ساری، شهری که شاملو دوست می‌داشت
امروز سالروز مرگ احمد شاملو است. شاعری که در کنار نیما یوشیج و مهدی اخوان‌ثالث شعر سپید فارسی را رونق داد. شاملو متخلص به الف. بامداد یا الف. صبح شاملو تحصیلات کلاسیک نامرتبی داشت؛ زیرا پدرش افسر ارتش بود و پیوسته از این شهر به آن شهر اعزام می‌شد و از همین روی، خانواده‌اش هرگز نتوانستند برای مدتی طولانی جایی ماندگار شوند و وقتی در سال 1322 به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی زندانی شد دیگر ادامه تحصیل نداد.
او در سال 1325 نیما یوشیج را ملاقات کرد و تحت‌تاثیر او به سرودن شعر سپید روی آورد. او در شعرهایش وزن را رها کرد و به صورت پیشرو سبک نویی را در شعر معاصر فارسی شکل داد.
شاملو علاوه بر شعر، فعالیت‌هایی مطبوعاتی، پژوهشی و ترجمه‌هایی شناخته شده دارد. مجموعه کتاب کوچه او بزرگ‌ترین اثر پژوهشی در باب فرهنگ عامه مردم ایران است. شاملو در سال ۱۳۳۹ مدتی سردبیری هفته‌نامه فردوسی را به عهده گرفته بود. در سال ۱۳۴۶ شاملو سردبیری قسمت ادبی و فرهنگی هفته‌نامه خوشه را عهده‌دار شد. او در سال 1358 هفته‌نامه کتاب جمعه را سردبیری می‌کند که مدیر آن عسکر پاشایی است.
شاملو در سال ۱۳۲۶ در 22 سالگی با اشرف‌الملوک اسلامیه ازدواج کرد. هر چهار فرزند او، سیاوش، سامان، سیروس و ساقی حاصل این ازدواجند. این ازدواج به جدایی می‌انجامد و شاملو پس از یک دهه در سال ۱۳۳۶ با طوسی حائری ازدواج می‌کند. دومین ازدواج شاملو، همچون نخستین ازدواج، مدت زیادی دوام نمی‌آورد و چهار سال بعد در ۱۳۴۰ از همسر دوم خود نیز جدا می‌شود. اما سومین و آخرین پیوند زناشویی شاملو با آیدا، در سال ۱۳۴۳ بود که تا پایان عمر خود، عاشقانه با او زندگی کرد. بسیاری از شعرهای شاملو بعد از آشنایی با آیدا به او تقدیم شده است. این عکس شاملو را در سفر به ساری همراه با عسکر پاشایی نشان می‌دهد. شاملو عاشق مازندران بود و از میان همه شهرهای مازندران، ساری را خیلی دوست می‌داشت و در سفرهای مکررش به مازندران اغلب به دارابکلا و کلبه پاشایی می‌رفت.
