کمتوجهی بیمهها به بیماران سوختگی
میزان شیوع سوختگی در ایران، هشت برابر میانگین جهانی است. سالانه ۱۸۰ هزار نفر در کشور دچار سوختگی میشوند. از این تعداد ۳۰ هزار نفر در بیمارستانهای سوختگی بستری شده و سه هزار نفر نیز جان میبازند. با این حال تفاوتی ندارد سوختگی با آتش باشد یا اسید یا هر چیز دیگری که جسم را میسوزاند، وقتی سر و کار بیمار دچار سوختگی به بیمارستانها میافتد، دردش چندین برابر میشود. کمبود بیمارستان تخصصی و سرگردانیهای مربوط به آن یک طرف، هزینههای سرسام آور درمان و جای خالی حمایتهای بیمه از سوی دیگر رنج سوختگی را بیشتر میکند. در شرایط فعلی، تنها سوختگیهای اتفاقی یا مواردی که حین کار اتفاق میافتد، تحت پوشش بیمه هستند، حال آنکه تنها 23درصد سوختگیها بر اثر حوادث شغلی اتفاق میافتد و اگر فرد به دلایلی غیر از انجام کار دچار سوختگی شود، زیر بار هزینههای درمان از بین میرود چراکه بعد از بروز سوختگی فرد شغل خود را هم از دست میدهد و هیچ کارفرمایی تمایل ندارد، کارمند سوخته استخدام کند، بیماران مبتلا به سوختگی هر روز فقیرتر میشوند تا هم رنج از دست دادن سلامت به جانشان زخم زند و هم مشکلات ریز و درشت اقتصادی کمرشان را خم کند.
هر یک درصد سوختگی
5 میلیون تومان هزینه درمان
محمدجواد فاطمی رییس انجمن حمایت از بیماران سوخته، درباره وضعیت بیمه بیماران سوخته میگوید: همه کسانی که سوختهاند باید تحت پوشش بیمه قرار گیرند؛ چه آنهایی که در حادثهیی دچار سوختگی شدهاند و چه کسانی که خودسوزی کردهاند یا دیگری آنها را سوزانده است اما اکنون وضعیت بهگونهیی است که اگر یک نفر دیگری را بسوزاند یا اگر خودسوزی اتفاق افتد پوشش بیمهیی وجود ندارد. اگر فردی، شخص دیگری را آتش بزند، او مسوول پرداخت هزینههای بیمار خواهد بود. در مورد خودسوزی وخودکشی هم گفته میشود چون خود فرد اقدام به این کار کرده است، باید هزینهها را خودش بپردازد.
او افزود: اگر بخواهیم بیمار سوختگی را بهصورت درست درمان کنیم و مراقبتهای مناسب شامل انجام تمام پانسمانها و عملهای جراحی را برای او انجام دهیم، درمان هر یک درصد سوختگی، پنج میلیون تومان هزینه میبرد. معمولا بیماری در بیمارستان سوختگی بستری میشود که حداقل ۱۰درصد سوختگی داشته باشد؛ بنابر این هربیماری که بستری شود حدودا ۵۰ میلیون تومان باید هزینه کند و اگر بیمارستان بیمه او را قبول کند ۱۰درصد این هزینه را باید بپردازد. بهدلیل هزینههای بالا، این خدمات تحت پوش بستههای خدمتی وزارت بهداشت (طرح تحول نظام سلامت) هنوز قرار نگرفته است.
رییس انجمن حمایت از بیماران سوخته، بیان کرد: ما بیمارانی داریم که مجبور میشوند خانه و زندگی خود را بفروشند تا هزینه درمان خود را بپردازند. در مواردی هزینه بیمارستان به ۳۰۰ میلیون تومان هم رسیده و بیمار شغل خود را هم از دست داده است. همه این موارد باعث میشود آنها فقر اقتصادی شدیدی پیدا کنند؛ در نتیجه درمان را ادامه نمیدهند.
بیمهها جا خالی میدهند
جای خالی بیمهها در پرداخت هزینه درمان سوختگی، سبب شد تا برخی نمایندگان مجلس نسبت به این موضوع واکنش نشان دهند. عباسعلی پوربافرانی عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس یکی از نمایندگانی است که خواستار افزایش پوشش بیمهیی بیماران سوانح سوختگی شد. او گفت: «اگر در دعوا، درگیری و تصادف، فرد دچار سوختگی شود و مستندات لازم را برای ارائه نداشته باشد بیمهها
زیر بار هزینههای درمان نمیروند. حمایتهای بیمه در حدی است که وقتی بیمار به مرحله ترمیم پوست میرسد، بیمهها این نوع عملها را بهعنوان زیبایی تلقی میکنند و دست از حمایت بیمار میکشند. برای بهبود وضعیت این بیماران باید پوشش بیمهیی، تعداد تختهای سوختگی و همچنین بیمارستانهای سوانح سوختگی در کشور افزایش یابد.» او افزود: متاسفانه بیمارستانهای سوختگی تنها در کلانشهرها وجود دارد و استانهای کوچک و محروم از این مجموعههای درمانی برخوردار نیستند. بیماران سوختگی مناطق محروم به علت نبود مراکز درمانی مجهز به اجبار باید به کلانشهرها سفر کنند، که باعث میشود این افراد علاوه بر تحمل هزینههای زیاد درمان خود باید هزینههای مالی زیادی را بابت سفر پرداخت کنند.
بیمهها کمترین حمایت را
از بیماران سوختگی دارند
اظهارات پوربافرانی، در حالی است که حسن قاضیزادههاشمی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور، که در راس سیستم بهداشت و درمان قرار دارد، هم از وضعیت بیمهها برای پرداخت هزینه درمان بیماران سوختگی اظهار نارضایتی میکند. او روز گذشته در هفتمین کنگره کشوری سوختگی، درباره این موضوع گفت: متاسفم در حوزه پیشگیری نتوانستیم آنطور که باید از دوره دبستان کار کنیم و آموزش لازم را بدهیم تا بتوانیم در کاهش بار بیماریها و مصدومان حوادث سوختگی موفق باشیم. تنها راه در جهت پیشگیری از بروز این قبیل حوادث و سوانح، توجه به نهادهای مردمی و سازمانهای مردم نهاد است که با وجود بیمهری بعضیها و وزارت بهداشت، خسته نشدند و مسیری را پیش گرفتهاند که قطعا در پیشگیری و درمان اثرگذار است.
قاضیزاده بیان کرد: نمیخواهم ادعا کنم کار مهمی در کشور طی ۴ سال گذشته انجام شده، اما در مقایسه با قبل از نظر تعداد و امکانات کارهایی انجام شده که کم سابقه است. ولی با آنچه باید انجام شود فاصله زیادی داریم و از مسوولان حوزه درمان وزارت بهداشت میخواهم هر اختیار و اعتباری وجود دارد، دراختیار مرکز تحقیقات سوختگی قرار گیرد. معتقدم با دادن اختیار و سیاستگذاری و اعتبار و نظارت به مرکز تحقیقات سوختگی میتوانیم به همه آرزوهایمان برسیم.
قاضیزادههاشمی افزود: همه درد ما این است که بیمهها در حوزه سوختگی کمترین حمایت را دارند و امیدواریم در سال آینده این حجم از دلخوریها و نارضایتی که تحت مدیریت بنده است وجود نداشته باشد و بتوانیم از کمک فکری و همچنین اجرایی شما بهره مند شویم.