آلودگي هوا فراموش نشود
پس از تحريم امريكا، دستيابي به تكنولوژي روز دشوار شد و اين محروميت خود را در توليد خودروها نشان داد. چنانكه در حال حاضر، متوسط مصرف سوخت خودروهاي توليدي كشور، حدود ۸ ليتر در ۱۰۰ كيلومتر است كه اين عدد بالايي است.
پس از تحريم امريكا، دستيابي به تكنولوژي روز دشوار شد و اين محروميت خود را در توليد خودروها نشان داد. چنانكه در حال حاضر، متوسط مصرف سوخت خودروهاي توليدي كشور، حدود ۸ ليتر در ۱۰۰ كيلومتر است كه اين عدد بالايي است. ضمن آنكه اگرچه استاندارد آلايندگي توليد خودرو در سطح يورو5 است اما به دليل آنكه سوخت بي‌كيفيت تحويل خودروها مي‌شود و كنترلي روي كيفيت سوخت وجود ندارد، اين خودروها به منبع توليد آلودگي تبديل مي‌شوند. در حالي كه طبق قانون هواي پاك، وزارت نفت مكلف است كه پا به پاي توليد خودرو در سطح يورو ۵ استاندارد سوخت را نيز ارتقا دهد. خودرويي هم كه با استاندارد يورو ۵ توليد شده يا با استاندارد يورو 6 وارد مي‌شود، پس از چند ماه مصرف بنزين‌هاي داخلي، ديگر اين استانداردها را نيز پوشش نمي‌دهد. جالب توجه اينكه، قانوني هم براي معاينه فني خودروها وضع شده كه خودرو پس از توليد تا ۴ سال معاف از معاينه فني است؛ در حالي كه در اروپا با آن تكنولوژي و كيفيت سوخت اين معافيت 2 سال است. ضمن آنكه، سطح استانداردهاي معاينه فني نيز بسيار پايين‌تر از استانداردهايي است كه خودرو بر اساس آن توليد شده است. بنابراين، بخش زيادي از خودروها پس از چهار سال لزوماً به معاينه فني مراجعه نمي‌كنند و آنها هم كه مراجعه مي‌كنند، اغلب، به دليل سطح پايين استانداردها به راحتي از اين مرحله نيز عبور مي‌كنند.
به موجب قانون مصوب مجلس در سال 1386 قانون توسعه حمل و نقل همگاني، سهم حمل و نقل عمومي در تردد‌هاي شهري بايد به ۷۵ درصد مي‌رسيد كه اين قانون نيز به درستي اجرا نشده است. منبع آلاينده دوم را بايد موتورخانه ساختمان‌هاي مسكوني، اداري و عمومي دانست. اين منابع به دليل عدم رعايت استانداردهاي مربوط به كنترل موتورخانه‌ها آلودگي توليد مي‌كنند. در حالي كه استاندارد ملي سري ۱۶۰۰۰ به كنترل معاينه فني موتورخانه‌هاي منازل و ساختمان اداري، عمومي و بيمارستان‌ها اختصاص يافته است. اين استاندارد حتي در موتورخانه ساختمان‌هاي دولتي نيز اجرا نمي‌شود در حالي كه اجراي آن مي‌تواند در كاهش ۲۵ تا ۳۰ درصدي مصرف گاز موثر باشد و منجر به كاهش ۷۰ تا ۸۰ درصدي آلاينده‌هايي مثل مونوكسيد كربن شود. ظاهراً تنها اقدام قابل اجرا براي كاهش آلودگي هوا در اين روزها اين است كه آرزو كنيم باد بوزد و باران بيايد. البته با توجه به حجم بالاي توليد آلاينده‌ها، اثر مثبت باد و باران نيز دوام چنداني ندارد.