تحريم‌هاي امريكا سد راه واردات نفت به آسيا شد
جريان ضعيف‌تر از حد انتظار نفت به آسيا، باعث شده است برخي، اعتبار پيش‌بيني‌هاي تقاضا براي نفت در سال ۲۰۲۵ را زير سوال ببرند اما اين كاهش ارتباطي به تقاضاي ضعيف نداشته است.
جريان ضعيف‌تر از حد انتظار نفت به آسيا، باعث شده است برخي، اعتبار پيش‌بيني‌هاي تقاضا براي نفت در سال ۲۰۲۵ را زير سوال ببرند اما اين كاهش ارتباطي به تقاضاي ضعيف نداشته است. به گزارش ايسنا، داده‌هاي شركت تحقيقات نفتي LSEG نشان مي‌دهد واردات نفت به آسيا در ژانويه و فوريه، ۷۸۰ هزار بشكه در روز نسبت به مدت مشابه سال قبل كاهش يافته است. اين كاهش، ميانگين دريافت روزانه نفت در آسيا را به ۲۶.۱۷ ميليون بشكه رساند. جاي تعجب نيست كه چين، عامل اين كاهش بود و واردات روزانه نفت به اين كشور، به ميزان ۸۴۰ هزار بشكه در دو ماه نخست سال ۲۰۲۵ كاهش يافت. ميانگين واردات روزانه نفت به چين، به ۱۰.۴۲ ميليون بشكه رسيد كه كمتر از ۱۱.۲۶ ميليون بشكه در دو ماه نخست سال ۲۰۲۴ بود. اين روند با گزارش‌هايي مبني بر اينكه پالايشگاه‌هاي چيني، به دليل پايان نفت ارزان روسيه، نرخ توليدشان را كاهش داده‌اند، همخواني دارد. دليل افزايش قيمت، تحريم‌هاي اعلام شده در روزهاي پاياني دولت جو بايدن عليه تجارت نفت روسيه بود. تحريم‌هاي خداحافظي دولت بايدن عليه تجارت نفت روسيه و ناوگان سايه، عرضه نفت اسپو را كه از بندر كازمينو در شرق دور روسيه ارسال مي‌شود، فلج كرد. گريد نفتي اسپو، محبوب پالايشگاه‌هاي چيني است، اما تعداد گسترده نفتكش‌هايي كه هدف تحريم‌هاي امريكا قرار گرفتند، كشتي‌هاي موجود براي حمل نفت خام به چين را محدود كرد. با افزايش هزينه تامين نفت اسپو، نرخ توليد پالايشگاه‌هاي خصوصي چين كاهش يافت. با اين حال، اين وضعيت ممكن است تغيير كند زيرا ظاهرا روسيه در حال انجام تغييراتي در نفتكش‌ها براي اولويت دادن به ارسال نفت به چين است. نفتكش‌هاي افرامكس كه در صادرات نفت از بنادر غربي روسيه استفاده مي‌شوند، به مسير شرق دور روسيه به چين، اعزام شده‌اند تا نفت اسپو را حمل كنند. تحولات اخير نشان مي‌دهد كه مشكل در آسيا، مربوط به تقاضا براي نفت نيست، بلكه به دليل پيچيدگي‌هاي پيرامون تامين نفت ارزان است. رويترز جمعه گذشته گزارش كرد كه واردات نفت از روسيه و ايران به چين، با تغييرات صورت گرفته در بازار نفتكش، بهبود خواهد يافت. اين تغييرات، شامل به‌كارگيري ۱۱ نفتكش است كه تحت تحريم امريكا نيستند و اخيرا به مسير تحويل نفت از روسيه به چين، پيوسته‌اند. اين داده‌ها نشان مي‌دهد كه تقاضا براي نفت خام در آسيا، واقعا مساله‌اي نيست، بلكه مشكل در دسترسي به نفت مورد عرضه است. در واقع، هر چند برخي از تحليلگران تصور مي‌كنند رشد تقاضاي چين براي نفت به اوج خود رسيده است، اما بزرگ‌ترين شركت‌هاي بازرگاني انرژي جهان اخيرا پيش‌بيني كرده‌اند كه تقاضاي جهاني براي نفت حداقل تا سال ۲۰۴۰، در سطوح فعلي خواهد ماند. شركت بازرگاني ويتول پيش‌بيني كرده است تقاضاي نفتي بلندمدت، حدود ۱۰۵ ميليون بشكه در روز ثابت خواهد ماند؛ حتي اگر محرك‌هاي اين رشد تغيير كنند. اين شركت بازرگاني پيش‌بيني مي‌كند كه تقاضا براي بنزين كاهش يابد، اما تقاضاي صنعت پتروشيمي افزايش يافته و افت تقاضاي بنزين را جبران كند. چين در كوتاه‌مدت، همچنان يكي از محرك‌هاي اصلي رشد تقاضا براي نفت خواهد بود و شروع ضعيف در سال جاري، ارتباطي با تقاضاي نفتي معمول اين كشور ندارد. با اين حال، مشاركت پكن در رشد تقاضاي جهاني براي نفت، كوچك‌تر خواهد بود و روند رشد تقاضاي اين كشور ملايم مي‌شود. طبق آمار اداره اطلاعات انرژي امريكا، پيش‌بيني مي‌شود هند هم سهم ۲۵ درصدي در رشد تقاضاي جهاني براي نفت در سال جاري داشته باشد و نرخ رشد تقاضاي اين كشور به ۳۳۰ هزار بشكه در روز مي‌رسد. بر اساس گزارش اويل پرايس، تمام اين موارد نشان مي‌دهد كه واردات ضعيف نفت به آسيا در ابتداي سال ۲۰۲۵، به دليل يك مانع بوده كه در قالب تحريم‌هاي امريكا ظاهر شده و ارتباطي با عوامل بنيادين عرضه و تقاضا نداشته است.