انفجار در دفتر نخست‌وزیری
روز هشتم شهریورماه 1360، محمدعلی رجایی، رییس‌جمهوری اسلامی ایران، همراه با دکتر محمدجواد باهنر نخست‌وزیر بر اثر انفجار بمبی که در ساختمان نخست‌وزیری کار گذاشته شده بود به شهادت رسیدند.
این حادثه از جمله حوادث تروریستی سال 1360 بود که منافقان علیه مردم و مسوولان کشور مرتکب شدند. حادثه هشتم شهریور دو ماه پس از حادثه هفتم تیر که در آن سید محمدحسین بهشتی رییس دیوانعالی کشور همراه با 72نفر از مسوولان خدمتگزار جمهوری اسلامی ایران در دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی به شهادت رسید به وقوع پیوست.
هشتم شهریور در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران روز مبارزه با تروریسم نام گرفته و هرساله یادآور حادثه‌یی غم‌انگیز در تاریخ ایرانیان است.
شهیدان رجایی و باهنر هر دو در سال ۱۳۱۲ متولد شدند، یکی در کرمان و یکی در قزوین. هر دو از دهه چهل وارد مبارزات سیاسی شدند. مرحوم شهید رجایی با ورود به گروه‌های مسلح دهه چهل در متن مبارزات جدی علیه رژیم شاه بود و سال‌ها در زندان رژیم منحط پهلوی زیر شدیدترین شکنجه‌های قرون وسطایی قرار داشت که در سال ۱۳۵۷ بر اثر مبارزات مردم از زندان آزاد شد و به دامن پرمهر ملت بازگشت. در سال ۱۳۵۸ موفق شد به عنوان نماینده مردم تهران به مجلس راه یابد و در سال ۱۳۵۹ به عنوان نخستین نخست‌وزیر جمهوری اسلامی انتخاب شد و پس از عزل بنی‌صدر از جانب مردم به مقام ریاست‌جمهوری رسید.
شهید باهنر نیز در سال ۱۳۳۵ وارد دانشگاه شد و در سال ۱۳۳۷ دکترای الهیات خود را اخذ کرد و از سال ۱۳۴۱ در متن مبارزات اسلامی قرار گرفت و بارها طعم تلخ زندان و شکنجه را چشید. روشنگری‌های او در مساجد تهران به ویژه مسجد جلیلی، مسجد هدایت و مسجد جامع‌تهران زبانزد خاص و عام بود. در سال ۱۳۵۰ از سوی رژیم ممنوع‌المنبر شد و تا پیروزی انقلاب نقش مهمی در سازماندهی نیروهای مسلمان ایفا کرد و از جانب شورای روحانیت موتلفه مسوول آموزش معارف اسلامی بود.
در سال ۱۳۵۷ پس از آزادی از زندان شهید باهنر و شهید بهشتی به همراه برخی شخصیت‌های دیگر نسبت به تشکیل حزب جمهوری اسلامی اقدام و مرامنامه و اساسنامه آن را تهیه کردند و بدین وسیله تشکیلات حزب جمهوری اسلامی رسما فعالیت خود را آغاز کرد. نقش شهید باهنر در حزب بسیار تعیین‌کننده بود و در همه کارها با او مشورت می‌شد. پس از شهادت شهید بهشتی در فاجعه خونین انفجار دفتر مرکزی حزب در هفتم تیرماه سال ۶۰، شهید باهنر به دبیرکلی حزب جمهوری اسلامی انتخاب شد و این مسوولیت را تا زمان پذیرش پست نخست‌وزیری به عهده داشت.
دومین انتخابات ریاست‌جمهوری در ۲مرداد ۱۳۶۰ برگزار شد. شورای نگهبان در تاریخ ۱۰ مرداد۱۳۶۰ صحت انتخابات را تایید و اعلام کرد که رجایی با اکثریت مطلق آرای اخذ شده، به عنوان رییس‌جمهور انتخاب شده و این انتخاب مورد تایید آن شوراست. در همین روز وزارت کشور تاییدیه شورای نگهبان را به اطلاع امام‌خمینی(ره) رساند و روز ۱۱ مرداد ۱۳۶۰ همزمان با عید فطر در حسینیه جماران، امام خمینی(ره) حکم ریاست‌جمهوری رجایی را تنفیذ کردند.
شهید رجایی در ۱۲مرداد ۱۳۶۰ در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی، مراسم تحلیف را به جا آورد و پس از آن در مجلس شورای اسلامی دکتر محمدجواد باهنر را به سمت نخست‌وزیر منصوب و به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد. شهید رجایی مجموعا ۲۸ روز به عنوان رییس‌جمهور خدمت کرد و در ۸شهریور همان سال توسط منافقان به شهادت رسید. متاسفانه کابینه شهید رجایی زمان زیادی نتوانست به حیات خود ادامه دهد و در تاریخ هشتم شهریور سال ۱۳۶۰، منافقان، دفتر ریاست‌جمهوری را منفجر کردند و در این حادثه رییس‌جمهور و نخست‌وزیر به شهادت رسیدند.
