پس از ۲۰ سال تیم ملی سبزپوش شد
یحیی گل‌محمدی پشت ضربه ایستاد و آن را هدر داد تا تیم از صعود به فینال بازبماند. جمله ماندگار «چه وقت چیپ زدن بود آقای گل‌محمدی» که توسط عادل فردوسی‌پور گزارشگر آن بازی مطرح شد، همچنان هم برای بسیاری آشنا است.
به گزارش فوتبال ۳۶۰، پنجشنبه شب و از ساعت ۱۹:۳۰ در ورزشگاه آزادی به مصاف امارات می‌رود تا اولین بازی‌اش در فیفادی جاری را برگزار کند. ایران در این دوره با امیر قلعه‌نویی در پی ثبت صعودی سریع به جام جهانی است که برتری مقابل امارات و البته کسب نتیجه در دیدار بعدی مقابل ازبکستان، می‌تواند این مهم را رقم بزند. باوجود این، بازی با امارات، بدون درنظر گرفتن اتفاقات فنی، یک اتفاق ویژه هم محسوب می‌شود چراکه بعد از مدت‌ها تیم ملی فوتبال ایران قرار است در این بازی با پیراهن سبز رنگ به میدان برود. ایران در یکی ۲ دهه گذشته بیشتر از رنگ سفید و قرمز استفاده کرده و رنگ سبز مدت‌ها به ۲ دلیلی که یکی خرافاتی بود و دیگری سیاسی از دستور کار خارج شده است.
یحیی، عادل فردوسی‌پور، ستار زارع و آن بازی لعنتی با چین
تیم ملی فوتبال ایران با پیراهن سبزرنگ خاطرات خوشی در فوتبال آسیا رقم زده و در دهه‌های گذشته بخشی از قهرمانی‌هایش در فوتبال آسیا را با همین رنگ ثبت کرده است. با این حال، در چرخشی عجیب، بعد از جام ملت‌های ۲۰۰۴، این رنگ دیگر کمتر مورد استفاده قرار گرفت. شاید در آن برهه، شکست مقابل چین در نیمه‌نهایی جام ملت‌های آسیا بی‌دلیل نبود. عده‌ای با دمیدن در این فرضیه خرافاتی که این رنگ می‌تواند برای تیم ملی بدشانسی بیاورد، استفاده از آن را به زمان‌های دیگری موکول کردند. البته آن بازی کذایی، کم خاطره نداشت. ایران در شرایطی مقابل چین قرار گرفت که ستار زارع با کم‌تجربگی محض، بازیکن چین را هُل داد تا او به سبک آکتورهای سینمایی روی زمین بیفتد و داور هم با کارت قرمز مدافع تیم ملی را اخراج و تیم را ۱۰ نفره کند.
ایران با همان شرایط کار را به ضربات پنالتی کشاند که درست در آخرین ضربه پنالتی، یحیی گل‌محمدی پشت ضربه ایستاد و آن را هدر داد تا تیم از صعود به فینال بازبماند. جمله ماندگار «چه وقت چیپ زدن بود آقای گل‌محمدی» که توسط عادل فردوسی‌پور گزارشگر آن بازی مطرح شد، همچنان هم برای بسیاری آشنا است. به هر روی، ایران در همان بازی با پیراهن سبز، شورت ورزشی سفید و جوراب قرمز به میدان رفت و در ضربات پنالتی، آن‌هم درشرایطی که اگر ۱۰ نفره نمی‌شد در همان وقت‌های معمول فرصت برتری را داشت، شکست خورد.
سبز هم سیاسی شد
البته که شاید دمیدن در این موضوع که سبز به خاطر خرافه‌پرستی از رنگ پیراهن تیم‌های ملی کنار رفته چندان هم اعتبار و وجهه‌ای نداشته باشد چراکه حداقل از ۱۵ سال پیش، کم و بیش، این رنگ، اسیر اتفاقات سیاسی شد و از دستور کار برای استفاده تیم‌های ملی فوتبال خارج شد. داستان اتفاقات سال ۸۸ موضوعی نیست که بر کسی پوشیده باشد.
آن زمان شایعه شد که استفاده از رنگ سبز برای پیراهن تیم‌های فوتبال ممنوع شده و یا حداقل توصیه شده که استفاده نشود. هرکدام که درست باشد اثری در نتیجه کار ندارد چراکه حالا قریب به بیش از ۲ دهه، تیم ملی باز هم قرار است رنگ سبز به تن کند. این‌بار در تهران و در ورزشگاه آزادی.