تصویر نفتکشهای ایرانی پس از توافق با غرب
گروه انرژی
درست چند روز پس از آنکه خروج امریکا از برنامه جامع اقدام مشترک، آینده این توافق بینالمللی را در هالهیی از ابهام فرو برده است، گفتوگویی از مدیرعامل شرکت ملی نفتکش ایران منتشر میشود که از مزایای این توافق برای ایران در بازپسگیری جایگاه خود در بازار نفتکش صحبت میکند. در این گفتوگو که توسط شانا پیش از خروج ایالاتمتحده از برجام و در شامگاه ۱۸ اردیبهشت انجام شده است، کاپیتان نصرالله سردشتی به موضوعات متفاوتی ازقبیل شرایط کنونی و روند نوسازی ناوگان شرکت تحت نظرش پرداخته است. سردشتی که خود از بدنه شرکت ملی نفتکش بوده و سابقه 40 سال کار در این شرکت را دارد، پس از حادثه سانچی به سمت مدیرعاملی شرکت ملی نفتکش منصوب شد و در این مصاحبه از وضعیت شرکت متبوعش پس از این حادثه نیز سخن گفت. در ادامه گزارش این گفتوگو را میخوانید.
نصرالله سردشتی مدیرعامل شرکت ملی نفتکش با اشاره به سهم ناوگان شرکت ملی نفتکش ایران در بازارهای بینالمللی پس از اجرای برجام گفت: «۸۰درصد ناوگان شرکت ملی نفتکش ایران پیش از تحریمها در بازارهای بینالمللی تردد میکرد. محدوده تردد نفتکشهای این شرکت پیش از تحریمها، شمال اروپا، غرب آفریقا، امریکایجنوبی، بنادر خلیجفارس، بنادر مدیترانه، دریای بالتیک، دریای سرخ و دریای سیاه بوده که این محدوده در دوران تحریم به ۶ مشتری راهبردی نفت ایران ختم شد. اما با اجرای برجام، شرکت ملی نفتکش ایران تلاش کرد بار دیگر به وضع پیش از تحریمها برگردد که در این باره با وجود برخی مشکلات بانکی و تحریمهای اولیه امریکا، توانست تا حدودی به اهداف خود دست یابد و هماکنون نیز حدود ۵۰درصد ناوگان شرکت ملی نفتکش ایران در بازارهای جهانی فعال هستند.»
پس از برجام، شکل فروش نفت ایران نیز تغییر کرد و فروش نفت به روش حمل برعهده مشتری یا FOB ازسر گرفته شد. سردشتی در مورد وضعیت شرکت ملی نفتکش با این روش فروش نفت گفت: «شرکت ملی نفتکش ایران در این شرایط یا حسب نیاز مشتریان که با توصیه امور بینالملل شرکت ملی نفت ایران انجام میشود یا مذاکره مستقیم با مشتریان نفت ایران، اقدام به حمل محموله آنها میکند. درواقع پس از توافق ایران و اعضای 1+5 در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۶ و اجرای برجام، شرکت ملی نفتکش ایران به مرور سراغ مشتریان اروپایی خود یعنی توتال فرانسه، انگلیسی-هلندی شل، رپسول و سپسا اسپانیا که در دوران تحریم نمیتوانست با آنها کار کند، رفت و فعالیت با این شرکتها را ازسر گرفت.» وی در پاسخ به این سوال که آیا قراردادهای شرکت ملی نفتکش ایران برای حمل نفت مشتریان سنتی ایران حفظ شده است یا خیر، اظهار داشت: «با انعقاد قراردادهای مستقیم با خریداران محمولههای نفت خام ایران نوعی دیگر از قراردادهای شمنا (شرکت ملی نفتکش ایران) با مشتریان سنتی ایران از قبیل: شرکتهای HOB، SK و ZHZR انجام میگیرد.»
وی با بیان این نکته که شرکت ملی نفتکش روزانه 200 بشکه را به توصیه مستقیم امور بینالملل شرکت ملی نفت ایران جابهجا میکند، گفت: «انتظار ما این است در سال حمایت از کالای ایرانی، توجه ویژهیی به این شرکت معطوف شود تا بتوانیم دوباره سهم خود را در بازارهای جهانی به دست آوریم.» سردشتی ادامه داد: «این رفتاری است که دیگر کشورهای تولیدکننده نفت خام مانند عربستانسعودی با شرکتهای کشتیرانی خود انجام میدهند.»
