ذخیره 7.23 میلیارد دلاری صنعت بیمه در ایران
گروه بانک و بیمه احسان شمشیری
هماکنون، صنعت بیمه ایران 33.3 تریلیون تومان معادل 7.23میلیارد دلار ذخایر دارد که انتظار میرود طی سال مالی آتی، فزونی یابد و این درحالی است که ناظر بیمه نیز به توجه بیشتر به ارزیابی کفایت ذخیره تاکید دارد بهطوریکه پرداخت خسارت در سال مالی جاری، بهطور بیسابقهیی افزایش یافته است زیرا حوادث عمده متعددی در آن به وقوع پیوسته است.
به گزارش «تعادل»، آتشسوزی که موجب تخریب کامل ساختمان تجاری پلاسکو در جنوب تهران شد، زلزله 7 ریشتری در استان کرمانشاه، روی داد، دو مورد از خسارتهای عمدهیی است که در سال جاری، بازار بیمه ایران را تکان داده است.
آتشسوزی در پلاسکو، خسارت اقتصادی بالغ بر 15تریلیون ریال به همراه داشت که در حدود 400میلیارد ریال آن تحت پوشش بیمه بود. همچنین بیمهگران ایرانی تاکنون 833 میلیارد ریال برای خسارتهای زلزله کرمانشاه پرداختهاند و پیشبینی میشود آخرین ارقام به 1.7 تریلیون ریال برسد
حادثه سانچی نیز در 16 دی ماه سال جاری به عنوان یک خسارت بزرگ مطرح است. تانکر نفتی ایران که در دریای شرق چین به سمت کره جنوبی در حال حرکت بود با یک کشتی چینی به گونهیی برخورد نمود که سبب انفجار و کشته شدن تمام 32 خدمه آن شد. 33 نفر از این خدمه ایرانی و مابقی از کشور بنگلادش بودند.
بیمهگران ایران، مسوول پوشش 33 درصد از خسارت 32 میلیون دلاری سانحه تانکر نفتی هستند. دیگر بیمهگر ایرانی که پوشش بیمه زندگی بالغ بر یکمیلیارد ریال برای هر یک از اعضا خدمه ایرانی برعهده دارد، در حال پرداخت غرامت به بازماندگان آنها است دیگر آنکه، قانونگذاران، صنعت بیمه را از یک قانون بودجه معاف نمودهاند که براساس آن از سپردههای بانکی، بهرهیی کسب نشود.
با درنظر داشتن این نکته که شرکتهای بیمه بهعنوان موسسات مالی و اعتباری پذیرنده ریسک و یک پایگاه اجتماعی برای عموم مردم از نظر سلامت ساختار مالی و توانگری حایز اهمیت هستند و بروز هرگونه مشکلات مالی و رسوایی در اینگونه شرکتها نه تنها سهامداران آنها را تحتتاثیر قرار خواهد داد، بلکه بسیاری از افراد جامعه شامل بیمهگذاران و سایر ذینفعان از آن متاثر خواهند شد، از اینرو تدوین اصول حاکمیت شرکتی برای شرکتهای بیمه بهویژه باتوجه به گسترش فعالیت شرکتهای متعدد بیمهیی و نمایندگیهای آنها، در چند سال اخیر و واگذاری بخش عمده سهام شرکتهای بیمه دولتی به بخش خصوصی و عموم مردم، امری اجتنابناپذیر است.
آنطور که فعالان صنعت بیمه میگویند باتوجه به شرایطی که حاکمیت شرکتی میتواند ایجاد کند، به نظر میرسد که صنعت بیمه، در صورتی که قوانین و مقررات حاکمیت شرکتی در آن تدوین و اعمال شود، میتواند آثار مثبتی را دراین حوزه و سایر بخشهای اقتصادی با خود همراه کند.
