کشف ۵۰ محوطه باستانی و تاریخی در زاینده‌رود
کویر «کفرود» در بخش پایین دست رودخانه زاینده‌رود با نشان دادن ۵۰ محوطه تاریخی در دل خود، گروه باستان‌شناسی دانشگاه هنر اصفهان را به این منطقه کشاند.
علی شجاعی اصفهانی سرپرست فصل نخست مطالعات باستان‌شناختی کویر کفرود در حوضه آبریز رودخانه زاینده‌رود، اعلام کرد: نخستین فصل مطالعات گروه باستان‌شناسی دانشگاه هنر اصفهان در منطقه کویر کفرود از زیر حوضه مهیار جنوبی در بخش پایین دست رودخانه زاینده رود به شناسایی بقایای معماری و آثار ارزشمندی منجر شد.
او با بیان اینکه این گروه تصمیم دارد با استفاده از ظرفیت علمی موجود در دانشگاه هنر اصفهان و به کمک دیگر دانشکده‌های این دانشگاه مطالعات بلندمدتی را در این حوزه فرهنگی انجام دهد، فصل نخست این مطالعات را شامل بررسی منطقه با انجام مطالعات سنجش از دور و پیمایش گام به گام اعلام کرد و افزود: در این بررسی ۵۰ محوطه از دوره‌های مختلف پیش از تاریخ تا اسلامی در این محدوده شناسایی و ثبت و ضبط شدند.
این باستان‌شناس با بیان اینکه، این فعالیت کاوش باستان‌شناسی در دو محوطه مهم از میان محوطه‌های شناسایی شده صورت گرفت که باعثِ شناسایی بقایای معماری و آثار ارزشمندی از این دو محوطه استقراری شد، افزود: در حال حاضر اساتید و دانشجویان گروه‌های باستان‌شناسی، باستان‌سنجی، مرمت اشیاء و مرمت بنا در دانشگاه هنر اصفهان در حال پژوهش روی آثار و اشیاء حاصل از این فعالیت میدانی هستند. سرپرست هیات باستان‌شناسی با ابراز تأسف از اینکه در منطقه مورد مطالعه تخریب‌های گسترده‌ای در محوطه‌های باستانی متعدد کویر “ورزنه “، عمدتاً توسط افراد محلی و بعد از خشکی رودخانه، صورت گرفته افزود: به همین دلیل با کمک اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان و دفتر ثبت آثار تاریخی تلاش می‌شود تا در کنار شناسایی محوطه‌ها، پرونده ثبتی آنها نیز آماده شده و همچنین با فرهنگ‌سازی و آشنا کردن افراد محلی به اهمیت آثار باستانی گامی موثر برای حفاظت از محوطه‌ها برداشته شود.
این باستان‌شناس گفت: زاینده‌رود، تنها رودخانه دایمی در فلات مرکزی ایران، از هزاران سال پیش تاکنون با تامین آب آشامیدنی حوضه آبریز گسترده اطراف خود، از رشته کوه‌های زاگرس تا تالاب گاوخونی، امکان زندگی و استقرار بشر را فراهم کرده است.
او با اشاره به وجود ظرفیت مطالعاتی گسترده در این منطقه، ادامه داد: با این وجود تاکنون فقط مطالعات پراکنده‌ای در این حوزه صورت گرفته است، اما قطعا با انجام مطالعات منسجم و بلندمدت باستان‌شناسی، تاریخی و جغرافیایی در حوزه فرهنگی این بزرگ‌ترین رودخانه فلات مرکزی ایران، شواهدی ارزشمند و متعدد از دوره‌های فرهنگی مختلف آشکار می‌شود که دانش ما را نسبت به زیست بشر در مرکز فلات ایران افزایش می‌دهد.
