بودجه 97 و سهم بالای مالیات در خروج از اقتصاد نفتی
دولت در بودجه سال 97، حدود 128 هزار میلیارد تومان درآمد مالیاتی پیشبینی کرده که در صورت تحقق میتوان انتظار داشت گامهای خروج بودجه از اقتصاد نفتی با سرعت بیشتری برداشته میشود.
به گزارش ایرنا، از خرداد 1287 هجری خورشیدی که نخستین چاه نفت در مسجد سلیمان کشف شد فروش نفت به یکی از مهمترین درآمدهای ارزی کشور تبدیل شد تا جایی که تصور تدوین بودجه بدون درآمدهای نفتی به امری غیرممکن تبدیل شده بود و تاکنون هیچ دولتی نتوانسته آن را اجرایی کند.
هر چند که میزان وابستگی به درآمد ناشی از فروش نفت خام در دورههای مختلف متفاوت بوده اما کارشناسان مدعیاند که از دوره حکومت پهلوی دوم این وابستگی آغاز شده و با وجود گذشت چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی همچنان ادامه دارد.
مساله کاهش میزان درآمدهای نفتی در برنامههای مختلف توسعه همواره مورد توجه قرار گرفته تا جایی که باید سهم این محصول در بودجه تا پایان برنامه دوم توسعه55.4، برنامه سوم، 50.7، در برنامه چهارم 31.4 و در برنامه پنجم 43.2درصد بوده است. براساس پیشبینیها این رقم در پایان برنامه ششم باید به 20درصد کاهش پیدا کند. بیثباتی بازار نفت و تاثیرپذیری این بازار از تحولات جهانی در دو دهه گذشته موجب شد تا مسوولان و دستاندرکاران کشور نسبت به سهم درآمدهای نفتی در بودجه تجدید نظر کنند. بازخوانی سهم نفت در بودجه کشور در 12 سال گذشته نشان از آن دارد که بالاترین سهم درآمد این محصول در بودجه سال 1385 یعنی 69.6درصد بوده و کمترین میزان آن نیز مربوط به بودجه سال 1395 با 25.5درصد است. وابستگی بودجه به درآمد نفتی در سه سال گذشته به نحو قابل توجهی کاهش یافته و مالیات جایگزین نفت شده است. بر اساس اطلاعات وزارت اقتصاد درآمد مالیاتی دولت از 39هزار میلیارد تومان در سال 1391 به 103هزار میلیارد تومان در سال 1395 افزایش یافته است. در زمینه کاهش سهم درآمدهای نفتی «حسن روحانی» رییسجمهوری در اردیبهشت ماه سال جاری گفت: بودجه کشور و درآمدهای عمومی بطور معمول بر نفت و درآمدهای مالیاتی استوار است که سهم درآمدهای نفتی در اوایل دولت یازدهم 45درصد بود که به 30درصد کاهش پیدا کرده است.
همچنین بنا به گفته «محمدباقر نوبخت» رییس سازمان برنامه و بودجه سهم درآمدهای نفتی در لایحههای بودجه دولت تدبیر و امید نسبت به سال 1392 کاهش چشمگیری پیدا کرده است. این سهم در لایحه بودجه سال 1392، 41درصد بوده که در بودجه سال 1397 به 26درصد رسیده است. همچنین با کاهش سهم درآمدهای نفتی در بودجه عمومی کشور سهم درآمدهای مالیاتی 33درصد بوده که درسال گذشته به 36درصد رسیده است. اقدامات دولت دوازدهم در کاهش وابستگی بودجه به درآمدهای نفتی و افزایش سایر درآمدهای جایگزین موجب شد تا روزنامه انگلیسی «گاردین» طی گزارشی در تمجید عملکرد دولت ایران بنویسد: درآمدهای مالیاتی دولت حسن روحانی در سال 94 برای نخستینبار در نیم قرن گذشته از درآمدهای نفتیاش بیشتر شده و این کشور در مواجهه با کاهش قیمت نفت اتکای خود به درآمدهای نفتی را با درآمدهای مالیاتی جایگزین کرده است. کاهش وابستگی به نفت تنها آرزوی دولت یازدهم و دوازدهم نیست؛ نگاهی به عملکرد دولتها در این حوزه نشان میدهد پس از پایان جنگ تحمیلی هدفگذاری در این حوزه در دستور کار دولتهای مختلف قرار گرفته است. یکی از قدیمیترین راهکارها برای تامین بودجه عمومی اخذ مالیات از مودیان است که میتواند بسیاری از کسریهای بودجه را جبران کند. قانون اخذ مالیاتهای مستقیم در سال 1345 تنظیم اما پس از انقلاب متناسب با ساختارهای سیاسی و اجتماعی کشور تغییر کرد. لایحه اصلاحیه این قانون در سال 76 به مجلس ارائه شد و در اواخر سال 80 به تصویب رسید. اصلاح قانون مالیاتی مصوب سال 1345 در سال 1380 تحول عظیمی در زمینه مالیات و مالیاتگیری ایجاد کرد. این تحول موجب شد تا همواره زمزمههایی مبنی بر جایگزین کردن این درآمد به جای درآمدهای نفتی در کشور شنیده شود.
