حادثه فقط برای همسایه اتفاق نمی‌افتد
می‌گویند مرگ حق است اما برای همسایه؛ اما مرگ نزدیک‌ترین اتفاق به هریک از ماست. صفحه حوادث روزنامه‌ها و به‌طور کل رسانه‌ها همچنان بیشتر خواننده را در میان موضوعات دیگر دارد ولی جالب است همه گمان می‌کنند این فقط دیگران هستند که دچار حادثه می‌شوند وقرار نیست حادثه در خانه ما را هم بزند. گاهی سهل‌انگاری و گاهی ندانم‌کاری هم به این موضوع اضافه شود.
در تهران که بالغ بر ۱۲ میلیون نفر جمعیت را در خود جای داده است و متمرکزترین بازارکار ایران محسوب می‌شود نه مسوولان شهر به فکر ایمنی و امنیت شهراند و نه مردم به ویژه آنها که به تجارت مشغول هستند. چرا مشخصا می‌گوییم آنها که به تجارت مشغولند؟ می‌گویند سرمایه مثل موش ترسو است و به کوچک‌ترین نگرانی سوراخ می‌جوید تا مبادا آسیب ببیند. آن وقت ما در کشوری زندگی می‌کنیم که در مهرماه امسال به ۲۰۶هزار و ۶۰۴ کارگاه آن اخطار ناایمن‌بودن داده‌شده است.
عجیب است سرمایه‌دارانی که کسب و کار ایجاد می‌کنند و با هزار دردسر در حال دست و پنجه نرم کردن هستند و به عبارتی همان دل گنجشک و ترسو بودن را با خود حمل می‌کنند هیچگاه از رقم اختصاص داده شده به ایمنی و آتش‌نشانی شهر تهران ترس به دل راه نداده‌اند. براساس گفته رحمتالله حافظی، بر اساس مصوبه شورای شهر 140 میلیارد تومان از محل 2 درصد عوارض ایمنی ساختمان‌ها برای توسعه ایستگاه‌های آتش‌نشانی، تامین تجهیزات مورد نیاز و آموزش پرسنل پیش بینی شده که شهرداری به آتش نشانی 120 میلیارد تومان ابلاغ کرده است. از این 140 میلیارد تومان تاکنون 54 میلیارد تومان کسب شده ولی 21 میلیارد و 500میلیون تومان به آتش‌نشانی پرداخت شده است. حال در چنین وضعیتی چگونه آن دسته از کاسب‌ها و تجار حاضرند در محلی سرمایه‌گذاری کنند شهرداری آن حاضر نیست برای ایمنی‌اش هزینه کند. خود آنها نیز که به سیستم‌های اطفاء حریق توجه نمی‌کنند پس قرار است منتظر چه اتفاقاتی غیر از آنچه در ساختمان پلاسکو گذشت باشیم؟
با این حال سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور مدتی قبل و در سال ۱۳۹۳ تصویب سند آسیب‌شناسی آتش‌نشانی و خدمات ایمنی را به نتیجه رساند که برپایه آن، 206 هزار و 604 گزارش به ادارات وزارت کار مبنی بر ناایمن بودن کارگاه‌ها در شهرهای بزرگ ارائه شد.
علی نوذرپور، معاون سابق امور شهرداری‌های سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور درباره این آمایش گفته است: این شمار کارگاه ناایمن توسط واحدهای آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری‌های کشور شناسایی شدند و در اولویت کاری بازرسی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی قرار گرفتند.
نوذرپور ادامه داد: 6 هزار و 347 مورد بازدید از پارکینگ‌ها، سینماها، پاساژها، جایگاه‌های سوخت، مهمانسراها، موزه‌ها و تالار‌ها انجام شد که از این شمار، 3 هزارو یک مورد رفع نقص شده و مابقی نیز در حال پیگیری است. در گذشته در ارتباط با واحدهای ناایمن شهری، بازرسی این وزارتخانه کار نظارت را برعهده داشت و شهرداری‌ها حق نظارت مستقیم را نداشتند اما در این سند به عنوان یکی از بندها، سازمان‌های آتش‌نشانی شهرداری‌ها می‌توانند گزارشات ناایمن بودن کارگاه‌ها را به وزارت کار ارجاع کنند و این وزارتخانه نیز باید رسیدگی به این گزارش‌ها را در اولویت کاری خود قرار دهد.
یکی از مهم‌ترین رفتارهای ما در سرمایه‌گذاری عام خرید ملک است. جالب است که همه به وقت خرید ملک و آپارتمان به همه‌چیز توجه می‌کنیم به جز موضوع ایمنی و امنیت. برای مثال وقتی آپارتمانی می‌خواهیم بخریم هیچگاه به این فکر کرده‌ایم که رقم پرداختی برای یک آپارتمان در یک برج بالای ۱۱ طبقه تا چه اندازه با امکانات کمک‌رسانی و امداد در این ارتفاع همخوانی داردو حادثه فقط یک بار ممکن است همان حادثه‌یی باشد که در خانه ما را می‌زند.
براساس آمار وزارت کشور، بلندترین بالابرها موجود درکشور در حال حاضر می‌تواند تا 11طبقه را پوشش دهد که بالاترین این بالابرها 54مترطول دارد که باتوجه به اینکه این بالابرها به صورت کج کار می‌کنند حداکثر می‌توانند تا 36 متر ارتفاع را پوشش دهند.
در مجموع در 8 کلان‌شهر در کشور فقط 41 دستگاه بالابر هیدورلیکی داریم حال آنکه برای کلان‌شهرهای ایران نیاز به 124 دستگاه بالابر هیدرو لیکی داریم. در تهران 20 دستگاه موجود است و این در حالی است که تهران نیاز به 65 دستگاه دارد از این نوع بالابر دارد و درحقیقت برای تهران 45 دستگاه کم داریم. این آمارها نیز براساس حداقل استانداردهاست.
قیمت هر دستگاه بالابر هیدرولیکی بین چهار و نیم تا 5 میلیارد تومان است. در سال 1380 یعنی پیش از دولت نهم و دهم 16 دستگاه از این بالابرها خریداری و در تهران و برخی شهرها توزیع شد.
