديدهاي اين سند را با هم ديد و به نسبت ظرفيت هر استاني ويرايش و اجرا كرد.