چالش هتلهای خالی و کاشانههای پررونق
گروه بنگاهها|
در شرایطی که اقتصاد ایران به دنبال راهکارهایی است که از طریق آن وابستگی بیش از حد به درآمدهای نفتی را کنترل کند؛ حوزه گردشگری و جذب توریست در کشورمان ظرفیتی است که میتواند به عنوان صنعت جایگزین به جای درآمدهای نفتی عمل کند و ظرفیتهای تازهیی را برای اقتصاد ایران به وجود بیاورد.
لازمه به کارگیری این ظرفیتها ایجاد بستر مناسب برای جذب گردشگر در کشورمان است که به نظر میرسد هنوز تا رسیدن به نقطه ایدهآل فاصله زیادی دارد. ساخت هتلهای استاندارد و 5 ستاره؛ توسعه حمل و نقل جادهیی، ریلی و هوایی در کنار سایر گزارهها بستر لازمی است که اقتصاد ایران برای بهبود شاخصهای گردشگری به آن نیاز دارد اما در کنار این بسترها موضوع نظارت بر کاشانهها و متلهای گردشگری یکی دیگر از ضرورتهایی است که در شرایط فعلی باید به ابعاد و زوایای گوناگون آن توجه شود. در این میان مساله توسعه اقامتگاههای شخصی و خانگی که از آنها ذیل عنوان کاشانههای شهری یاد میشود، موضوعی است که از منظر هتلداران آینده صنعت هتلداری در کشورمان را با مشکل مواجه کرده است؛ چراکه با توسعه این نوع کاشانههای اقامتی عطش مردم برای استفاده از هتلهای بزرگ کمتر میشود و این موضوع باعث شده تا فعالان صنعت هتلداری زبان به انتقاد از طرحهای بومگردی و اقامتی بچرخانند.
در همین زمینه رییس جامعه هتلداران استان گیلان با اشاره به اینکه هیچگونه نظارتی به مسافرکاشانههای گیلان صورت نمیگیرد، گفت: در برخی مسافرکاشانهها، کارهای غیرقانونی انجام میگیرد.
حسن مهروراصلی گفت: حدود 270هتل، مجتمع و هتل آپارتمان در استان گیلان وجود دارد که تنها 3 هتل 5 ستاره در استان تاکنون احداث شده و نیاز است تا در مرکز استان هتلهای 5 ستاره بیشتری ایجاد شود زیرا رشت شهر تجارت است و ما در شهر رشت نیازمند ساخت هتلهای متنوع هستیم تا سطح خدمات رفاهی به گردشگران بهتر و بیشتر شود.
او با اشاره به اینکه هر ساله در ایام پیک سفر شاهد حضور گردشگران و مسافران زیادی در استان هستیم، افزود: متاسفانه تاکنون ما نتوانستهایم از حضور گردشگران در گیلان بهرهبرداری درستی داشته باشیم.
همیشه پای دولتیها در میان است
رییس جامعه هتلداران استان گیلان ادامه داد: رقیبهای نابرابری در مقابل جامعه هتلداران استان وجود دارد و علت آن است که دستگاههای دولتی از خدمات و تسهیلات دولت استفاده کردهاند و خدمات بیکیفیت و ارزان ارائه میکنند که خود این امر باعث نارضایتی مسافران و گردشگران از خدمات ارائه شده است.
مهرور با اشاره به اینکه بخش خصوصی از ارائه خدمات به گردشگران محروم مانده است، گفت: ما نتوانستیم اصل 44 قانون اساسی که دغدغه مقام معظم رهبری و نظام است را اجرا کنیم، خدمات خصوصیسازی نشده و بخش خصوصی حضور دارد اما بخش دولتی در رقابتی نابرابر بدون دادن ارزش افزوده درحال ارائه خدمات به گردشگران است.
او اضافه کرد: عالیترین رکن سواد اجتماعی مربوط به گروه معلمین جامعه است، مدارسی که جای تعلیم و تربیت باید باشد امروز با کمترین امکانات ممکن از 200تا 300مسافر در هر شبانهروز در کلاسهای درس پذیرایی میکنند و با داشتن چند سرویس بهداشتی مشترک بسیاری از ارزشهای انسانی را زیر سوال میبرند.
