تلاش‌هایی برای پیش‌گیری از «ایدز» و «هپاتیت»

معاون اجتماعی سازمان بهزیستی کشور ضمن تشریح اقدامات این سازمان برای مقابله با ایدز و هپاتیت میان معتادان از مسوولان درخواست کرد که برای اشتغال و تامین معشیت آنان فکری کنند.

حبیب‌الله مسعودی فرید در رابطه با فعالیت پایگاه مشاوره بیماری‌ها که قابلیت انجام حداقل خدمات آموزشی، مشاوره، دریافت نمونه برای آزمایش HIV و ارائه حداقل خدمات پیشگیری نظیر ارائه کاندوم، سرنگ و سوزن برای گروه‌های در معرض خطر را دارند، اظهار کرد: علاوه بر بیمارستان‌های دولتی که این خدمات را ارائه می‌دهند، در همه مراکز DIC بهزیستی به مراجعه‌کنندگانی که اعتیاد دارند، آموزش‌هایی داده می‌شود و به این افراد نیز سرنگ، سوزن و کاندوم داده می‌شود که جزو وسایل کاهش آسیب هستند.

او افزود: به این افراد آموزش داده می‌شود که با چه روش‌هایی می‌توانند از ابتلا شدن به بیماری‌هایی مثل ایدز و هپاتیت جلوگیری کنند؛ این افراد بصورت داوطلبانه می‌توانند آزمایش ایدز و هپاتیت بدهند و در صورتی که مبتلا شده باشند، مورد حمایت درمانی وزارت بهداشت قرار می‌گیرند و به آنها آموزش داده می‌شود که افراد دیگر را درگیر بیماری نکنند. فرید در ادامه به ایلنا گفت: در تمامی مراکز DIC سازمان بهزیستی این خدمات ارائه می‌شود تا آسیب‌ها کاهش پیدا کند، آسیب‌های اجتماعی صفر و یک نیستند، نمی‌توان گفت آسیب یا هست یا نیست، باید مثل یک بیماری با آن مواجه شد که طیف دارد و می‌توان از این طریق فرد را مورد حمایت قرار داد؛ بطور مثال اگر فردی اعتیاد داشته باشد، باید به فرد اطمینان داد که می‌تواند به سمت سلامتی حرکت کند.

او افزود: می‌توان افرادی که قصد ترک ندارند را تشویق کرد که به جای سرنگ مشترک از نوع یک‌بار مصرف و دریافتی از این مراکز استفاده کنند یا به جای مصرف مواد از خوراکی استفاده کنند؛ یعنی متادون دریافتی از مراکز را استفاده کنند، با این کار حتی زنجیره ارتباطی شخص به هم می‌ریزد یعنی به جای اینکه فرد برای تهیه مواد به سمت موادفروش‌ها برود به مراکزی مراجعه می‌کند که در آن مددکار، روان‌شناس و پزشک حضور دارند و داروی استاندارد را مصرف می‌کند؛ این یعنی فرد را به مسیر بهبودی سوق داده‌ایم، چراکه فرد از قاچاقچی و موادفروش جدا شده و عملا بیماری ایدز و هپاتیت نیز نمی‌گیرد.

معاون اجتماعی سازمان بهزیستی در ادامه تاکید کرد: وقتی فرد مواد مصرفی خود را به متادون تغییر می‌دهد زنجیره ارتباطی‌اش عوض می‌شود؛ بنابراین این رویکرد در راستای کاهش آسیب است، در این فرآیند ابتدا افراد جذب می‌شوند به آنها لوازم پیشگیری ارائه می‌شود تا در مسیر بهبودی قرار بگیرند و با حمایت‌های روانی که صورت می‌گیرد، می‌توان آنها را به چرخه سالم زندگی بازگرداند این مستلزم یک تیم است که شامل مددکار، روانشناس، پزشک می‌شود و پس از آن باید روی اشتغال و تامین معیشت این افراد کار شود.