جزييات موانع توسعه تجارت ايران و الجزاير

سيد حامد عسگري، معاون امور بين‌الملل اتاق بازرگاني ايران در گفت‌وگو با خبرنگار ايلنا درباره آخرين وضعيت روابط تجاري ايران و الجزاير توضيح داد: در جريان رويداد ايران اكسپو در سال گذشته در اتاق بازرگاني ايران ديداري با هياتي از الجزاير صورت گرفت، در اين ديدار رييس دفتر رييس‌جمهور اين كشور حضور پيدا كرده بود و از موضوعات تجاري نيز صحبت و بيان شد كه سطح تجارت دو كشور پايين است و تاكنون از ۱۵ ميليون دلار فراتر نرفته در حالي كه دو كشور ايران و الجزاير منابع نفت و گاز چشمگيري دارند و مي‌توانند همكاري بيشتري داشته باشند.وي افزود: ۱۵ ميليون دلار يادشده بيشتر شامل صادرات ايران به اين مقصد مي‌شود و همچنين ممكن است بخشي از صادرات كالا از ايران به الجزاير به واسطه كشورهاي ثالث صورت بگيرد اما من به يقين مي‌گويم كه اگر حجم تجارت صورت گرفته به واسطه كشورهاي ثالث را هم محاسبه كنيم ارزش تجارت از ۵۰ ميليون دلار بيشتر نمي‌شود كه آن هم شامل مواد غذايي و مصالح ساختماني است. عسگري ادامه داد: الجزاير از كشورهاي مسلمان، بزرگ و توانمند آفريقايي به شمار مي‌آيد كه از قابليت سرمايه‌گذاري و سرمايه‌پذيري برخوردار است و با وجود مذاكره‌اي كه در سال گذشته انجام شد مسير ديپلماتيك براي هماهنگي سفر و مذاكره‌اي ديگر تا امروز طول كشيده است. با اين حال همكاران وزارت خارجه پيگير اين هستند كه ديداري بين مقامات دو طرف صورت بگيرد تا پيش‌نويس اوليه تشكيل اتاق مشترك بازرگاني دو كشور امضا شود و وزير امور خارجه ايران نيز اخيرا سفري به الجزاير داشته‌اند، ناگفته نماند كه در سال گذشته موضوع تغيير دولت در كشور ما پيش آمد و به كاهش سرعت پيشرفت اموري از اين دست انجاميد.بخش خصوصي ايران در تجارت با آفريقا پيگير حضور در بازارهاي كنيا و تانزانيا هم هست اما اجرايي شدن اين امر نياز به زمان دارد به هر حال كشور ما چند سالي است كه به دلايل گوناگون از بازارهاي جهاني حذف شده‌ است. وي به تشريح جايگاه ديگر كشورهاي جهان در الجزاير پرداخت و گفت: الجزاير روزگاري طولاني در نفوذ و سيطره فرانسه و پس از آن ايتاليا قرار داشت و الجزايري‌ها به دليل نزديكي به مديترانه تجارت با اروپا را ترجيح مي‌دهند و سرمايه‌گذاري در حوزه‌هاي نفتي و گازي آنها از طريق همين كشورها صورت مي‌گيرد همچنين الجزاير در دادن ويزا به بازرگانان ايراني و رفت و آمدها سختگيرانه رفتار مي‌كند و اين موضوع از تمايل بازرگانان ايراني براي ورود به اين بازار كم مي‌كند و آنها مقاصد سهل‌الوصول‌تري مانند كشورهاي حاشيه خليج‌فارس، عراق، چين، تركيه و از اين قبيل را براي تجارت ترجيح مي‌دهند. همچنين الجزاير هر چند از ذخاير نفت و گاز برخوردار است اما كشور ثروتمندي به شمار نمي‌آيد و كالاهاي اساسي‌اش را هم از مبدا اروپا تامين مي‌كند در نتيجه بهترين تفسير ممكن اين است كه الجزاير مي‌تواند براي ايران يك بازار جديد باشد كه پتانسيل‌هاي آن هنوز براي ما شناخته‌شده نيست اما مطالعات اوليه حاكي از وجود فرصت‌هاي خوبي است كه اميدواريم با افزايش رفت و آمدها بتوان پتانسيل‌ها را شناسايي و بالفعل كرد.