کمآبی جزء لاینفک ایران است
ایسنا|
رییس سازمان هواشناسی کشور با تاکید بر اینکه ایران در یک منطقه خشک و نیمه خشک واقع شده است؛ مهمترین راهکار خروج از بحران آب را پذیرش شرایط اقلیمی ایران دانست و گفت: همه باید بپذیریم که کشور ما کم آب است چون میانگین بارش سالانه ایران کمتر از یکسوم میانگین جهانی است همچنین باید با توجه به این کمآبی طرحهای توسعهیی را مورد بازنگری قرار دهیم.
داوود در ادامه عنوان کرد: کمآبی در کشور ما پدیده جدید و نوظهوری نیست بلکه سابقهیی دو یا سه هزار ساله دارد. علت آن هم معلوم است چون منطقهیی که ما در آن استقرار داریم یک منطقه خشک و نیمه خشک است و کشور ما در عرض ۳۰درجه در نیمکره شمالی و جنوبی قرار دارد و تحت تاثیر جریانات جوی عظیم است و اجازه رشد ابر به آن داده نمیشود.
وی با تاکید بر اینکه باید شرایط اقلیمی ایران را بپذیریم و دست از مبارزه با آن برداریم، گفت: آنچه در منطقه خشک و نیمه خشک ارزش حیاتی پیدا میکند، «آب» است؛ به ویژه در شرایطی که کشور دچار خشکسالی هم است و در ۱۱سال گذشته میانگین بارش سالانه این سرزمین به بالای نرمال نرسیده است.
رییس سازمان هواشناسی با اشاره به عملکرد بهتر پیشینیان در سازگاری با اقلیم ایران تصریح کرد: گذشتگان ما به شرایط جغرافیایی و موقعیت اقلیمی کشور واقف بودند و به همین علت در مناطق کویری از قنات استفاده میکردند تا تبخیر و تعرق آب را به حداقل ممکن برسانند این درحالی است که ما امروزه از کانال که میزان تبخیر و تعرق آب را بالا میبرد، استفاده میکنیم. این نشانهها حاکی از آن است که در گذشته قدر آب را بهتر از ما میدانستند و در مصرف آن مدیریت خوبی داشتند. پرهیزکار با بیان اینکه متاسفانه ما در سالهای اخیر در «مصرف» مدیریت نداشتیم، تاکید کرد: بخش زیادی از مشکلات حاضر در حوضههای آبریز دریاچه ارومیه، کرخه، کارون همچنین زایندهرود ناشی از بیتوجهی به مصرف بهینه منابع آبی است. به عبارت دقیقتر بیتوجهی به توان خرد اقلیم منطقه باعث ایجاد چنین مشکلاتی شده است. وی افزود: اگر توسعه در امور کشاورزی، شهرسازی و صنایع بیش از توان خرد اقلیم منطقه باشد، توسعه ناپایدار شکل میگیرد و مشکلات حادی ایجاد خواهد شد.
رییس سازمان هواشناسی کشور در ادامه در پاسخ به این پرسش که برای برونرفت از بحران آب کشور چه راهکار و پیشنهادی دارید؟ گفت: نخستین و مهمترین کار این است که همه بپذیریم کشور ما یک کشور کم آب است و حتی در سالهای پر بارش نیز باید به این کم آبی و خشکی منطقه واقف باشیم، چون میانگین بارش سالانه ایران کمتر از یکسوم میانگین جهانی است.
پرهیزکار افزود: راه دوم برای خروج از بحران آب این است که تمام طرحهای توسعهیی را با توجه به پدیده تغییر اقلیم رخ داده در ایران بازنگری کنیم و توان خرد اقلیم را در طرحهای توسعهیی مدنظر قرار دهیم و اگر یک منطقه توان بارگذاری جدید را ندارد از اجرای طرحهای توسعهیی خودداری کنیم.
وی در پایان با اشاره به ضرورت فرهنگسازی در حوزه کمبود آب تاکید کرد: پیشنهاد سوم آن است که در این زمینه فرهنگسازی صورت گیرد تا همه نسبت به آب احساس مسوولیت کنیم و حتی لازم است در برخی مناطق ایران، قوانین سختگیرانهیی وضع و اعمال شود تا از هدررفت آب جلوگیری کنیم. مشابه آنچه در جنوب امریکا اتفاق افتاده و پلیس آب شکل گرفته است تا قوانین مصرف بهینه آب در تمام حوزهها به درستی اجرا شود.