کاهش نقش واردات بیشناسنامه در دولت یازدهم
عضو هیات رییسه شورای بازرگانی ایران و هند در رابطه با چالش واردات و تکذیب برخی اظهارنظرها مبنی بر اینکه واردکنندهها به دنبال حداقل رسانی قیمتها حتی با پذیرش لطمه به کیفیت هستند، اظهار کرد: برخیها بیان میکنند که واردکنندهها برای کاهش قیمت اجناس بیکیفیت را وارد میکنند تا سود حداکثری کسب کنند اما این گفتهها اشتباه و به دور از واقعیت است و واردکننده هیچگاه تمایل ندارد اجناسی با کمترین قیمت وارد کند مگر اینکه مشتری آن را خواستار شود زیرا این کار به برند (نشان تجاری) واردکننده ضربه میزند.
سید احمد بحق اضافه کرد: برند مطرح هیچگاه تمایل ندارد اجناس بیکیفیت وارد کند زیرا لطمه جدی به اعتبار واردکننده میخورد و آن برند در نهایت محکوم به نابودی میشود و فقط واردکنندههای مقطعی که واردات آنها شناسنامهیی ندارد دست به چنین کارهایی میزنند.
وی افزود: واردکنندههای شناخته شده دید کوتاهمدت به این حرفه ندارند و به سود پایدار میاندیشند، پس چنین اقدامی از آنها سر نمیزند و اگر خطا کنند محبوبیت خود را از دست میدهند و این ظرافت واردات و کیفیت اجناس در مواد غذایی حساستر و ملموستر است. دبیر سابق انجمن واردکنندگان برنج خاطرنشان کرد: مسوولان مربوطه باید چارهیی بیندیشند تا تنها واردکنندههای مجوزدار امکان فعالیت در این عرصه را پیدا کنند و بازار جایی برای سوءاستفاده گرها باقی نگذارد. بحق در پاسخ به این سوالی مبنی بر اینکه چند درصد از واردات کشور را بیشناسنامهها تشکیل میدهند گفت: حدود پنج سال پیش اگر این سوال از من پرسیده میشود، میگفتم بیش از نیمی از واردات ما گرفتار چنگال واردات بیشناسنامه است اما اکنون اینگونه نیست و وزارت صنعت- معدن و تجارت نظارتهای بیشتری دارد و واردات را به سویی پیش برده که واردکنندهها ملزم به انتقال تکنولوژی هستند. وی این نکته را بسیار ارزشمند دانست و ادامه داد: انتقال تکنولوژی واردکنندهها این زمینه را به وجود میآورد که بخش تولید داخلی هم قدرتمند و همچنین واردکنندههای اصلی که به فکر برندسازی هستند شناسایی شوند. بحق با اشاره به ضرب المثل انگلیسی «هنوز انقدر ثروتمند نشدم که جنس ارزان بخرم» مطرح کرد: علاوه بر نظارتهای وزارتخانه مردم هم در این زمینه آگاهی پیدا کرده اند؛ مفهوم آن ضرب المثل مصداق عینی دارد و در چند سال آینده فقط برندها ماندگاری دارند. وی اظهار کرد: اجناس بیکفیت در شیب رکودی هستند و در نهایت محکوم به فنا هستند و مردم همیشه در هر جنسی به برندها اطمینان و اعتماد بیشتری دارند. عضو هیات رییسه شورای بازرگانی ایران و هند تشریح کرد: خلاف تصور عدهیی واردات مخل تولید داخلی نیست و برعکس تکمیلکننده تولید است و تولیدکننده اگر جنس را میسازد باید به رقبای خود هم بنگرد و متوجه جایگاه خود در دنیا بشود و این موضوع موجب نفع مردم و پیشرفت کشور میشود. وی تصریح کرد: زمانی که صنعت کشور ما سوبسید خوار و رانت خوار است نمیتوانیم پیشرفت کنیم و به رقابت جهانی برسیم پس باید تعرفههای منطقی برای واردات در نظر گرفته شود و پشت دیوار تعرفه پنهان شدن دایمی و منطقی نیست. بحق اذعان کرد: صنعت گرهای کشور ما به معنای واقعی صنعت ندارند زیرا ایران یک درصد جمعیت جهان را دارد و 99درصد باقیمانده خارج از این محدوده هستند اما تمام صنعت گران ما به همین اندک مقدار داخلی چشم دوختهاند. وی با بیان اینکه ایران باید کشورهای پیشرویی همچون چین را الگوی خود قرار دهیم عنوان کرد: کشور چین معجزه نکرده و حتما با علم و ترفند توانسته کالاهای خود را چه بیکیفیت چه کیفیتدار به بازار دنیا عرضه کند و ایران باید چنین کشورهایی را الگوی خود قرار دهد. به گفته دبیر سابق انجمن واردکنندگان برنج، آفت صنعت کشور ما تعرفههای بلندمدت است و این تعرفهها علاوه بر اینکه کارساز نیست بلکه مخل صنعت ما در طولانی مدت میشود، جنسی که از اقلام وارداتی محسوب میشود باید برای آن تعرفهیی در یک بازه زمانی مشخص در نظر بگیرند تا تولیدکننده داخلی زمانی برای جبران و فرصتی برای رسیدن به شاخصهای استاندارد پیدا کند اما اگر در این فرصت توانایی رقابت پیدا نکرد باید تعرفهها را کاهش و منصفانه کنند.