کاهش نرخ سود بانکی هدفمند شود
کاهش نرخ سود بانکی امری مثبت برای اقتصاد است، هر چند تا زمانی که سیاستهای اقتصادی روشن نباشد ممکن است به این مساله کمکی نکند. بر این اساس کاهش نرخ سود بانکی باید هدفمند باشد تا بر کارایی بهتر اقتصاد مفید به فایده باشد.
به گزارش ایرنا، وضعیت نرخ سود بانکی به عنوان یکی از ابزارهای نظام پولی در جهت اهداف کلان اقتصادی مورد استفاده قرار میگیرد. بر این اساس کاهش یا افزایش نرخ سودبانکی میتواند بر متغیرهای دیگر اقتصادی اثرگذاشته یا از آنها اثر بپذیرد.
در کشورهای مختلف با توجه به ساختار نظام اقتصادی، نرخ سود بانکی ممکن است حتی چهار یا پنجدرصد نیز از نرخ تورم بالاتر باشد. اگر کاهش نرخ سود بانکی، منجر به کاهش نرخ سود تسهیلات شود آثار مثبتی برای واحدهای تولیدی و خدماتی در پی خواهد داشت، اما اگر سود تسهیلات کاهش نیابد نمیتوان تبعات مثبتی برای کاهش نرخ سود متصور شد.
به دنبال بررسی کاهش نرخ سود بانکی و آثار و تبعات آن، گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا، با مهدی تقوی و محمدقلی یوسفی اقتصاددان، گفتوگو کرد.
به باور این کارشناسان، کاهش نرخ سود بانکی امری مثبت برای اقتصاد است، هر چند تا زمانی که سیاستهای اقتصادی روشن نباشد ممکن است به این مساله کمکی نکند. بر این اساس کاهش نرخ سود بانکی در مسیر درستی است اما باید هدفمند باشد.
کاهش نرخ سود بانکی مفید اما ناکافی
زمانی که سیاستهای پولی ایران را تبیین کردند بدون هدف بوده و معلوم نیست که منظورشان چه بوده است. که یک مرتبه نرخ سود بانکی را به 32درصد افزایش دادند و بحرانی را به اقتصاد کشور تحمیل کردند. در هیچ جای دنیا حتی کشورهایی مانند آلمان که دچار بحران اقتصادی شدند، چنین سیاستی را دنبال نکردند. موضوعی که محمدقلی یوسفی در گفتوگو با پژوهشگر ایرنا، به آن اشاره کرد.
وی افزود: باید ابتدا به این نکته توجه کنیم که نرخ سود بانکی در جوامع مختلف چه نقشی ایفا میکند. کسانی که درک درستی از مسائل اقتصادی و شناختی از توسعهنیافتگی ایران ندارند، با دستورالعملهای کتابهای درسی میخواهند عمل کنند که نتیجه بخش نیست.
«اکنون نیز وضعیت به گونهیی است که اگر هر تغییری در نرخ سود بانکی را بدون هدفگذاری ارائه دهیم، ممکن است که کمکی نکند. اگر قرار است که این پول را در اختیار افراد خاص و بخشهای خدماتی قرار دهیم معلوم است که کمکی به اشتغال و تولید نمیکند.»
وی افزود: بعد هم مساله این جا است که سپردههای جذب شده مردم چه میشود. زمانی که سپرده مردم را با 30درصد جذب کردند و الان بخواهند نرخ سود بانکی را 15درصد کنند چگونه میتوانند این پول را برگردانند.
این اقتصاددان در زمینه کاهش نرخ سود بانکی و رابطهاش با انبساط پولی و افزایش تورم گفت: زمانی که نرخ سود بانکی 30درصد بوده با زمانی که نرخ سودبانکی 15درصد بوده هیچ تفاوتی از نظر میزان نرخ نقدینگی در اقتصاد ایران نداشته است. از این رو است که میگویم تئوریهای اقتصادی با واقعیتهای اقتصاد ایران سازگار نیست به دلیل اینکه در 4 سال گذشته نقدینگی ایران سالانه بیش از 29درصد افزایش پیدا کرده با وجود اینکه نرخ سود بانکی 30درصد بوده است. یوسفی یادآور شد: این نشان میدهد که عوامل دیگری در این رابطه تعیینکنندهاند. تا زمانی که یک دولت بزرگ داریم که هزینههای فراوانی دارد و در جامعهیی که 80 میلیون نفر جمعیت دارد و حدود 56 میلیوناش مصرفکننده هستند، چندان نمیتوان به بهبود اقتصادی اندیشید.