ذخایر فنی و نرخ رشد سالانه 32 درصدی
همچنین روند منابع سرمایهگذاری صنعت بیمه کشور طی سالهای 94-87 نشان میدهد، سهم نسبی ذخایر فنی در تامین منابع سرمایهگذاری بیشتر از حقوق صاحبان سهام است. همچنین میزان منابع سرمایهگذاری با رشد متوسط 32درصد در سال از سطح 3هزار و 150میلیارد تومان در سال 87 به 22هزار و 38 میلیارد تومان در سال 94 رسیده است که از این میزان حقوق صاحبان سهام و جمع ذخایر فنی در سال 94 نسبت به سال 87 هر کدام بهطور متوسط 27 و 34درصد رشد سالانه داشتهاند. در منابع قابل سرمایهگذاری برای سال 94 حقوق صاحبان سهام نسبت به سال قبل 101درصد و ذخایر فنی سهم نگهداری نسبت به سال قبل 33درصد رشد داشته است که مهمترین دلیل رشد قابلملاحظه در حقوق صاحبان سهام ناشی از تجدید ارزیابی داراییهای ثابت شرکتهای بیمه در سال مزبور بوده است. سرمایهگذاری انجام شده توسط صنعت بیمه از 2هزار و 784 میلیارد تومان در سال ۱۳۸۷ به 13هزار و 910میلیارد تومان در سال ۱۳۹۵ افزیش یافته است.
ذخایر فنی همواره بیشتر از ۶۰درصد کل منابع سرمایهگذاری را به خود اختصاص داده و در سال ۹۳ و ۹۴ به ترتیب ۸۲ و ۷۶درصد کل سرمایهگذاری از محل ذخایر فنی بوده است. نرخ رشد سالانه سرمایهگذاریها طی دوره ۷ ساله تقریبا 32درصد است.
مقدار خرید داراییهای ثابت مشهود و نامشهود نسبت به کل مصارف سرمایهگذاری در دوره مورد بررسی بهطور متوسط تقریبا ۲۷درصد بوده که تا سال ۹۱ تقریبا همواره زیر ۲۰درصد و از سال ۹۱ تا ۹۴ همواره بیشتر از ۳۰درصد کل منابع سرمایهگذاری جهت خرید داراییهای ثابت مشهود و نامشهود استفاده شده است.
طی دوره مورد بررسی، مبلغ سرمایهگذاری در ابزارهای پولی و مالی 88.16درصد و وام کارکنان ۲۶، ۴۱درصد افزایش یافته است. رشد سرمایهگذاری در سهام سایر شرکتها در دوره مورد مطالعه این طرح 25.09درصد و رشد میزان سرمایهگذاری در وام پرداختی به بیمهگذاران بیمههای زندگی از محلی ذخایر ریاضی در 3 سال اخیر ۵۱، ۳۷درصد بوده که نشاندهنده توجه شرکتهای بیمه به سرمایهگذاری در این دارایی بوده است.
میزان استفاده از منابع ابتدای دوره در خرید هر یک از اقلام پرتفوی سرمایهگذاری صنعت بیمه طی سالهای 95-1387جهت مقایسه با محدودیتهای کمی آییننامه ۶۰ نشان میدهد که شرکتهای بیمه فعال در صنعت بیمه در سالهای مورد مطالعه در هر دارایی چند درصد سرمایهگذاری انجام دادهاند.
آنچه مشخص است بخش عمدهیی بالغ بر ۷۵درصد سبد سرمایهگذاری شرکتهای بیمه، به 3 دارایی سپردههای بانکی و اوراق مشارکت، داراییهای ثابت و سهام شرکتهای بورسی اختصاص یافته است.
