ارسال نامه معرفی اردکانیان به مجلس شورای اسلامی
گروه انرژی
دیروز بالاخره نخستین گام در جهت یافتن متولی برای دو وزارتخانهیی که طی 2 ماه گذشته بدون وزیر اداره میشدند، برداشته شده و نامه معرفی رضا اردکانیان و منصور غلامی به ترتیب برای سکانداری وزارتخانههای نیرو و علوم از سوی دفتر ریاستجمهوری به مجلس شورای اسلامی وصول شد. بدینترتیب امروز و با وصول این نامه، دیدار این افراد با کمیسیونهای مختلف مجلس شورای اسلامی برای جلب رای اعتماد آغاز میشود. دقیقا 2 ماه پیش و در روز 29 مرداد بود که حبیبالله بیطرف به عنوان فرد پیشنهادی حسن روحانی برای تصدیگری وزارت نیرو با 133رای موافق و 132رای مخالف از راهیابی به کابینه دولت دوازدهم بازمانده و بدینترتیب یکی از حساسترین و کلیدیترین وزارتخانههای دولت در حال حاضر تا امروز بدون وزیر و با سرپرستی ستار محمودی اداره شد. در نهایت رضا اردکانیان به عنوان یکی از شاخصترین چهرههای «آبی» در میان مدیران ایرانی که شاید خصیصه او وجهه بینالمللی و سابقه فعالیتش در سازمان ملل باشد، طی نامهیی از سوی حسن روحانی به مجلس شورای اسلامی معرفی شد.
رضا اردکانیان متولد سال 1337 در شهر یزد است که در سال 1359 و زمانی که تنها 22سال داشت با شهید حسن عباسپور دومین وزیر نیروی ایران پس از دولت موقت در ستاد وزارت نیرو همکاری میکرد و از همان زمان تاکنون به تحصیل و فعالیت در این حوزه پرداخت. از این جنبه روند سپری شده از سوی او طی این سالها احتمالا کمترین مخالفتی را ایجاد کرده و در نتیجه نمایندگان مجلس شورای اسلامی نخواهند توانست تخصص او به ویژه در حوزه «آب» را زیر سوال ببرند. اردکانیان در سال 1363 توانست بورسیه اعزام به خارج وزارت فرهنگ و آموزش عالی را دریافت کند و در فاصله سالهای 1370 تا 1376 دوره کارشناسی ارشد و دکتری منابع آب را در دانشگاه McMaster کانادا گذراند. اردکانیان که از بعضی مناظر به بیژن زنگنه نیز شباهت دارد، در سالهای 68 تا 70 و زمانی که زنگنه وزیر نیروی کابینه نخست مرحوم هاشمیرفسنجانی بود، در قالب معاون برنامهریزی و امور اقتصادی او فعالیت کرد. آخرین سمت اجرایی اردکانیان به معاونت او در دوره سکانداری حبیبالله بیطرف در وزارت نیرو باز میگردد، او پس از ترک شرکت مدیریت منابع آب ایران در سال 1384 عملا وارد فعالیتهای بینالمللی حوزه آب شده و مدیر نهادهایی همچون یونسکو و انستیتوی مدیریت منابع زیستمحیطی دانشگاه سازمان ملل متحد بوده است. او از سال 1393 تاکنون عضو هیات علمی دانشکده علوم زیستمحیطی دانشگاه فنی درسدن در آلمان بوده است و حالا پس از گذشت 12 سال از آخرین فعالیت اجراییش بار دیگر در آستانه ورود به عرصه مدیریتی قرار گرفته است. اردکانیان از این جنبه که فعالیتهایش در حوزه آب وجهه زیست محیطی نیز داشته است احتمالا مخالفتهایی شبیه مخالفت با حبیبالله بیطرف که بیشتر چهرهیی مرتبط با سدسازی بود، نخواهد داشت. در این بین برخی احتمال داده و گمانهزنی میکنند که حضور اردکانیان در قالب وزیر نیرو زمینه یکی از خواستههای دولت که جداسازی بخش برق از وزارت نیرو و سپردن آن به وزارت نفت و در واقع تشکیل دو وزارتخانه «آب» و «انرژی» است را فراهم میکند. بحران آب در ایران اکنون به حدی جدی شده است که برخی بر این باورند باید درباره آن فراوزارتخانهیی تصمیمگیری شود. تشکیل وزارتخانه آب از نظر آنها گامی در این راستاست. اکنون باید دید اردکانیان خواهد توانست نظر موافق 132 نمایندهیی که با نفر پیشنهادی قبلی مخالفت داشتند را جلب کند؟