الزامات حمایت موثر از تولید
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی الزامات حمایت موثر از تولید را مورد بررسی قرار داد. دفتر مطالعات اقتصادی این مرکز با بیان این مطلب که «حمایت از تولید» نه یک سره سودمند و نه یک سره خسارتبار است، افزود: حمایت از تولید ضرورتهایی دارد که دولتها را به اتخاذ سیاستهای حمایتی وا میدارد. اگر دستیابی به اهداف رفاهی توسعه به ویژه اشتغالزایی و جلوگیری از آسیبپذیری اقتصادی مورد توجه است، این هدف بدون رونق گرفتن تولید صنعتی مدرن و خدمات پشتیبان آن امکانپذیر نیست.
اما حمایت از تولید بیمخاطره نیست. در برابر منطقهای موجود در بهرهگیری از سیاست صنعتی، دو نقد بر این ابزار وارد شده است. اولی عدم امکان بهرهگیری از این ابزار به واسطه جهانی شدن و بعدی مخاطره رانتی شدن اقتصاد و تبدیل سیاست صنعتی به ابزار رانتجویی گروههای ذینفع و نه ابزاری برای توسعه است. یافتههای این گزارش نشان میدهد که رانت حضوری گسترده در اقتصاد داشته و تصور اقتصاد خالی از رانت یا رانتجویی تصوری غیرواقعی است. همچنین رانتها ابعاد گوناگون داشته و در نهایت جهانی شدن بیشتر میتواند بر تعرفهها و خطمشی تجاری دولتها که یکی از ابعاد سیاست صنعتی است، اثر بگذارد (در قالب این گزارش، نقش قابلگی دولت در معرض تهدید این تحول است) . آشنایی با تنوع رانتها و اینکه هیچ توسعهیی بدون بهرهگیری از رانتها اتفاق نیفتاده موجب تمرکز بر پیامدهای بلندمدت رانتها و شناسایی رانت مولد شد. رانت مولد رانتی است که به فرآیند رشد سود میرساند.
جلوگیری از اتلاف منابع و کاهش خطر رانتجویی، رعایت الزاماتی را در اتخاذ سیاستهای حمایت از تولید الزامی میکند. تجربه تاریخی هم نشان میدهد دولتهایی که توانستهاند، این الزامات را برآورده کرده و رانتها را به صورت مولد اعطا کنند در دستیابی به اهداف توسعه صنعتی خود موفق بودهاند. در این گزارش دو ویژگی قابلیت نهادی دولت و سیاستهای صنعتی اتخاذی آن بین کشورها متفاوت بوده و سرنوشت توزیع رانتها و مولد یا نامولد بودن آن را تعیین میکند.
ارتقای قابلیتهای نهادی حاکمیت: دولتی (حاکمیتی) میتواند، سیاستگذاری صنعتی موفق داشته و از مخاطرات رانتجویی و اتلاف منابع در امان بماند که:
- نخبگان سیاسی به لزوم سیاستگذاری صنعتی برای دستیابی به اهدف رفاهی، کسب مقبولیت و اقتدار ملی اعتضاد داشته و میان آنها نوعی اجماع در این زمینه شکل گرفته باشد.
- کیفیت سازمانی دولت یعنی استقلال دولت از گروههای ذینفع و رانتجویی آنها تامین شده باشد.
- بین دولتها و گروههای ذینفع در عین حفظ استقلال نوعی همکاری مستمر و اعتماد شکل گیرد.
اصلاح رویههای سیاستگذاری صنعتی: در نهایت موفقیت سیاست صنعتی در گروه رعایت برخی شروط مهم در طراحی سیاستهاست. حمایت از تولید و سیاستهای صنعتی با اهداف متعددی صورت میگیرد. خودکفایی، حمایت از گروههای اجتماعی، تامین اشتغال و... گاهی به عنوان سیاستهای صنعتی عنوان میشوند، در حالی که سیاستهای صنعتی صرفا باید با هدف ارتقای بنیه تولید (بهبود تولید صنعتی مدرن و خدمات پشتیبان آن) صورت گیرد. این هدفگذاری نیازمند سیاستگذاری در سه بخش است:
- مبتنی بر برنامه بودن مداخلات (ابتنا بر استراتژی توسعه صنعتی کشور)
- زمینهسازی برای تولیدمحوری و اصلاح نسبت بخشهای مولد و نامولد در عرصه داخلی،
- گزینش صنایع پیشرو برای اصلاح نسبت اقتصاد داخلی با اقتصاد جهانی (مبتنی بر برنامه)،
- پاسخگویی سیاستها به نتایج (وجود سازوکار بازخوردگیری و اصلاح) .
همچنان که مشخص است، تحقق بخشی به الزامات بالا نیازمند اقداماتی در همه عرصههای حاکمیت است. برای مثال تمرکز سیاستگذاری صنعتی در سازمان برنامه و بودجه و ارتقای کیفیت کارشناسی و اقتدار نظارتی آن که به بهبود کیفیت سازمان دولت میانجامد اراده و اقدامات دولتمردان را طلب میکند؛ اما از زوایه ارائه توصیههایی به نظام تصمیمسازی کشور، مهمترین پیشنهادهای سیاستی این گزارش به قرار زیر است:
- مطالبه ارائه سند استراتژی توسعه صنعتی از دولت: رویکردهای حمایتی دولت تنها آنگاه موفقیتآمیز خواهد بود که مبتنی بر هدفگذاری بلندمدت و بر پایه تبیین چالشهای تولید و ضرورتهای مواجه به آن صورت گیرد.