مالیات وجوهی است که دولت برای تامین هزینههای خود از اشخاص دریافت میکند، به بیان دیگر نسبت درآمدهای مالیاتی به محصول ناخالص داخلی یا بازده درآمدهای مالیات، مبنا یا محدوده افزایش درآمدهای مالیاتی را متناسب با شرایط کسب و کار اقتصادی معین میکند. جایگزین کردن مالیات به جای درآمدهای نفتی افزون بر آنکه درآمدهای کشور را از تلاطم بازار جهانی دور نگه میدارد سبب ایجاد فرهنگ پرداخت مالیات در درازمدت شده و در نهایت میتواند کشور را از اقتصاد تک محصولی نجات دهد. در کشورهای پیشرفته نزدیک به 80درصد درآمدهای دولتها را تشکیل میدهد. در ایران نیز با وجود اینکه مالیات ابزاری تاثیرگذار بر بودجه دولت محسوب میشود اما هنوز بهطور کامل از آن بهرهگیری نشده است. سهم بودجه کشورمان از مالیات میان 28 تا 30درصد تخمین زده میشود که ضرورت دارد این میزان به کشورهای توسعه یافته نزدیکتر شود. وابستگی بودجه به درآمد نفتی در سه سال گذشته به نحو قابل توجهی کاهش یافته و مالیات جایگزین نفت شده است. بر اساس اطلاعات وزارت اقتصاد درآمد مالیاتی دولت از 39 هزار میلیارد تومان در سال 1391 به 103 هزار میلیارد تومان در سال 1395 افزایش یافته است. درآمدهای مالیاتی دولت حسن روحانی در سال 94 برای نخستینبار در نیم قرن گذشته از درآمدهای نفتیاش بیشتر شده و این کشور در مواجهه با کاهش قیمت نفت اتکای خود به درآمدهای نفتی را با درآمدهای مالیاتی جایگزین کرده است.
همین مساله سبب شد تا ایران برخلاف اکثر کشورهای تولیدکننده نفت که با کاهش شدید قیمت این کالا با مشکلات اقتصادی و اجتماعی عمدهیی مواجه شدند، تا حد امکان اقتصاد خود را بدون خلل قابل توجهی به پیش ببرد و بودجه عملیاتی و عمومی خود را تامین کند. در پایان باید گفت فرهنگسازی مالیاتی یکی از حلقههای مفقوده نظام اقتصادی کشور است. افزون بر فرهنگسازی، باید شیوه مالیاتگیری نیز از رویه کنونی خارج شود زیرا در شرایط فعلی آسانترین روش مالیاتستانی مربوط به قشر حقوقبگیر است دیگر قشرها به نسبت این قشر کمتر درگیر مالیات هستند.
لازم است، دولت با اتخاذ برنامههایی به این سمت برود که فرهنگسازی در زمینه پرداخت مالیات و اینکه این کار یک وظیفه ملی تلقی شود، در دستور کار قرار گیرد. البته توجه به پیوند میان سیاست مالیاتی و دستگاه وصول مالیات در اصلاح نظام مالیاتی کشور از هر حیث، موضوعی مهم و قابل تامل به شمار میآید.