تکرار 2 توجیه افت رتبه کسب و کار ایران
گزارش اخیر بانک جهانی از سهولت کسب وکار در 190کشور حاکی از آن بود که ایران با افت 4رتبهیی در جایگاه 124 جای گرفته است. افت جایگاه ایران در این رتبهبندی جهانی درحالی رخ داد که براساس گزارش سال 2017 بانک جهانی هم ایران با افت 2رتبهیی مواجه شده و در جایگاه 120 قرار گرفته بود. در آن زمان حسین میرشجاعیانحسینی، معاون وزیر امور اقتصادی و دارایی افت رتبه ایران در گزارش سهولت کسب وکار بانک جهانی را به بهتر عمل کردن سایر کشورها در آن سال ارتباط داد و گفت که گرچه وضعیت ایران در سهولت کسب وکار بهبود پیدا کرده اما سایر کشورها بهتر عمل کردهاند و همین امر سبب شده تا ایران در رقابت با سایر کشورها نتواند رتبه خود را حفظ کند. این توجیه نه چندان قانعکننده میرشجاعیان امسال هم تکرار شده و معاون وزیر اقتصاد بر این باور است که این بار هم که رتبه ایران از 120به 124 افزایش پیدا کرده، علت بهتر عمل کردن سایر کشورها بوده و نه ضعف ایران در بهبود فضای کسب وکار.
توجیه میرشجاعیان این است که افت 4پلهیی رتبه ایران در موضوع کسبوکار به این دلیل رخ داده که برخی کشورهای دیگر با سرعت بیشتری درحال پیگیری اصلاحات لازم در پروسههای اداری خود هستند. او همچنین بر این باور است که بخش خصوصی ایران که گزارشگر وضعیت ایران به بانک جهانی است به پرسشنامههای این نهاد منصفانه پاسخ نمیدهد.
وی از عملکرد دولت در بهبود فضای کسب وکار دفاع کرده و میگوید:«از ابتدای دولت یازدهم مجموعه وزارت اقتصاد و قانونگذار رویکردی اتخاذ کرد مبنی بر اینکه بر ارزیابیهای نهادهای ناظر بیرونی درباره شاخصهای اقتصادی داخل کشور اهمیت دهد. دولت یازدهم و دوازدهم رویکرد دولت قبل مبنی بر بیتفاوتی نسبت به آنچه نهادهای ناظر مطرح میکنند را تغییر داده و بنا را بر این گذاشته است که اگر حتی اختلافنظرهایی هم با آن نهادها داشته باشد ولی رویکرد کلی آن را بپذیرد.»
وی با بیان اینکه در قوانین سالهای اخیر کشور هم مباحث بهبود فضای کسب وکار در اولویت قرار گرفته است، افزود:«در برنامه ششم توسعه تکلیف شده تا پایان برنامه ششم توسعه شاخص انجام کسب وکار سالانه 10پله بهبود پیدا کند و در شاخصهای رقابتپذیری جهانی و حقوق مالکیت هم جایگاه سوم منطقه را به دست آوریم. این نشان میدهد که فضای کسبوکار برای قانونگذار هم مهم بوده است.»
کنترلی بر سایر کشورها نداریم
میرشجاعیان اما بر این باور است که چون کنترلی بر عملکرد سایر کشورها در بهبود فضای کسب وکار نداریم، جایگاهمان در رقابت با آنها تنزل پیدا کرده است. وی با بیان اینکه آنچه ما در ایران میتوانیم انجام دهیم، کار کردن روی مولفههایی است که ما میتوانیم کنترل کنیم، اظهار کرد:«عملکرد سایر کشورها در کنترل ما نیست. تجلی آنچه در کنترل ماست را میتوانیم در امتیاز و شاخص کشور ببینیم و آنچه در کنترل ما نیست در رتبه و جایگاه ما در میان سایر کشورها بروز میکند. رتبه در اختیار ما نیست در صورتی که هدفگذاری قانونگذار و حساسیت اجتماعی هم روی رتبه است.»
وی افزود:«این حساسیت درست است که ایران باید جایگاه خوبی در عرصه بینالملل داشته باشد ولی این موضوع در کنترل سیاستگذار نیست چون سیاستگذار میتواند برای کشور خود برنامهریزی کند و کاری کند که امتیازش افزایش یابد ولی نمیتواند سایر کشورها را کنترل کند. مثلا در رتبهبندی امسال، کشور هند توانست با توجه به سرعتی که در روند اصلاحات پیش گرفته بود ۳۰پله ارتقای رتبه پیدا کند. در نظر بگیرید که هند در گذشته وضعیت بدتری نسبت به ایران داشت ولی اکنون در رتبه ۱۲۰ قرار گرفته و جایگاه بهتری یافته است.» میرشجاعیان با بیان اینکه عدهیی چشم به روی همه پیشرفتهای سالهای اخیر بستهاند و با یک نگاه منفیگرایانه نسبت به عملکرد در بخش فضای کسب وکار روبهرو میشوند، افزود:«همچنانکه در سالهای گذشته هر بار ما بهبود شاخص داشتیم، بخشی از منتقدان و جامعه ساکت بودند ولی هر زمانی که پسرفت داشتیم مورد انتقادات شدید واقع شدیم اکنون موضوع درباره شاخص انجام کسب وکار و رقابتپذیری جهانی قابل بررسی است.»