رییس جامعه هتلداران استان گیلان خاطرنشان کرد: خدمات درست به مردم ارائه نمیشود، نارضایتی خدمات ارائه شده توسط آموزش و پرورش ارتقای کیفیت خدمات هتلداری را پایین آورده است و هتلداران با ارئه خدمات با سطح پایینتر به دنبال کاهش هزینهها هستند و این سبب شده تا مسافران ردههای 4 و 5 به استان سفر کنند و مسافرانی که به دنبال دریافت خدمات لوکس هستند، استانها و کشورهای دیگری را جهت سفر برگزینند.
ارزآوری از گردشگری
این فعال صنعت هتلداری تاکید کرد: ما به دنبال ارتقای آموزش و خدمات در جامعه هتلداری هستیم تا همچون هتلهای مطرح دنیا به ارائه خدمات بپردازیم و این برای هتلداران استان هزینهبر است اما مدارس استان با رنگآمیزی کلاسهای درس خود سعی در جذب مسافران دارند.
مهرور خاطرنشان کرد: قریب به 80 درصد از هتلهای استان در ایام تابستان خالی هستند این درحالی است که خانههای معلم که زمانی تنها مختص اقامت جامعه فرهنگیان کشور بود در ایام تابستان کاملا پر بوده و غیر از فرهنگیان درحال ارائه خدمات به عموم مردم هستند.
او ادامه داد: ارائه خدمات در مراکز دولتی که همه هزینهها بر دوش دولت است با بهرهگیری از نیروهای دولتی بدون پرداخت ارزش افزوده صورت میگیرد و این رقابت با بخش خصوصی کاملا نابرابر است.
رییس جامعه هتلداران استان گیلان با اشاره به اینکه بدبختی ما زیر سرسبزی استان مخفی شده است، گفت: مسافرکاشانه در استان گیلان مشکلات فراوانی را ایجاد کرده که باید بازنگری دقیقی در راستای ارائه خدمات در این مراکز صورت گیرد و نباید درحالی که این مراکز به حال خود رها شدهاند، بومگردی را در استان راه انداخت و آن را به حال خود رها کرد زیرا میتواند تبعات اجتماعی زیانباری برای استان رقم بزند.
او اضافه کرد: امروز نفت نمیتواند تنها راه درآمد کشور باشد باید به دنبال ارزآوری در کشور باشیم و تنها بخشی که میتواند در کشور ارزآور باشد، بخش گردشگری است که منحصرا مربوط به جامعه هتلداران است زیرا هتلها برای ارائه خدمات 320نوع از خدمات و کالاهای مصرفی را استفاده میکنند و این امر حکایت از آن دارد که چرخه عظیم اقتصادی کشور وابسته به ارائه خدمات در هتلهاست.
مهرور افزود: ما نیازمند بازنگری در بخش گردشگری هستیم، مسوولان باید همدلی بیشتری با جامعه هتلداران کشور و استان داشته باشند، خدمات ارزان در مراکز غیرمرتبط با گردشگری ارائه کردن کیفیت خدمات را کاهش در نتیجه سبب نارضایتی گردشگران میشود و یک مسافر ناراضی 20مسافر را از استان فراری میدهد.
مدرسههایی که هتل میشوند
او با اشاره به اینکه آموزش و پرورش نباید در کار گردشگری دخالت کند، گفت: اگر قرار است مدارس در فصل تابستان به علت بیکاری به هتل تبدیل شوند ما هم در پاییز و زمستان که مسافر نداریم، میتوانیم هتلهایمان را به مدرسه تبدیل کنیم.
رییس جامعه هتلداران استان گیلان گفت: زمانی که طرح اقامت مسافران در مدارس مطرح شد، قرار بود سرریز مسافران به مراکز اقامتی موقت همچون مدارس روانه شوند اما اکنون ما باید منتظر بمانیم تا مدارس پر شوند تا مسافران به هتلها مراجعه کنند و جالبتر این است که علاوه بر مدارس درحال حاضر خوابگاههای دانشجویی هم به مراکز اقامتی مسافران و گردشگران تبدیل شدهاند.
او خاطرنشان کرد: هتلهای ما در بندر انزلی متنوعترین خدمات را ارائه میدهند اما اکنون همه آنها خالی از مسافر هستند اگر این روند ادامه یابد، فروپاشی داخلی هتلها را شاهد خواهیم بود.
مهرور با اشاره به فعالیت 5 هزار مسافرکاشانه با مجوز میراث فرهنگی استان گفت: هیچگونه نظارتی به مسافرکاشانههای استان صورت نمیگیرد و برخی مسافرکاشانهها به عنوان مراکز فساد درحال فعالیت هستند نه مراکز ارزانقیمت و عامل بازدارنده ورود مسافران به هتلها محسوب میشوند.
