توسعه صنعت برق به كجا رسيد؟

صنعت برق ايران در چهار دهه گذشته تغييرات گسترده‌اي را تجربه كرده است؛ از توسعه ظرفيت نيروگاهي و افزايش مصرف تا چالش‌هاي زيرساختي و مديريت انرژي كه بررسي روند اين تحولات، ابعاد مختلف پيشرفت‌ها و مشكلات اين صنعت را نشان مي‌دهد. به‌ گزارش ايسنا، صنعت برق يكي از اركان اساسي توسعه اقتصادي و رفاه اجتماعي در ايران محسوب مي‌شود. طي چهار دهه گذشته، اين صنعت با رشد چشمگيري در ظرفيت توليد، گسترش شبكه و افزايش مصرف همراه بوده است، اما همزمان با چالش‌هايي مانند تامين پايدار انرژي، فرسودگي زيرساخت‌ها و مديريت مصرف نيز روبه‌رو بوده است. نگاهي به آمار و روندهاي اين صنعت، تصويري از دستاوردها و مشكلات آن ارايه مي‌دهد. از سال ۱۳۵۷ تا ۱۴۰۳، جمعيت ايران از ۳۶.۴ ميليون نفر به ۸۶.۱ ميليون نفر افزايش يافته است. در همين بازه زماني، تعداد مشتركان برق از ۳.۴ ميليون نفر به ۴۱.۲ ميليون نفر رسيده كه اين افزايش نشان‌دهنده گسترش قابل توجه دسترسي به برق در سراسر كشور است. ظرفيت نامي نيروگاه‌ها از ۷۰۲۴ مگاوات در سال ۱۳۵۷ به ۹۴ هزار و ۵۱۱ مگاوات در سال ۱۴۰۳ رسيده است. اين افزايش ظرفيت، توليد برق را از ۱۷.۴ تراوات ساعت به ۳۸۶ تراوات ساعت در سال ۱۴۰۳ رسانده كه اين رشد قابل‌توجه در توليد برق، نيازهاي روزافزون كشور را تامين كرده است. تعداد روستاهاي برق‌دار از ۴۳۶۷ روستا در سال ۱۳۵۷ به ۵۸ هزار و ۸۲۹ روستا در سال ۱۴۰۳ افزايش يافته است. اين امر نشان‌دهنده تلاش‌هاي گسترده براي برق‌رساني به مناطق روستايي و بهبود كيفيت زندگي در اين مناطق است. مصرف برق نيز از ۳۴۸۶ مگاوات در سال ۱۳۵۷ به ۷۹ هزار و ۸۷۲ مگاوات در سال ۱۴۰۳ افزايش يافته است. اين افزايش مصرف، نياز به توسعه زيرساخت‌هاي برق را بيش از پيش آشكار مي‌كند. بررسي اين روندها نشان مي‌دهد كه صنعت برق ايران طي سال‌هاي گذشته مسير پر فراز و نشيبي را طي كرده است. در‌حالي كه توسعه ظرفيت توليد و گسترش شبكه برق از مهم‌ترين دستاوردهاي اين صنعت به شمار مي‌رود، چالش‌هايي مانند تامين پايدار انرژي و مديريت مصرف، همچنان از مسائل اساسي پيش روي آن است. نحوه مواجهه با اين چالش‌ها، نقش تعيين‌كننده‌اي در آينده صنعت برق و تامين نيازهاي كشور خواهد داشت.