تلگرام؛ از انتخابات تا رای اعتماد

اعظم پویان

کارشناس رسانه

مدت‌هاست که رسانه‌های خُرد در برابر رسانه‌های بزرگ قد علم کرده‌اند و بخش بزرگی از کنشگری در جامعه را در میدان رسانه پیش می‌برند. کنشگران اجتماعی در صنف‌ها و تشکل‌های مختلف که دایم درحال خلق حوزه‌های نو برای گفت‌وگو پیرامون خود هستند با تلگرامی شدن فضای جامعه، مجال بیشتری برای عرض اندام پیدا کرده‌اند.

جامعه فرهنگیان هم که به دلیل تحمل فشارهای معیشتی و بی‌برنامگی‌ها، سال‌هاست به دنبال یک منجی هستند از ابزار تلگرام غافل نشده و همواره از این فرصت برای پیگیری مطالبه‌هایشان استفاده می‌کنند. آنچه حضور فرهنگیان در فضای مجازی را از سایر صنف‌ها متمایز می‌کند، رفتارهای تشکل‌گرایانه این قشر فرهیخته است. اعضای اصلی هر کدام از گروه‌ها و کانال‌های فعال منتسب به فرهنگیان اکثرا در یک گروه یا تشکل فرهنگی مشغول به فعالیت هستند.

از ماجراهای انتخابات ریاست‌جمهوری و موج‌های ایجاد شده در فضاهایی چون تلگرام که بگذریم این روزها پای تاثیرگذاری این دورهمی‌های مجازی به انتخاب وزرای پیشنهادی دولت‌ دوازدهم و رای اعتماد گرفتن از نمایندگان مجلس نیز کشیده شده است.

از یک سو گروه‌های تلگرامی فرهنگیان هستند که با یارگیری‌های گسترده سعی دارند تا به نوعی فرهنگیان را به کنش و تلاش برای تاثیرگذاری در انتخاب یا عدم انتخاب وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش فرا بخوانند و از سوی دیگر حضور و بعضا فعالیت گسترده نمایندگان مجلس در کانال‌ها و گروه‌های تلگرامی باعث شده تا همواره این شائبه پیش بیاید که ممکن است نمایندگان مجلس نیز تحت ‌تاثیر هیاهوهای مجازی رأی بدهند.

اگرچه این تاثیرگذاری بر نمایندگان مجلس امری طبیعی است چون نفس وجود تلگرام منجر به این شده که مرز زمان و مکان از تصمیم‌گیری‌های سیاسی برداشته شود اما مساله مهم این است که نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی تا چه اندازه سعی می‌کنند میان مجاز و واقعیت تمیز قائل شده و اطلاعاتشان را از منابع رسمی و موثق دریافت کنند؟

این روزها کانال‌های تلگرامی برای اعضای جامعه که بخشی از آن نیز مسوولان هستند، تولید فکر کرده و مسوولان اگر خود به مستندهای رسمی مراجعه نکنند، ممکن است در دام مجازها افتاده و اتفاق دیگری را رقم بزنند.