افزایش سرمایه معدنی در ایران

معدن  

ورقه‌های فولادی تولید ایران به دلیل قیمت رقابتی‌ای که در مقایسه با سایر عرضه‌کنندگان دارد، به آهستگی در حال گسترش حضور خود در بازار جهانی است.

آمارهای اتحادیه تولید‌کنندگان فولاد ایران که نیمی از کل عرضه فولاد نیمه فرآوری شده کشور را برعهده دارد حاکی از این است که در نیمه نخست سال جاری شمسی، صادرات ورقه‌های فولادی نسبت به مدت مشابه سال گذشته با 25درصد رشد به یک‌میلیون و 60 میلیون تن رسیده است. اما ایران قصد دارد از این رقم نیز فراتر برود و طی یک ماه منتهی به 21 مارس 2018، 5 میلیون تن محصولات فولادی نیمه فرآوری شده صادر کند که 42درصد نسبت به صادرات

3 میلیون و 74 هزار تنی ایران افزایش خواهد داشت.

انتظار می‌رود ورقه‌های فولادی حدود 60 تا 70درصد از صادرات محصولات فولادی نیمه‌فرآوری شده ایران را به خود اختصاص دهد.

براساس آمارهای منتشر شده در اوایل ماه نوامبر، ورقه‌های فولادی ایران با قیمت 460 تا 465 دلار در هر تن برای تحویل روی عرشه به مشتریان خارجی پیشنهاد شد. قیمت پایین و رقابتی محصولات فولادی ایران را می‌توان به عوامل مختلفی ازجمله منابع طبیعی ارزان و کاهش تقاضای داخلی برای این محصول نسبت داد. حال باتوجه به برآوردهایی که ازسوی سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران انجام گرفته است، پیش‌بینی می‌شود سرمایه‌های معدنی ایران بتواند تا ۱۴۰۰ میلیارد دلار ارتقا پیدا کند، اما ابهام جدی این است که چگونه قرار است این سرمایه بزرگ ملی استفاده شود.

در این زمینه مهدی کرباسیان رییس هیات عامل سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران سرمایه معدنی ایران قبل از سال ۱۳۹۳ را حدود ۷۰۰ میلیارد دلار عنوان کرده و گفته است که این عدد باتوجه به اکتشافات جدیدی که صورت گرفته دو برابر می‌شود و به حدود ۱۴۰۰ میلیارد دلار می‌رسد. باید گفت که منابع طبیعی ایران به‌خصوص منابع استخراجی ازجمله ثروت‌های ملی کشور به‌شمار می‌رود که بعد از نفت ایران می‌توان به آن اتکا کرد و با قاطعیت می‌توان گفت معدن بزرگ‌ترین سهم را از این منابع دارد. در این رابطه ارقام مقایسه‌یی با سایر کشورها بیانگر این است که در خیلی از موارد و انواع محصولات معدنی رتبه ایران بین ۱۰ تا ۱۵ کشور اول جهان است.

به گفته فعالان معدنی، عددی که به‌عنوان سرمایه اکتشاف شده معدنی مطرح می‌شود، رقم بسیار بالایی است و می‌تواند در صورت بالفعل شدن این سرمایه در اقتصاد ایران بسیاری از گره‌های اساسی اقتصادی گشوده شود. این موضوعی است که به اعتقاد فعالان اقتصادی بخش خصوصی بر سر آن تردید دارد و عملا زیرساخت‌های موجود در این زمینه گویای رویایی بودن استفاده از این منابع گرانبها و طبیعی معدنی است.

بسیاری از فعالان معدنی به‌خصوص فعالان بخش خصوصی معتقدند زیرساخت‌های لازم برای تبدیل محصولات معدنی به محصولات قابل رقابت در عرصه جهانی وجود ندارد که در صدر زیرساخت‌های غایب و لازم در حوزه معدن و محصولات معدنی راه است.

در این زمینه نیز رییس انجمن تولیدکنندگان سرب و روی ایران با تاکید بر اینکه نمی‌توان با زیرساخت‌های فعلی انتظار بهره‌برداری‌های عجیب و غریب از منابع معدنی داشت، به ایسنا گفت: اگر ما فرض کنیم تمام منابع معدنی در صورت صحت ارقام اعلام شده استخراج کنیم برای انتقال آنها به درگاه‌های صادراتی راه‌آهن مناسب نداریم.

حسن حسینقلی افزود: حتی گفته می‌شود که یکی از مزیت‌های تولیدی در حوزه صنایع معدنی و معادن گاز است، در صورتی که همین وضعیت موجود نیز به بسیاری از واحدها داده نمی‌شود و همین حالا واحدهایی وجود دارد که بیش از یک سال برای دریافت گاز موردنیاز خود در رفت و آمد با ادارات هستند. رییس انجمن تولیدکنندگان سرب و روی ایران ادامه داد: درست‌ترین جمله درخصوص وضعیت تولید و صادرات در ایران این است که ما مزیت‌های نسبی تولید را در سوخت جغرافیا و مواد اولیه داریم، اما مزیت رقابتی را نداریم که همین موضوع باعث شده جایگاه واقعی در جهان را در این زمینه پیدا نکنیم.