کوچک شمردن SMEها در ایران

نایب‌رییس اتاق بازرگانی ایران گفت: چه شرکت‌های کوچک و متوسط و چه شرکت‌های بزرگ برای تجارت و تعامل اقتصادی نیاز به زیرساخت دارند، که مهم‌ترین این زیرساخت‌ها ارتباطات بانکی، حمل‌ونقل و بیمه است. پدرام سلطانی در گفت‎وگو با پایگاه خبری اتاق ایران، بر ضرورت نقش‌آفرینی بنگاه‌های کوچک و متوسط در دوره جدید همکاری‌های بین‌المللی اقتصادی تاکید کرد و در عین حال از ضعف این بنگاه‌ها در ایران سخن گفت. او با تاکید بر ضرورت سرمایه‌گذاری بنگاه‌های کوچک و متوسط در ایران، گفت: بنگاه‌های کوچک و متوسط در ایران بیش از 80 درصد از بنگاه‌های صنعتی کشور را تشکیل می‌دهند ونقش حائز اهمیتی در اقتصاد کشور دارند. خوشبختانه اخیرا توجه بیشتری به نقش SMEها در ایران شده است.

سلطانی با تاکید بر اهمیت این بنگاه‌ها، بیان کرد: فضای کسب‌وکار SMEهای داخلی متاثر از سیاست‌‎گذاری‌های دولتی آسیب‌پذیر شده و متاسفانه در سال‌های گذشته، سیاست‌های دولتی به‌شدت به بنگاه‌های کوچک و متوسط آسیب وارد کرده است. او توضیح داد: وقتی صحبت از بنگاه‌های کوچک و متوسط در آلمان می‌کنیم، این بنگاه‌های کوچک در مقایسه با بنگاه‌های بزرگ می‌توانند بیش از ۱ میلیارد دلار صادرات داشته باشند، اما با وجود این بنگاه کوچک نامیده می‌شوند. او افزود: این در حالی است که اندازه بنگاهی در ایران در مقایسه با کشورهای توسعه‌یافته کوچک‌تر است. با همین رویکرد، SMEها در داخل ایران کوچک نگه داشته شده‌اند.

نایب‌رییس اتاق بازرگانی ایران تصریح کرد: بنگاه‌های کوچک و متوسط موتور اشتغال هستند و تامین‌کننده صادرات کالاها و خدمات ویژه برای گروه‌های هدف به شمار می‌روند. با این‌حال چه شرکت‌های کوچک و متوسط و چه شرکت‌های بزرگ برای تجارت و تعامل اقتصادی نیاز به زیرساخت دارند که مهم‌ترین این زیرساخت‌ها ارتباطات بانکی، حمل‌ونقل و بیمه است. در شرایطی که با خروج امریکا از برجام شاهد فشار بر اقتصاد کشور هستیم و از طرفی این سه زیرساخت فراهم نیست، شرکت‌های بزرگ حاضر به همکاری با ایران نخواهند بود. سلطانی ادامه داد: بنابراین تلاش ایران برای مذاکره با اتحادیه اروپا این است تا به مدلی برای حل مشکلات موجود و تقویت زیرساخت‌ها دست یابیم. او افزود: اگر زیرساخت‌ها فراهم شود، شرکت‌های کوچک و متوسط هم می‌توانند از این پلت‌فرم استفاده کنند و اگر این‌چنین نشود، روش‌هایی کوتاه‌مدت جایگزین خواهد شد که از یک‌طرف هزینه‌ها را بالا می‌برد و از سوی دیگر با کاهش کارآیی همراه خواهد بود.