اما و اگرهای نرخ ارز
رییس کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی تهران مدعی شده، نرخ ارز ۳۵۰۰ تومانی که در لایحه بودجه ۹۷ دیده شده برای جلب نظر یک عده پوپولیست در نظر گرفته شده است تا به این لایحه حمله نکنند. به گزارش تسنیم، مهدی پورقاضی با اشاره به بهبود نسبی محیط کسب و کار و حرکت ایران در مسیر مثبت در این زمینه گفت: متاسفانه برخی اقدامات دولت قابل پیشبینی بودن اقتصاد را تضعیف میکند. ثبت سفارش برخی کالاها بهطور غیرقانونی متوقف میشود و از سوی دیگر تعرفههای ورود دیگر کالاها بدون اطلاع قبلی اعلام شده وتغییر میکند. این اقدامات امکان پیشبینی آینده برای یک فعال اقتصادی را نابود میکند. ریسک کار در چنین اقتصادی افزایش مییابد و بهطور حتم آثار تردید فعال و سرمایهگذار اقتصادی بر محیط کسب و کار خود را نشان میدهد.
عضو هیات نمایندگان اتاق تهران گفت: پیشرفت محیط کسب و کار در زمینه کاهش بروکراسی اداری است. الکترونیکی شدن فرآیندهای کار فساد را کمتر کرده است و قاچاق و زمان انجام امور اداری را کاهش داده است. رویکرد خارجی کشور با وجود ضعفهایی که دارد جهت مثبت است. چند سال پیش دنیا بهمان اخم میکرد اما امروز لبخند میزند. این شرایط متفاوت نسبت به گذشته زمینه ساز ایجاد وضعیت بهتر در آینده خواهد بود. پورقاضی ادامه داد: بودجه سال 97 نشان میدهد اهدافی که برای تحقق رشد اقتصادی تعیین شده از جمله کوچک شدن دولت و کوچک شدن بودجه جاری دیده نشده است و دایما بودجه با کسری بسته میشود و ضوابط لازم اجرا نمیشود. نرخ ارزی که در لایحه بودجه دیده شده برای جلب نظر یک عده پوپولیست در نظر گرفته شده است تا به این لایحه حمله نکنند. همین حالا نرخ ارز مبادلهیی از 3 هزار و 500 تومان بیشتر است پس چطور ممکن است نرخ ارز در سال آینده 3 هزار و 500 تومان باشد. چنین تصمیماتی مصلحت جویانه است.
رییس کمیسیون صنعت اتاق تهران گفت: نرخ کنونی ارز منجر به کاهش صادرات شده است. وضعیت تجارت در سال جاری نشان میدهد که نرخ ارز کنونی امکان صادرات را افزایش نمیدهد. نرخ ارز واقعی نرخ بازار آزاد است اما هنوز دولت نپذیرفته است که دخالتش در بازار ارز را کاهش دهد و هم چنان متمایل به سرکوب نرخ ارز است.
پورقاضی درباره حذف برخی کالا از فهرست اقلام تجاری با ارز مبادلهیی گفت: با حذف اختصاص ارز مبادلهیی به برخی کالا به سوی اقتصاد آزاد حرکت میکنیم. اشکال حذف این کالاها نیست بلکه نگه داشتن بعضی کالاهای دیگر است. مشکل این است که عدهیی به بهانههای مختلف میتوانند از ارز مبادلهیی و ارزانقیمت استفاده کنند و در عمل تبدیل به رقیب بخش واقعی اقتصادند که از ارز آزاد استفاده میکنند. این مساله فرصت رقابت در اقتصاد ایران را میکشد.