امپراتوری دیتاسنترها
گروه گوناگون با رشد چشمگیر و فراگیر شدن اینترنت، سازمان‌ها و شرکت‌ها دیگر قادر به نگهداری از سرورهایشان نبودند؛ چراکه این کار هزینه‌های بسیاری را بر شرکت‌ها تحمیل می‌کرد. براین اساس به دنبال رفع معضل نگهداری و تعمیر سرورها به ایجاد دیتاسنترها روی آوردند. این مراکز داده‌ها با در اختیار داشتن اتصالات پرسرعت به اینترنت همچنین با دارا بودن سرورهای قدرتمند و بسیار زیاد، امکان راه‌اندازی سرورهای وب را برای عموم مردم تسهیل کردند. همچنین شرکت‌ها و سازمان‌ها با اجاره فضاهای این سرورها، سایت‌های خود را در اینترنت منتشر و در معرض عموم قرار دادند. این شرکت‌ها و سازمان‌ها برای توسعه کار خود که هر روز با کاربران اضافی مواجه می‌شدند، مجبور به توسعه و گسترش دیتاسنترهای خود شدند و به همین خاطر واژه تازه‌یی خلق شد به نام
Hyperscale یا ابرمقیاس. براساس این تعریف هر دیتاسنتری که حداقل حدود 5هزار سرور داشته باشد به یک ابرمقیاس تبدیل می‌شود که می‌تواند فعالیت‌های حدود 24شرکت بزرگ اینترنتی را شامل شود. آن طور که گفته شده بزرگ‌ترین سکوها یا پلتفرم‌های ابری مانند گوگل، فیس‌بوک و آمازون فضا و توان زیادی نیاز دارند. براین اساس در سال‌های اخیر تعداد قابل توجهی مراکز داده با ظرفیت بالا برای پشتیبانی از آنها ساخته شده است. دلیل نیاز به این همه مرکز داده، تقاضای زیاد کاربران و محیط کسب‌وکار برای خدمات نرم‌افزاری در اینترنت یا شبکه‌های خصوصی است. طبق تازه‌ترین گزارش‌های منتشر شده درحال حاضر در سراسر جهان حدود 390تا 400مرکز داده در بزرگ‌ترین مقیاس‌ها وجود دارد. آن طور که تحلیل‌ها نشان می‌دهد 44درصد از این مراکز در امریکاست. در واقع امریکا از بزرگ‌ترین قطب‌های دیتاسنترهای ابرمقیاس در جهان محسوب می‌شود که بخش قابل توجهی از توان پردازشی و فضای ذخیر‌ه‌سازی اطلاعات را تامین می‌کند. همچنین طبق بسیاری از گزارش‌های منتشر شده در ساخت دیتاسنترها مهم‌ترین مساله، امنیت ساختمانی آنهاست. به علاوه میزان پاک بودن این دیتاسنترها به لحاظ تاثیرات زیست‌محیطی نیز اهمیت قابل توجهی دارد. براین اساس بسیاری از دیتاسنترها در امریکا تلاش‌های بسیاری برای استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و پاک در زیرساخت‌های خود دارند. آن طور که گفته شده بسیاری از آنها همواره به دنبال کاهش مصرف انرژی همچنین کاهش تاثیرات منفی زیست محیطی در ادارات و ساختمان‌های خود هستند و بسیاری از آنها از استانداردهای سبز استفاده می‌کنند.
همانطور که گفته شد، بالاترین درصد از مجموع دیتاسنترهای ابرمقیاس متعلق به امریکاست. پس از آن طبق آمارهای منتشر شده حدود 8 درصد از مراکز داده در مقیاس‌های بسیار بزرگ به چین اختصاص دارد. هر چند که آمار دیتاسنترها در این کشور فاصله قابل توجهی با امریکا دارد اما چین به عنوان دومین میزبان دیتاسنترهای ابرمقیاس معرفی شده است. طبق سایر گزارش‌های منتشر شده، زمان کوتاهی از آغاز فعالیت بسیاری از مراکز داده در چین می‌گذرد اما توانسته‌اند در میان بزرگ‌ترین دیتاسنترهای جهان قرار بگیرند؛ در این میان سرعت رشد اقتصادی و تکنولوژی همچنین جمعیت و نیازهای سرسام‌آور چینی‌ها نیز نکته‌یی برای یادآوری وسعت دیتاسنترها در این کشور است. همانطور که گفته شد، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر در ساخت دیتاسنترها نیز اهمیت قابل توجهی دارد. مرکز داده پکن نیز یکی از نمونه‌های دیتاسنترهای پاک است که در سال 2008 قبل از شروع بازی المپیک پکن ساخته شد و پس از اتمام بازی علاوه بر کاربری دیتاسنتر به موزه فناوری‌های مدرن در چین تبدیل شد.
پس از چین در میان دیتاسنترهای ابرمقیاس، بریتانیا و ژاپن بیشترین درصد مراکز داده را در جهان به خود اختصاص دادند. آن طور که در سایر گزارش‌ها گفته شده، دیتاسنتر تله‌هاوس نیز به دلیل شیوه استفاده از انرژی در فهرست دیتاسنترهای پاک قرار دارد.
در میان دیتاسنترهای ابرمقیاس، آلمان و استرالیا نیز سهمی 5 درصدی از مراکز داده‌ها را به خود اختصاص داده‌اند. نکته قابل توجه در دیتاسنترهای آلمان، دیتاسنتر گراپ در فرانکفورت به عنوان سبزترین دیتاسنتر جهان است. این مرکز که در سال 2008 ساخته شده، نخستین ساختمان در آلمان است که موفق به اخذ گواهی بین‌المللی LEED شده است؛ به این معنا که این ساختمان به صورت کاملا کارآمد از انرژی، آب، نور و هوا استفاده می‌کند در حالی که محیطی کاملا سالم را برای کارکنان خود نیز مهیا می‌کند همچنین تاثیرات منفی زیست محیطی خود را به حداقل رسانده است.
آن طور که در این گزارش گفته شده، پیش‌بینی می‌شود شمار دیتاسنترهای فوق مقیاس در سال 2019 تا 500 مورد افزایش پیدا کند.
