داستان‌های پناهندگان در برلیناله
پناهندگی موضوعی بود که به ویژه با بالا گرفتن بحران پناهندگان در سال ۲۰۱۵ در آلمان به موضوعی برای فیلمسازان بدل شد و این تلاش امسال در قالب داستان‌هایی از مهاجران و پناهندگان نمود یافت.
به گزارش رویترز، شصت‌وهشتمین دوره برلیناله که در آلمان در حال برگزاری است از سال ۱۹۵۱ که شروع به کار کرد محملی برای نمایش فیلم‌هایی با موضوع‌های اجتماعی و سیاسی بوده و امسال تجربیات مهاجران را حداقل در هشت فیلم از مستند گرفته تا فیلمی اقتباسی ارائه می‌کند. فیلمسازان می‌گویند قصدشان این بوده تا پیامی سیاسی بفرستند و نشان دهند چگونه مهاجرت اروپا را تغییر داده است. دیتر کاسلیک مدیر فستیوال نیز در این باره گفته است: خیلی بیشتر از آنچه در حال حاضر درباره پناهندگی به نظر می‌رسد باید به این موضوع توجه کرد و حالا موضوع این است که پس از ورود آنها به اروپای ما چه می‌شود و آینده آنها چه خواهد بود؟ یکی از این فیلم‌ها «الدورادو» ساخته مارکوس ایمهوف کارگردان سوییسی درباره مهاجرانی است که از نزدیک ساحل لیبی نجات داده و به ایتالیا برده شدند. آنها آنجا در پناهگاه‌ها در انتظار هستند و برخی از آنها اخراج می‌شوند یا اردوگاه را ترک می‌کنند تا به صورت غیرقانونی کار کنند و ریسک اخراج شدن را می‌پذیرند. ایمهوف همچنین داستانی شخصی از خانواده خودش را در این فیلم روایت می‌کند که دختری ایتالیایی را پس از جنگ جهانی دوم پناه دادند و او را بزرگ کردند. یک مستند دیگر با عنوان «فرودگاه مرکزی THF» از میان مطالبی که یک پناهجوی سوری در وبلاگش می‌نویسد، زندگی انسان‌هایی را روایت می‌کند که 15 ماه در اردوگاه پناهندگان اقامت دارند و انتظار می‌کشند. خود این وبلاگ‌نویس از پناهندگان است و همه آنها در فرودگاه سابق تمپلهوف برلین اقامت دارند که اکنون به یک اقامتگاه پناهجویان بدل شده است.
