سعی دولت یازدهم در بارور کردن اقتصاد
دولت‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران با زحمت و درایت خوب کاشتند که نتجه آن را دولت نهم در دوره اول خوب برداشت کرد، خوب خرج کرد و نفت را هم با قیمت خوب فروخت و سرسفره‌هایی که مورد سوال هستند، برد. بعد در دولت دهم هیچ نکاشت، خشکسالی هم شد، نفت هم فروش نرفت (تحریم) و... ریال بی‌ارزش شد، تورم به رقم باورنکردنی بیش از حدود 50درصد و بیشتر رسید. خصوصی‌سازی‌های سوال برانگیز با عجله انجام شد که در نتیجه آن الیگارش‌های نو یعنی اصحاب ثروت و قدرت تازه به دوران رسیده پا به عرصه وجود در اقتصاد بیمار کشور گذاشتند، پرداخت یارانه‌هایی که کسری بودجه دولت را چند برابر کرد همچنان باید ادامه می‌یافت و... که نتایج آن به دولت یازدهم ارث رسید تا به امروز.
دولت یازدهم در این دوره فقط سعی کرد که زمین‌های سوخته را برای کشت و باروری آماده کند. گفت که سعی می‌کند با فساد و اختلاس مبارزه کند، گفت که جلو خطر جنگ را می‌گیرد، گفت که حقوق شهروندی را تعریف می‌کند و قانون اساسی را اجرا می‌کند و گفت... حالا باید خود را در معرض قضاوت مردم قراردهد. اما اگر این دولت یا مدعیانی که می‌گویند آنها از این دولت بهتر می‌توانند اقتصاد را رونق بدهند و روی درآمد‌های نفتی آتی حساب باز کرده‌اند من رای‌دهنده می‌گویم که قبل از سخن گفتن خوب فکر کنند، زیرا قیمت‌های نفت خام در سال جاری بالا نمی رود که هیچ بلکه سقوط هم خواهد کرد، چرا؟ حمله امریکا به سوریه در قیمت نفت خام تاثیر بسزایی نداشت. برای اینکه سیاست داخلی و خارجی دولت ترامپ با بحران روبه‌روست و همه به او به عنوان یک معامله‌گر قمارباز می‌نگرند. آنچه درباره بودجه امریکا گفته می‌شود، حاکی از آن است که هزینه‌های نظامی به‌شدت افزایش می‌یابد و به ازای آن بودجه‌های رفاهی کاهش خواهند یافت. در ارتباط با صنعت نفت و انرژی هم افزایش‌هایی برای تولید در امریکا ملاحظه می‌شود.
دولت آقای پوتین به خوبی توانسته است، تحریم‌ها را با شفاف کردن اقتصاد روسیه تحمل کند و به نظر می‌رسد، بتواند کاهش قیمت نفت خام را هم در سال 2017 تاب بیاورد. برخی تحلیل‌ها حاکی از آن است که عربستان و متحدان‌اش دراوپک با بحران کسری بودجه دست به گریبان خواهند شد. دولت خانم ترزا می که اقتصاد انگلیس را هم پس از جدایی از اروپا با مشکلات عدیده مواجه می‌بیند، سعی دارد که عربستان، قطر، امارات و سایر حاکمان منطقه را متقاعد کند که برای تنوع بخشیدن در اقتصادشان پول‌های نفتی را در اقتصاد انگلیس سرمایه‌گذاری کنند. قطر قول داده است که 6میلیارد دلار در انگلیس سرمایه‌گذاری کند. ونزوئلا هم‌اکنون با بحران شدید روبه‌روست. سایر کشورهای امریکای لاتین نظیر مکزیک و برزیل هم از شرایط خوبی برخوردار نیستند. مخالفان دولت یازدهم دوست ندارند این واقعیت گفته شود. اما تحلیل‌های مستند حاکی از آن است که اقتصاد ایران در وضعیت خوب و باثباتی پس از توافق برجام قرار گرفت. کاهش تورم مهم‌ترین عامل در این راستاست، زیرا تورم ثروتمند را پولدار‌تر و کم‌درآمد‌ها را فقیر‌تر می‌کند. بسیاری از کارشناسان اقتصادی مشکل اقتصاد ایران را ساختار نظام اقتصادی و
بانکی می‌دانند، زیرا در اقتصاد ایران استثنا زیاد است و بنگاه‌های اقتصادی ثروتمندی از دادن مالیات و انتشار ترازنامه عملکرد مالی و اقتصادی‌شان به‌طور آشکار و برای اطلاع عموم معاف هستند. برخی نیز حتی وقتی به دلایل اقتصادی و غیره علیه آنها در قوه قضاییه طرح دعوا می‌شود از پرداخت هزینه‌های دادرسی معاف هستند و چون طرح دعوا در این موارد برای ادعاهای در رقم‌های بسیار بالا باید هزینه دادرسی گرانی پرداخت شود برای طرف دعوایی که باید هزینه دادرسی را بپردازد، به‌طور مثال دعاوی مرتبط با قرارداد‌های نفتی و نظیر آن کار بسیار مشکل و سختی است. این‌گونه نقایص در اقتصاد و نظام مالی و بانکی ایران موجب نگرانی سرمایه‌گذاری و مشارکت برای تولید در ایران است. از جمله ایرادهایی که به اقتصاد ایران گرفته می‌شود بیش از اندازه تحت تاثیر عوامل سیاسی قرارداشتن اقتصاد است.
خلاصه کلام دولت یازدهم برای متقاعد کردن رای‌دهندگان باید به‌طور شفاف بگوید که چرا نتوانسته بسیاری از موانع حقوقی و ساختاری را از سرراه اقتصاد ایران بردارد و قرار است در این راستا اگر دوباره انتخاب شود چه بکند؟ رقبای نامزد دولت یازدهم برای سمت دولت دوازدهم هم باید در همین راستا و به‌طور شفاف سخن بگویند و راه‌حل بیان کنند. رای‌دهندگان به اندازه کافی شعار شنیده‌اند و پس از سال اقدام و عمل در راستای اقتصاد مقاومتی (اقتصاد تاب‌آور) می‌خواهند، بدانند که برای تولید و اشتغال نامزد‌های محترم ریاست‌جمهوری با درنظر گرفتن این واقعیت که نمی‌توان روی درآمد‌های نفتی در سال جاری و سه سال آینده هیچ‌گونه حسابی باز کرد چه طرح و برنامه‌یی دارند نه اینکه کی هستند و چه سابقه‌یی دارند. والسلام