رییس جامعه هتلداران استان گیلان گفت: درحال حاضر با توجه به فصل تابستان ضریب اشغال هتلهای استان کمتر از 15درصد است که این فاجعه محسوب میشود.
او تاکید کرد: ما مخالف فعالیت مسافرکاشانهها و بومگردی نیستیم زیرا سلیقه مردم در بحث اقامت طی این سالها تغییر کرده است. لازم است مسافرکاشانهها و مراکز بومگردی در کنار هتلها باشند همانطور که در استان اردبیل این اتفاق درحال انجام است و لازم است، قانون برای مسافرکاشانه و هتلها یکی شود تا بتوانیم در کنار هم به رقابت سالم بپردازیم.
رییس جامعه هتلداران استان گیلان متذکر شد: مقصر اصلی در وضعیت پیش آمده و مشکلات جامعه هتلداران استان گیلان سازمان متولی ماست که فکری به حال ما نمیکند و از مسوولان عالیرتبه استان درخواست کمک صورت نمیگیرد.
مشکل خانههای شخصی
رییس اتحادیه هتلداران خراسان رضوی نیز معتقد است: درحال حاضر ۷۰ درصد هتلداران مشهد آماده فروش هستند در یک کلام صنعت هتلداری مشهد ورشکسته است.
محمد قانعی؛ درباره موازیکاریها در فعالیتهای هتلداران میگوید:«افرادی که مشتاق به ساخت و ساز هتل هستند به سازمان گردشگری معرفی و مجوزهای اولیه را دریافت میکنند بدون اینکه از ما استعلامی گرفته شود. نهایتا پس از ساخت و ساز و اتمام مجموعه به اتحادیه مراجعه میکنند. به نظر شما اتحادیه میتواند به فرد یا افرادی که با چند صد میلیارد سرمایه خودش را سه چهار سال درگیر کرده و حالا هتل ساخته شده آماده بهرهبرداری دارد؛ همکاری نکند؟ مشکل این است که سازوکار ایراد اساسی دارد. این مساله را بارها ما به مسوولان گوشزد کردهایم تا حدودی هم خود ایشان متوجه شرایط شدهاند.
او درباره هتلهای دولتی و تاثیر این هتلها در کسادی بازار این حوزه میگوید:« هتلهای وابسته به بخش دولتی اصلا مشکلات مالی و این بحران را درک نمیکنند. این هتلهای شخصیساز هستند که زیر بار مشکلات و عدم درآمد درحال ورشکستگی هستند. پس اگر سازمان یا ارگان دولتی درحال حاضر مشغول هتلسازی باشد هم نباید تعجب کرد. در واقع وقتی مسوولان خود بدون توجه به حجم عظیم هتلهای خالی از مسافر این شهر به دنبال احداث واحدهای اقامتی ارزانقیمت و زائرسراهای دولتی هستند چه توقعی میتوان داشت؟ با دست باز و چشم بسته خرج میکنند. زیانده هم باشند خوب چرخشان میچرخد. مثال هم در همین شهر مشهد فراوان است.»
او در ادامه میگوید:«روزگاری خریدار هتل در مشهد باید کفش آهنی به پا میکرد. چون کسی فروشنده نبود. اما درحال حاضر 70درصد هتلداران مشهد آماده فروش هستند. هتلی که در سال 93 حدود 150میلیارد تومان قیمت میخورد درحال حاضر 70میلیارد هم خریدار ندارد. در یک کلام صنعت هتلداری مشهد ورشکسته است. بسیاری هتلهای نیمهساز که با مشاهده بازار تکمیل هتل را رها کردهاند. حتی هتلهایی هستند آماده افتتاح که از ترس مخارج و ضرر بیشتر، صاحبانشان درش را باز نمیکنند.»
قانعی درباره خانههای شخصی که این روزها کسب وکار هتلها را کساد کرده، میگوید:«من واقعا نمیدانم زمانی که این همه هتل و هتل آپارتمان خالی وجود دارد چرا به باید خانههای شخصی در این شهر اقامتگاه مسافران شود؟ آن هم خانههای شخصی که غالبا بدون مجوز فعالیت میکنند. چندین بار از مسوولان قضایی درخواست برخورد سفت و سخت کردهایم اما حرکت جدی نشده است. انصاف است یک نفر برای کسب درآمد کناره از خانه شخصیاش سبب تعطیلی چند هتل و با تعداد زیادی خدمه شود؟»