کاپیتان سردشتی در ادامه عنوان کرد: «۹۰درصد کشتی محمولههای FOB از بازار تامین میشود.» وی به توصیه امور بینالملل شرکت ملی نفت ایران به مشتریان نفتی در مورد استفاده از ناوگان شرکت ملی نفتکش اشاره کرد و ادامه داد: «اگر مشتریان نفت ایران صاحب کشتی بودند، ما هیچگاه چنین درخواستی از شرکت ملی نفت ایران نمیکردیم.»
سردشتی درخصوص قراردادهای حمل نفت پس از برجام عنوان کرد: «شرکت ملی نفتکش ایران پس از برجام بهصورت مستقیم با فروشندگان و خریداران نفت مذاکره و نفت آنها را حمل میکند.» وی درمورد بازارهایی که شرکت ملی نفت پس از برجام در آنها حضور دارد، گفت: «در ۶ ماهه نخست پس از اجرای برجام، برای کشتیهایمان مشکل بازاریابی داشتیم، اما پس از آن و با کمک مشتریان این مشکل حل شد. در این مدت، ناوگان شرکت ملی نفتکش ایران در بنادر غیرایرانی نظیر بنادر لیبی، الجزایر، عراق، هلند، دانمارک، مکزیک و مصر بارگیری و در بنادر دیگر تخلیه کرده است.»
شرکت ملی نفتکش پس از سانچی
روز شنبه ۱۶ دی ۱۳۹۶ کشتی سانچی متعلق به شرکت ملی نفتکش ایران که از عسلویه حرکت کرده بود و قرار بود جهت تحویل میعانات گازی عازم داسان کرهجنوبی شود، در راه با یک کشتی فلهبر چینی با ۶۴ هزار تن بار غله به نام «کریستال» در سواحل چین برخورد کرد. این حادثه در رسانههای جهان انتشار یافت. نصرالله سردشتی درباره تاثیری که حادثه سانچی روی جایگاه این شرکت ملی نفتکش گذاشت، گفت: «شرکت ملی نفتکش ایران پیش از تحریمها با همه شرکتهای نفتی دنیا کار کرده است، بنابراین در میان شرکتهای بینالمللی کاملا شناخته شده است. از این رو، بدون شک یک حادثه و تصادف که با توجه به تعداد بالای نفتکشها و تردد گسترده در بنادر طبیعی است، سبب افت جایگاه یک شرکت در میان شرکتهای بزرگ بینالمللی که به صورت حرفهیی مدیریت میشوند، نمیشود. ضمن اینکه نفتکشهای شرکت ملی نفتکش ایران هماکنون از سوی شرکتهای شل، توتال، رپسول، سپسا و اینوک بازرسی میشوند.»
سردشتی در پاسخ به این سوال که آیا پس از حادثه سانچی، شرکت ملی نفتکش محمولهیی را برای شرکت هانوا توتال حمل کرده است یا خیر، گفت: «پس از آن حادثه، چند محموله میعانات گازی برای این شرکت حمل کردیم و این همکاری همانگونه که عنوان کردم، ادامه دارد و هماکنون همه محمولههای خریداری شده این شرکت از ایران با نفتکشهای شرکت ملی نفتکش ایران حمل میشود.» وی درمورد مشکل ارزیابی یا وتینگ که کشتیهای ایرانی در زمان تحریمها با آن روبهرو بودند، گفت: «پس از آن حادثه، چند محموله میعانات گازی برای این شرکت حمل کردیم و این همکاری همانگونه که عنوان کردم، ادامه دارد و هماکنون همه محمولههای خریداری شده این شرکت از ایران با نفتکشهای شرکت ملی نفتکش ایران حمل میشود.»
مدیرعامل شرکت ملی نفتکش درمورد مشکل ارزیابی یا وتینگ که کشتیهای ایرانی در زمان تحریمها با آن مواجه بودند نیز اظهار داشت: «در زمان تحریم نمیتوانستیم بازرسی از سوی شرکتهای نفتی عظیم را بهدلیل نبود روابط تجاری و ارتباطات مالی و همچنین تعلیق عضویت نفتکش از طرف OCIMF انجام دهیم. اما مشکل وتینگ در واقع از فوریه ۲۰۱۷ حل شد.» وی همچنین افزود: «این شرکت با صرف تلاش فراوان موفق شده پس از تحریم، عضویت خود را در سازمانها و مراجع مهم بینالمللی نظیر OCIMF، INTERTANKO و GREEN AWARD تجدید کند که این موضوع برای تسهیل فعالیت شرکت در بازار بینالمللی بسیار حایز اهمیت است.»