قیمت مناسب و بهبود کیفیت، میزان واردات را کاهش میدهد
مجیدرضا حریری، نایبرییس اول اتاق بازرگانی چین با اشاره به اینکه ۴۰درصد صادرات ایران به کشور چین است، اظهار کرد: کشور چین، بزرگترین شریک تجاری ایران است و با توجه به اینکه بیشترین صادرات نفتی و غیرنفتی ایران به این کشور است در مقابل عمده واردات نیز از چین صورت میگیرد.
وی، با رد این ادعا که روابط تجاری تهران- پکن در سایه تحریمها رشد چشمگیری داشته است، تصریح کرد: کشور چین با توجه به اینکه دومین اقتصاد در جهان و همچنین بزرگترین صادرکننده کالا در جهان است حتی در صورت نبود تحریمها، به دلیل قدرت اقتصادی، از شرکای عمده تجاری ایران بود.
نایبرییس اول اتاق بازرگانی، با بیان اینکه 120 کشور جهان شریک اول تجاری کشور چین هستند ادامه داد: اقتصاد قدرتمند و کیفیت مناسب کالاهای چینی، باعث حضور در تمام بازارهای جهان شده است و در بسیاری از کشورهای دنیا، چین به عنوان یکی از شرکای اصلی تجاری فعالیت میکند.
حریری با بیان اینکه صادرات به کشور چین بیشتر از واردات است، یادآور شد: میزان صادرات به چین از سوی ایران در سال گذشته به ۱۷ میلیارد دلار رسید که توانسته از واردات این کشور، پیشی بگیرد.
وی اظهار کرد: کیفیت کالا به سازمان استاندارد ارتباط دارد و از طرفی سازمان گمرک نیز این شرایط را بررسی کرده و در صورتی که کالایی چنین شرایطی را نداشته باشد از ورود آن جلوگیری میشود اما کالاهای موجود در بازار که فاقد کیفیت مطلوب هستند از طریق قاچاق وارد کشور میشود.
حریری با اشاره به اینکه بحث واردات بیرویه از چین یا سایرکشورها به دلیل مشکلات تولید در داخل کشور است، افزود: ملاک خرید مصرفکننده، کیفیت و قیمت کالاست و تا زمانی که تولیدات داخلی این دو عامل را رعایت نکنند تقاضا برای واردادت کالا افزایش خواهد یافت. وی با مثبت خواندن تعرفه ترجیحی برای افزایش صادرات به ترکیه ادامه داد: تعرفههای ترجیحی در شرایطی برقرار شد که اقتصاد ایران با تحریم روبرو بود و مشکلاتی را بر سر راه صادرات به وجود آورد، این درحالی است که با وضع تعرفههای ترجیحی میان ترکیه و ایران، هماکنون، ۲۰۰ کالا از طرف ترکیه و ۲۰۰ کالا از طرف ایران، مشمول تجارت ترجیحی شد و شرایط را برای حضور کالاهای ایرانی در بازار ترکیه مساعدتر کرد. حریری با اشاره به عدم عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی اظهار کرد: سازمان تجارت جهانی به عنوان بزرگترین سازمان اقتصادی جهان، که ۱۶۴ عضو دارد و تنها اقتصاد قدرتمندی که پشت در این سازمان مانده است و به عضویت این سازمان درنیامده ایران است. عضو اتاق بازرگانی تهران با بیان اینکه عضویت در سازمان تجارت جهانی پروسهیی زمانبر است، افزود: نباید تصور کرد که پروسه الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی با سرعت پیش خواهد رفت اگرچه میانگین زمان مذاکرات کشورهای مختلف برای الحاق به سازمان جهانی تجارت حدود ۷ سال بوده است. وی با اشاره به مخالفتهای برخی از کشورها برای ورود ایران به این سازمان ادامه داد: ساختار سازمان تجارت جهانی بدین گونه است که برای ورود عضو جدید، نیاز به اجماع در سازمان وجود دارد و مخالفتهای پیدا و پنهان امریکا باعث عدم عضویت ایران در این سازمان اقتصادی شده است.
این عضو اتاق بازرگانی، با اشاره به اینکه، ارادهیی برای حضور در بازار جهانی در میان مسوولان مشاهده نمیشود، تصریح کرد: با توجه به وضعیت اقتصادی، هیچ آمادگی و رغبتی از سوی مسوولان و فعالان اقتصادی برای عضویت در سازمان تجارت جهانی وجود ندارد. وی افزود: به دلیل عدم حضور ایران در سازمان تجارت جهانی کالاهای ایرانی برای صادرات با تعرفههای ۲۰ درصدی مواجه میشوند، این درحالی است که کشورهای عضو این سازمان، بدون وضع این تعرفهها، تجارت میکنند و کالای خود را با قیمت مناسبتری به بازارهای جهانی ارائه میکنند.
حریری در پایان با بیان اینکه نبود ایران در سازمان تجارت جهانی صادرات کالا را تحت تاثیر قرار خواهد داد، گفت: صادرات نفت وپتروشیمی منبطق بر نرخ جهانی است و تعرفهیی به آنها گذاشته نمیشود، اما برای صادرات کالای غیر نفتی، ظرف چند سال آینده با این روند، با مشکل روبهرو خواهیم شد.