البته محدودیت اعمال شده در آییننامه مبنی بر حداقل سرمایهگذاری تا ۳۰درصد کل منابع قابل سرمایهگذاری در سپردههای بانکی و اوراق مشارکت و همینطور حداکثر تا ۴۰درصد در سهام شرکتهای بورسی هیچ کدام محدودکننده نبوده است. در مقابل طبق دادههای موجود از سال ۹۱تا ۹۵ شرکتهای بیمه گرایش به سرمایهگذاری در داراییهای ثابت مشهود و نامشهود داشتهاند که در این سالها از سقف ۳۰درصد نیز تخطی کردهاند. بازده پرتفوی سرمایهگذاری شرکتهای بیمه از 6.9 درصد در سال ۱۳۸۷ به ۱۹درصد در سال ۱۳۹۲ رسیده است. طی سالهای ۱۳۸۷تا ۱۳۹۲ بیشترین نرخ رشد بازده مربوط به سرمایهگذاری در سهام شرکتها بوده است. با مقایسه بازده سرمایهگذاری در سپردههای بانکی که یک دارایی بدون ریسک است و بازده سرمایهگذاری در سهام شرکتها متوجه میشویم که سرمایهگذاری در سهام شرکتها با وجود اینکه دارایی ریسکدار محسوب میشود و باید براساس اصول اولیه سرمایهگذاری، بازده آن بالاتر از دارایی بدون ریسک باشد ولی در سالهای ۸۷، ۸۸، ۹۰ و ۹۱ از دوره زمانی مورد مطالعه، این موضوع بالعکس بوده و بازده سپردههای بانکی بالاتر از بازده سرمایهگذاری در سهام شرکتها بوده است. در همه سالها به غیر از سال ۱۳۹۰ بازده حاصل از پرتفوی سرمایهگذاری شده در بازار سرمایه کمتر از بازده بازار سرمایه بوده در نتیجه میتوان ادعا کرد که عملکرد شرکتهای بیمه در مدیریت پرتفوی سرمایهگذاری شده در بورس اوراق بهادار در این سالها ضعیف بوده است. بازده بورس در سال ۱۳۸۹ نسبت به سال ماقبل خود افزایش یافته و از 58.4 درصد در سال ۱۳۸۸ به سطح 88.3درصد در سال ۱۳۸۹ رسیده است اما بازده سرمایهگذاری در شرکتهای بورسی موسسات بیمه در سال ۱۳۸۹ نسبت به سال ۱۳۸۸ به جای افزایش از سطح 19.4درصد به سطح 18.8درصد کاهش یافته است. بنابراین براساس این مشاهدات نیز میتوان نتیجه گرفت که موسسات بیمه حتی در مدیریت کل پرتفوی سرمایهگذاری هم در سال ۱۳۸۹ عملکرد مناسبی از منظر کسب بازده نداشتهاند.
نظارت بر سرمایهگذاری منابع در اختیار شرکتهای بیمه یکی از دغدغههای اساسی نهاد ناظر بیمه است که به دلیل تاثیر آن بر توانگری مالی و توان ایفای تعهدات، رعایت حقوق بیمهگذاران، پوشش هزینههای عملیاتی شرکت بیمه و سودآوری شرکت بیمه اهمیت زیادی دارد. این پژوهش برای دستیابی به اصول علمی و حرفهیی نظارت بر سرمایهگذاری شرکتهای بیمه با استفاده از دیدگاههای مراجع بینالمللی مانند IAIS، مطالعه تجربه نظارت و مقرراتگذاری کشورهای دیگر در حوزه بیمه همچنین بررسی اجمالی موضوع در حوزه بانکداری، بازار سرمایه و صندوقهای بازنشستگی تلاشی جدی انجام شده است.
پرتفوی سرمایهگذاری موسسات بیمه باید دارای 3ویژگی امنیت، نقدشوندگی و متنوع بودن باشد و شرکتهای بیمه باید در تصمیمات سرمایهگذاری خود آنها را مورد توجه قرار دهند. ویژگی امنیت پرتفوی با محدود کردن سطح پذیرش ریسک توسط شرکت بیمه در فعالیت سرمایهگذاری و متنوعسازی پرتفوی آن تامین میشود.
5 سطح توانگری مالی
جدول توانگری مالی شرکتهای بیمه بر اساس صورتهای مالی حسابرسی شده پارسال این شرکتها تنظیم شده است. طبق این بررسی شرکتهای بیمه آسیا، البرز، ملت، سامان، نوین، پاسارگاد، کارآفرین، ما، سرمد، اتکایی ایرانیان، امید، ایران معین، آسماری و اتکایی امین از سطح یک توانگری مالی برخوردارند. شرکتهایی که در سطح یک توانگری و وضعیت مطلوب قرار دارند نسبت توانگری آنها برابر 100 درصد و بیشتر است.