وی افزود:«اخیرا رتبه ایران در رقابتپذیری جهانی منتشر شده و معلوم شد در این شاخص 7پله ارتقا یافتهایم و به رتبه ۶۹ رسیدیم. به این ترتیب در شاخص ثبات اقتصاد کلان از ۷۲ سال ۲۰۱۷ به ۴۴ سال ۲۰۱۸، در شاخص کارایی بازار کالا نیز از رتبه ۱۱۱ سال ۲۰۱۷ به رتبه ۱۰۰ سال ۲۰۱۸ همچنین در آمادگی تکنولوژیک از رتبه ۹۷ سال ۲۰۱۷ به رتبه ۹۱ سال ۲۰۱۸ رسیدهایم که این موضوع نشان میدهد، وضعیت ما نسبت به گذشته بهتر شده است.»
ادعا نمیکنیم بهترینیم
معاون وزیر اقتصاد با بیان اینکه ادعا نمیکنم ما بهترینیم، افزود:«معلوم است که مشکلات بسیاری داریم همچنین ادعا نمیکنم که عملکرد ما شایسته وضعیت ماست. ما میدانیم که بسیاری از اقدامات باید با سرعت بیشتری انجام شود ولی شاید خوب نباشد عدهیی دستاوردهایی که به سختی به دست میآوریم را لوث کنند. با چنین شیوهیی چه دستاوردهایی خواهیم داشت؟ جز ناامیدی هیچ نیست.» وی با انتقاد از رفتار منفیگرایانه در مواجهه با آمارهای بینالمللی گفت:«وقتی رتبه ایران از ۱۵۲ به ۱۱۸رسید به ما گفته شد که این بهبود رتبه به دلیل اصلاح اطلاعات رخ داده است ولی وقتی از ۱۱۸به ۱۲۴ رسیدیم بسیاری از تنزل جایگاه صحبت کردند، این رفتار منفیگرانه نتیجه خوبی به دنبال ندارد.»
معاون وزیر اقتصاد یکی دیگر از علل تنزل رتبه ایران را عدم ارائه اطلاعات صحیح از سوی بخش خصوصی عنوان میکند و بر این باور است که بخش خصوصی در مواردی سوالها را منصفانه پاسخ نمیدهد. وی با بیان اینکه در موارد بسیاری به نظر میرسد که سوال پرسیده شده دقیق پاسخ گفته نمیشود، توضیح داد: «به عبارتی سوال پرسیده شده درباره موضوع خاصی است ولی چون بخش خصوصی درباره موضوعات دیگری مشکل و انتقاد دارد جواب آن سوال را طوری میدهد که بیانگر واقعیت نیست در نظر بگیرید در تجارت فرامرزی سوالات مورد پرسش بانک جهانی درباره همه کالاها نیست و در صادرات و واردات نوعی خاص از کالا در مبادله با کشورهایی خاص است. ادعای ما این است بعضا کسی که پرسشنامه پر میکند به این روش توجه نمیکند و اگر به عنوان مثال در صادرات موارد دیگری هم دچار مشکل شد آنها را در پرسشنامه منعکس میکند. چنین رفتاری منصفانه نیست و بیانکننده وضعیت کسب وکار در ایران نیست.»
این گزارش غلط است!
میرشجاعیان با بیان اینکه گزارش ارائه شده، غلط است و شرایط موجود را به درستی نشان نمیدهد، توضیح داد:«طبق شاخص سهولت پرداخت مالیات باید مرحله ارسال اظهارنامه مالیاتی و پرداخت به صورت الکترونیکی باشد. اکنون میبینیم که مالیات بر درآمد مشاغل و شرکتها و مالیات بر ارزش افزوده و... و پرداخت آن الکترونیک شده و بانک جهانی هم از ما پذیرفته است ولی وقتی این موضوع را با بخش خصوصی چک کرده، بخش خصوصی آن را نپذیرفته و همین در شاخص ما تاثیر منفی گذاشته است.»
گرچه موضوع دقیق نبودن اطلاعات میتواند یکی از علل دقیق نبودن رتبه ایران در رتبهبندی سهولت کسب وکار باشد اما نباید فراموش کرد که این خطا تنها در مورد کشور ما رخ نمیدهد و سایر کشورها هم ممکن است با چنین خطاهایی مواجه باشند. شاید بهتر باشد به جای بهانهتراشی برای رتبه نه چندان جالب ایران در رتبهبندی سهولت کسب وکار به دنبال ریشه معضلات باشیم و درصدد رفع آنها برآییم.