این کارشناس مسائل اقتصادی درباره تاثیرکاهش نرخ سود بانکی بر بخشهای دیگر و به ویژه مسکن گفت: اصولا تاثیر نرخ سود بانکی روی تقاضاست. اگر نرخ سود بانکی پایین بیاید سرمایهگذاریهای بلندمدت بیشتر صورت میگیرد. این نشان میدهد که اگر نرخ سود بانکی پایین بیاید سرمایهگذاریهای بلندمدت روی کالاهای واسطهیی و سرمایهیی بیشتر میشود.
یوسفی تصریح کرد: بر اساس نظریات اقتصادی اگر نرخ سود بانکی پایین بیاید، سرمایهگذاریهای بلندمدت روی کالاهای واسطهیی و سرمایهیی بیشتر میشود و در حوزه مسکن، نرخ سود بانکی تا هر میزان که پایین بیاید میزان وام و اعتباری که از طریق سیستم بانکی پرداخته میشود تنها 50درصد قیمت مسکن را شامل میشود اگرچه کاهش نرخ سود بانکی را باید به فال نیک گرفت اما به هیچ عنوان کافی نیست.
افزایش کارمزد به جای سودبانکی
نرخ سود بانکی باید برابر با نرخ تورم به اضافه یک تا 2درصد باشد. در کشوری مانند ژاپن نرخ بهره حدود صفردرصد است. شما چه یک دلار و چه یک میلیون دلار پول را در اختیار سیستم بانکی قرار دهید، مبلغی حدود500 ین ژاپن از شما پول میگیرند؛ همچنین زمانی که میخواهید پول خود را دریافت کنید نیز باید 1000ین بپردازید. در واقع از خدمات بانکی کارمزد گرفته میشود.
مهدی تقوی اقتصاددان در گفتوگو با ایرنا، گفت: در ایران متاسفانه کارمزد بانکی در حد صفر است. در بسیاری موارد بانکها اصلا کارمزد نمیگیرند و وامهایی با سودهای بالا میدهند. بر این اساس تسهیلاتی را با نرخهای سود بالا در اختیار گیرندگان وام قرار میدهند. ما اقتصاد را بر مبانی علمی و شرعی اداره نمیکنیم. سود بانکی از بودجه عمومی دولت داده میشود و همین مساله به بیانضباطی اقتصادی میانجامد.
تقوی با بیان اینکه نمیتوان اقتصاد را با دستورالعمل سامان بخشید، گفت: نرخ سود بانکی باید در بازار پول به وسیله عرضه و تقاضا تعیین شود. از این رو با نرخ دستوری کاملا مخالفم.
این کارشناس مسائل اقتصادی در زمینه اثرات کاهش نرخ سود بانکی بر بخش تولید گفت: سود بانکی در واقع نرخ تنزیل پول است. اگر زمانی نرخ سود افزایش پیدا کند، هزینه تسهیلات نیز بالا میرود یعنی برای تولیدکننده وقتی نرخ سود بالا میرود هزینه به دست آوردن پول نیز افزایش پیدا میکند. در نتیجه هزینه تولیدهکننده با بخشی از هزینههای تولید بالا میرود، زیرا باید بخشی را بابت سود و نرخ سود بدهد. بنابر این اگر ما بتوانیم سود را متعادل کرده وکاهش دهیم قطعا هزینه تولید کاهش پیدا میکند.
تقوی در زمینه کاهش نرخ سود بانکی و ارتباط آن با انبساط پولی و افزایش تورم اظهار کرد: اگر ما انضباط اقتصادی را به اقتصاد ایران برگردانیم مشکلی پیش نمیآید، بر این اساس باید سه نوع انضباط اقتصادی را در نظر داشته باشیم؛ نخست انضباط پولی است که باید در سیستم بانکی به وسیله بانک مرکزی و سیستم بانکی اتفاق بیفتد. دوم انضباط مالی است که باید در سند بودجه دولت در نظر گرفته شود. سومی نیز انضباط اداری است.
وی در پایان یادآور شد که نرخ سود بانکی بر سایر متغیرهای اقتصادی اثر میگذارد. بر این اساس نمیتوان از تاثیر آن بر دیگر متغیرهای اقتصادی بیتوجه بود.