7 شرکت بیمه در سطح 2 توانگری مالی هستندن و شرکتهای دانا، معلم، پارسیان، رازی، سینا، کوثر و تعاون در سطح 2 توانگری مالی قرار گرفته اند؛ نسبت توانگری مالی سطح 2 بیش از 70درصد و کمتر از 100درصد است. هیچ شرکتی در سطح 3 نیست و نسبت توانگری مالی سطح 3 بیش از 50درصد و کمتر از 70درصد است و برابر مقررات موجود شرکتهایی که در این سطح قرار میگیرند، موظفند علاوه بر اعلام برنامه ترمیم وضعیت مالی 2 سال به تفکیک هر سال برنامه افزایش سرمایه برای 2 سال آتی را نیز ارائه کنند.
3 شرکت بیمه در سطح 4 توانگری قرار دارند و نسبت توانگری مالی سطح 4 بیش از 10 درصد و کمتر از 50 درصد است. شرکتهایی که در سطح چهار قرار میگیرند، باید برنامه ترمیم وضعیت مالی و برنامه افزایش سرمایه برای سال آینده ارائه و تمهیدات لازم برای ارتقای سطح توانگری خود را ارائه کنند. در بررسی بیمه مرکزی سه شرکت بیمه ایران، دی و میهن در سطح چهار توانگری مالی قرار دارند.
بیمه حافظ در سطح 5 توانگری قرار گرفته و نسبت توانگری مالی سطح 5 کمتر از 10درصد است و چنانچه نسبت توانگری یک موسسه بیمه در این سطح باشد، بیمه مرکزی مجاز است پروانه فعالیت آن را در یک یا چند رشته بیمه تعلیق یا ابطال کند. به مردم و بیمهگذاران توصیه میشود به سطح توانگری مالی شرکتهای بیمه که توسط بیمه مرکزی تایید شده است، به عنوان معیار اصلی انتخاب بیمهگر خود توجه کنند.
اصول حاکمیت شرکتی در صنعت بیمه میتواند مسیر درست و صحیح را برای شرکتهای بیمهیی نشان دهد تا شرکتها، در سیاستگذاریها، تصمیمات دقیقتری را اعمال کنند اما از آنجایی که صنعت بیمه یک بازار رقابتی است، اصول و آییننامههایی که دربحث حاکمیت شرکتی قرار است لحاظ شود، نباید به گونهیی تعریف شود که در بحث تعرفه و قیمتگذاریها، اعمال نظر مستقیم شود یا انحصار دراین بخش ایجاد شود.
با توجه به الزام قانونی شرکتهای بیمه به تهیه صورتهای مالی خود طبق نمونه مصوب شورای عالی بیمه، مقدمات لازم جهت تهیه صورتهای مالی منطبق با استانداردهای بینالمللی انجام شده است. تکمیل و اصلاح تدریجی صورتهای مالی و الزام کفایت ذخایر بیمهیی مرتبط با قانون بیمه شخص ثالث باید در مرحله اول انجام شود تا صنعت بیمه کشور بتواند همسو با استانداردهای بینالمللی گزارشگری مالی IFRS صورتهای مالی خود را اعلام کند.
اصلاح صورتهای مالی یا بازبینی IFRS پنجره جدیدی برای سودآوری بیمهگران خواهد گشود در هفتههای اخیر هیات بینالمللی استانداردهای حسابداری، بازبینی الزامات خود در رابطه با قراردادهای بیمهیی را منتشر کرد. الزامات جدید تا سال 2021 اجرا خواهد شد و جایگزینی برای استانداردهای بینالمللی گزارشگیری مالی IFRS2 فعلی خواهد شد که در سال 2004 به عنوان سلسله اقدامات موقت به تصویب رسیده بود.