نه تلویزیون نفوذ دارد و نه مردم گوش‌شنوا
علی‌اکبر قاضی‌زاده روزنامه‌نگار باسابقه، معتقد است: اگر این امکان وجود داشت که در دهه‌های۶۰ و ۷۰ به کمک رادیو و تلویزیون بر زبان جاری مملکت اثر گذاشت و تغییری ایجاد کرد، از حدود یکی، دو دهه پیش با ورود تکنولوژی‌های ارتباطی، کنترل زبان فارسی تقریبا غیرممکن شد. او در ادامه توضیح می‌دهد: منظورم این نیست که در حال حاضر کاری نمی‌توان کرد، ولی دیگر به سادگی دهه۶۰ نیست؛ چراکه دیگر نه تلویزیون نفوذ سابق را دارد و نه مردم دیگر همانند گذشته گوش شنوایی دارند. به گزارش ایسنا، قاضی‌زاده گفت: اگر روزنامه‌ها و رسانه‌های دنیا موفق شدند دلیلش فقط سرمایه و امکانات مالی گسترده نبوده است بلکه یک دلیل عمده این موفقیت تامل و برنامه‌ریزی آنها برای موضوعات مختلف بوده است. ما اصحاب رسانه باید زبان سرزمین خودمان را بشناسیم و باور کنیم که اگر کتاب‌های ادبی ایران را بخوانیم دیگر کتاب از دست‌مان نخواهد افتاد. او یادآور شد: امروز این سوال مطرح می‌شود که آیا ما در عرصه روزنامه‌نگاری باوجود تمام تغییرات پیش‌آمده دغدغه پاک‌نویسی و درست‌نویسی را داشته باشیم یا نه. واقعیت این است که ما با جمعیت‌های ناشناخته‌یی از مردم روبه‌رو هستیم و برای مخاطبانی از گوشه و کنار جامعه بدون اینکه آنها را بشناسیم، مطلب تهیه می‌کنیم.
