تورم را بايد از چشم زندگي روزمره مردم ديد
عضو هيات رييسه مجلس شوراي اسلامي گفت: انتظار مي‌رود دولت و وزير رفاه به موضوع افزايش دستمزد كارگران به نسبت تورم، به چشم يك معضل و چالش نگاه نكنند. تورم را بايد از چشم زندگي روزمره مردم و دشواري‌هاي معيشتي اقشار مختلف ديد.
عضو هيات رييسه مجلس شوراي اسلامي گفت: انتظار مي‌رود دولت و وزير رفاه به موضوع افزايش دستمزد كارگران به نسبت تورم، به چشم يك معضل و چالش نگاه نكنند. تورم را بايد از چشم زندگي روزمره مردم و دشواري‌هاي معيشتي اقشار مختلف ديد. احمد نادري در نطق ميان دستور خود با تبريك سالروز پيروزي انقلاب اسلامي گفت: نهال نوپاي انقلاب ۵۷ اينك به درخت تناور و پرثمر ۴۶ سالهاي تبديل شده كه ثمرات و بركات آن پيش چشم ايرانيان و جهانيان است با اين‌همه بايد از كوتاهي‌ها و كاستي‌هاي اقتصادي سخن بگوييم و همچنان بر آرمان عدالت اجتماعي اصرار بورزيم. وي افزود: ساختار اقتصاد تحصيل‌داري و رانت‌خواري مبتني بر فروش نفت، با تمام سعي وكوشش كم‌وبيشي كه در سالهاي بعد از انقلاب صورت‌گرفته، همچنان تداوم يافته و دولت‌هاي پس از انقلاب نخواسته يا نتوانسته‌اند بر آن ساختار اقتصادي نابرابرساز چيره شوند و الگوي توسعه اقتصادي بديلي را جايگزين كنند. نماينده تهران در مجلس شوراي اسلامي گفت: بايد پيامدهاي سياست‌ها و تصميمات اقتصادي بر رنج مردم ايران را فرياد كشيم. اينكه در نتيجه اين سياست‌ها، نابرابري و فاصله طبقاتي افزايش پيدا كرده و دارا، داراتر شده و ندار، ندارتر و در اين ميان بيشترين آسيب نصيب حقوق‌بگيران و كارگران شده است. بايد فرياد بكشيم از اينكه قدرت خريد درآمد ناشي از كار روزبه‌روز كاهش يافته و مي‌يابد و ديگر امكان پس‌انداز و خريد خانه و خودرو به رويايي دور از دسترس تبديل شده است. وي افزود: بايد چشم باز كنيم و ببينيم با حكمراني اقتصادي نئوليبرال‌ها در دولت‌هاي مختلف بخش زيادي از جامعه در فرآيند طرد اجتماعي به حاشيه رانده شده‌اند و به مستضعفان و فرودستان پيوسته‌اند و همين رويكرد انواع نارضايتي و اعتراض را افزايش داده و زمينه را براي جنبش‌هاي اعتراضي فراهم ساخته است. نمونه‌هاي آن را در دهه ۷۰ و در سالهاي ۹۶، ۹۸ و ۱۴۰۱ ديده‌ايم. فرياد خفته فرودستان را چه كسي بايد بشنود و چه كسي بايد صداي بي‌صدايان باشد؟ چه كسي آنان را نمايندگي مي‌كند؟ مگر نه اين است كه آنان نيز از ما مردمند؟ اما گويا ما عادت كرده‌ايم كه تنها صداهاي بلند را بشنويم، صداهاي آناني كه قدرتي و ثروتي و رسانه‌اي دارند. نادري با بيان اينكه نبايد مساله وفاق به به همزباني مسوولان كم كرد، گفت: بدانيم وفاق ملي ميسر نمي‌شود مگر از مسير عدالت و از طريق ترك سياست‌هاي اقتصادي نابرابرساز و چيرگي بر نابرابري‌هاي بي‌عدالتي‌ها؛ اما در واقع ما به مسائل كوتاه‌مدت و روزمرّگي در حكمراني دچار شده‌ايم. وي خاطرنشان كرد: بايد اين واقعيت تلخ را ببينيم و بگوييم كه متاسفانه با كاهش قدرت خريد حقوق‌بگيران و سياست‌هاي دستمزد، شاهد شكل‌گيري و توسعه مفهوم شاغلان فقير هستيم. كساني‌كه اگرچه شاغلند اما همچنان در گرداب فقر گرفتار و سرگردانند. چه شده كه امروزه افراد به‌رغم داشتن شغل كماكان فقيرند و از دسترسي به نيازهاي اساسي محروم هستند؟ پاسخ را بايد در سياست‌هاي نادرست تعيين دستمزد پيدا كرد كه در سالهاي گذشته عملا به جزیي از سازوكار نئوليبراليستي استضعاف تبديل شده و كارگران و مزدبگيران را به فرودستان جامعه تبديل كرده است.