کشوری بر پایه مهاجرت
گروه گوناگون
دادههای جدید منتشر شده از سوی اداره آمار امریکا نشان میدهد که جمعیت مهاجران امریکایی در تابستان ۲۰۱۶ حدود ۴۳,۷میلیون نفر بوده است. این رقم مربوط به مهاجران قانونی و غیرقانونی است که در طول سالهای گذشته به امریکا سفر کردهاند. آمار اعلام شده، افزایش قابلتوجهی را در جمعیت مهاجران در امریکا از سال ۲۰۰۶ تاکنون نشان میدهد. این در حالی است که پیش از این، فرمان مهاجرتی دونالد ترامپ مبنی بر ممنوعیت ورود اتباع ۶ کشور مسلمان به امریکا، برنامه مهاجرت به این کشور را تغییر داده و موج جدیدی از اعتراضها را به سیاستهای رییسجمهوری امریکا در پی داشته است.
طبق تازهترین آمار منتشر شده اداره آمار امریکا، در سال ۱۹۰۰ آمار مهاجران در امریکا بیش از ۱۰ میلیون نفر بود. این تعداد حدود ۱۳,۶درصد از جمعیت امریکا را تشکیل میدادند. طبق گزارشهای به دست آمده، در واقع مهاجرت از بریتانیا، آلمان، ایرلند، فرانسه، روسیه و شرق اروپا، امریکا را به کشور کنونی تبدیل کرد. تا سال ۱۹۳۰، ورود مهاجران به امریکا روندی صعودی داشت و در مقایسه با جمعیت این کشور درصد قابلتوجهی را به خود اختصاص داده بود. به گفته تحلیلگران، ایجاد تغییرات در قوانین، مهاجرت به امریکا را از سال ۱۹۲۰ به بعد دشوار کرده و تاثیرات موج مهاجرت از سال ۱۸۰۰ را کاهش داد. آنطور که آمار نیز نشان میدهد، از سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۶۰، ورود مهاجران به امریکا سیر نزولی پیدا کرد. در واقع در سال ۱۹۶۰، جمعیت مهاجران در امریکا به پایینترین میزان خود در یک قرن گذشته رسید. بر اساس تحقیقات ارائه شده، از سال ۱۹۳۰ تا ۱۹۶۰، مهاجرت نقش مهمی در زندگی امریکایی ایفا نکرد. نظام سهمیهبندی جریان مهاجرت افرادی را که خارج از امریکا متولد شده بودند را بهطور چشمگیری محدود کرد. به علاوه، نرخ بالای بیکاری در رکود بزرگ اقتصادی مردم را از مهاجرت به امریکا پشیمان کرد و جنگ جهانی دوم مهاجرت داوطلبانه را به تاخیر انداخت.
پس از این سالها، آنطورکه پیش از این در گزارشها منتشر شده در سال ۱۹۶۰، کوبا یک پیمان تجاری با شوروی منعقد و تعرفه سنگینی بر کالاهای امریکایی وضع کرد، امریکا نیز در مقابل شروع به حمایت همهجانبه کوباییهایی کرد که از کشور خود تبعید شدهاند. طبق قانون مصوب سال ۱۹۶۰ در امریکا اعلام شده بود که برای مهاجران کوبایی که به این کشور سفر کنند، مجوز اقامت صادر خواهد شد. این موضوع باعث شد که هزاران کوبایی خود را به امریکا رساندند. همچنین تصویب قانون مهاجرت در سال ۱۹۷۵ نیز منجر به لغو محدودیتهای نژادی برای مهاجران شد و درهای امریکا را به روی مردم سراسر جهان باز کرد و باعث هجوم خیل مهاجران با تحصیلات عالی و تحصیلات کمتر به این کشور شد. بر این اساس جمعیت مهاجران امریکا در سال ۱۹۷۰، پس از چند سال رکود، افزایش خود را آغاز کرد. جمعیت مهاجران امریکا در سال ۱۹۹۰ با حدود ۱۰ میلیون افزایش از سال ۱۹۶۰ به ۲۰میلیون نفر رسید. در این سال حدود ۸ درصد از جمعیت امریکا را مهاجران تشکیل میدادند. با توجه به افزایش قابل توجه ورود و چالشهای ایجاد شده توسط مهاجران، دولت امریکا تلاشهای بسیاری برای کنترل ورود مهاجران به خاک این کشور آغاز کرد. از مهمترین تلاشها میتوان به فرمانهای دونالد ترامپ برای منع ورود مهاجران به امریکا اشاره کرد؛ هرچند به گفته بسیاری از کارشناسان تصمیم رییسجمهوری امریکا، ربط چندانی به درخواستهای ساکنان امریکا ندارد.
با توجه به تلاشهای گسترده دولت امریکا برای محدودیت ورود مهاجران به این کشور، آمار به دست آمده نشان میدهد که در سال ۲۰۱۶ حدود ۱۳,۵ درصد از جمعیت امریکا را مهاجران تشکیل دادند. در این سال حدود ۴۳.۷میلیون نفر از سراسر جهان بهصورت قانونی و غیرقانونی به خاک امریکا وارد شدهاند. طبق گزارشهای به دست آمده، افزایش آمار مهاجران در این سالها بیشتر به دلیل جنگهای داخلی در کشورهای خاورمیانه بهویژه عراق، افغانستان و سوریه بود. همچنین ناآرامیها و بحرانهای اقتصادی در کشورهای آفریقایی نیز جمعیت بسیاری را از این مناطق روانه امریکا کرد. همانطور که اشاره شد، محدودیتهای بسیاری برای ورود مهاجران به خاک امریکا اعمال شده، با اینحال پیشبینی میشود که جمعیت مهاجران به این کشور در سالهای آینده نیز افزایش داشته باشد. بر اساس آمار منتشر شده در سال ۲۰۶۰، جمعیت مهاجران امریکا به ۷۸.۲میلیون نفر خواهد رسید که این تعداد، حدود ۱۸.۸درصد از جمعیت امریکا را تشکیل میدهند.
هرچند که امریکا از کشورهایی است که بر خلاف بسیاری از کشورهایی که بستر تاریخی دارند، بر پایه مهاجرت به خصوص مهاجرت اروپاییان بنا شده اما بسیاری از امریکاییها و مهاجرانی که در سالهای بسیار دور به این کشور وارد شدهاند، نگاهی خوشبینانهیی به مهاجران جدید نداشتند؛ چرا که این مهاجران بهدلایل مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی از زادگاه خود به این سرزمین مهاجرت کردند. این موضوع موجب محدود شدن فرصتهای اقتصادی شهروندان این کشور میشود و به نوعی از میان رفتن فرصت زندگی بهتر برای آنان میشود.