اشتغال 94 درصدی اوگاندایی‌ها در مشاغل زیرزمینی
گروه گوناگون|
در سال‌های اخیر به دلیل بر‌هم خوردن عرضه و تقاضا در بازار کار، بسیاری از کشورها شاهد گسترش مشاغل غیررسمی هستند. این نوع اشتغال شامل آن دسته از فعالیت‌های غیر اقتصادی است که نه مشمول مالیات می‌شوند و نه توسط دولت به ثبت رسیده‌اند. این بخش غیر رسمی می‌تواند نکات مثبت و منفی برای اقتصاد محلی داشته باشد. از آن جهت که برای افرادی که قادر به پیدا کردن شغل مناسبی نیستند، می‌تواند منبع درآمدی به‌حساب بیاید، مثبت ارزیابی می‌شود. از طرفی افرادی که در این نوع مشاغل فعالیت دارند، از قوانین کار مانند دستمزد مشخص، ساعت کاری تنظیم شده و حقوق بازنشستگی بی‌بهره هستند.
طبق گفته کارشناسان، رکود اقتصادی و افزایش جمعیت جوان آماده به کار از مهم‌ترین دلایل ایجاد مشاغل غیر رسمی به حساب می‌آیند.
در تازه‌ترین گزارش به دست آمده کشورهایی معرفی شده‌اند که بیشترین میزان فعالیت در مشاغل غیر رسمی را دارند. در این گزارش، بخش کشاورزی از مشاغل غیر رسمی به حساب نیامده و در این آمار لحاظ نشده است.
طبق آخرین تحقیقات در این زمینه اوگاندا تنها کشور آفریقایی در این لیست است که بیشترین نیروی کار را در مشاغل غیر رسمی دارد. در این کشور در حدود 94 درصد از جمعیت شاغل، در کارهایی فعالیت می‌کنند که تابع قوانین دولتی و پرداخت مالیات نیستند و به عنوان شغل رسمی به ثبت نرسیده‌اند. اکثر این مشاغل تجاری هستند و شامل ارایه تولیدات و خدمات صنعتی هستند.
در گواتمالا نیز منبع اصلی درآمد 74 درصد از نیروی کار، مشاغل غیر رسمی است. این کشور در امریکا، بالاترین نرخ افراد شاغل در این کسب‌وکارها را به خود اختصاص داده و در بین کشورهای جهان رتبه دوم را دارد.
بیشترین فعالیت افراد در مشاغل غیر رسمی در این کشور را دست‌فروشی تشکیل می‌دهد. بسیاری از گزارش‌ها حاکی از آن است که نرخ بی‌سوادی در این کشور بسیار بالاست و در بخش صنعت در این کشور، دستمزدهای پایینی به کارگران پرداخت می‌شود. به نظر می‌رسد این معضلات باعث شده تا افراد آماده به کار در گواتمالا به مشاغل غیر رسمی روی بیاورند.
هندوراس از دیگر کشورهای امریکایی است که نرخ افراد شاغل در کسب‌وکارهای غیررسمی در آن تقریبا برابر با گواتمالا گزارش شده است. در این کشور 73 درصد از جمعیت آماده به کار به اشتغال‌های غیر رسمی روی آورده‌اند.
از سال 1990 به بعد، پرو شاهد اصلاحات زیادی در اقتصاد و بازار آزاد تجاری خود بوده است. از طرفی، در بسیاری از گزارش‌ها آمده است که این کشور توانایی بالقوه‌ای برای صادرات دارد. با این‌حال و با وجود پتانسیل‌های بالایی که از این کشور امریکایی گزارش شده است، همچنان در پرو 69 درصد از افراد شاغل در کسب‌وکارهای غیر رسمی فعالیت دارند.
در ادامه این گزارش، نام مکزیک نیز به چشم می‌خورد. از آنجا که ایجاد مشاغل غیر رسمی از نشانه‌های بحران‌های اقتصادی و بیکاری در کشورهاست، شاید عجیب به نظر برسد که اقتصاد در حال رشدی مانند مکزیک نیز در این فهرست قرار داشته باشد. آنطور که در این گزارش آمده است در مکزیک بیش از نیمی افراد شاغل در کسب‌وکارهای غیررسمی فعالیت دارند. در واقع مکزیک بالاترین میزان فعالیت اقتصادی غیر رسمی در بین کشورهای شمال امریکا را دارد. همانطور که اشاره شد، بسیاری از گزارش‌ها حاکی از آن است که در سال‌های اخیر اقتصاد غیر رسمی در این کشور بهبود یافته اما به نظر می‌رسد مکزیکی‌ها ترجیح می‌دهند در بخش‌های غیررسمی فعالیت کنند. این مشاغل بیشتر شامل دست‌فروشی (تنقلات، لباس، فیلم و ...) و سرگرمی‌های خیابانی (دلقک، شعبده‌بازی، کمدین و ...) می‌شود.
دیگر کشورهای این فهرست، عمدتا کشورهای امریکای لاتین هستند. همچنین در ادامه این گزارش نام کشورهایی مانند فلسطین، جمهوری دومینیکن، آلبانی، تایلند، پاناما، برزیل و اروگوئه به چشم می‌خورد.
آنطور که در این گزارش آمده کشورهای در حال توسعه، بالاترین نرخ فعالیت افراد در مشاغل غیر رسمی دارند.
شاید بالابودن نرخ مالیات در مشاغل رسمی در این کشورها، مهم‌ترین دلیل گرایش افراد به فعالیت در مشاغل غیر رسمی باشد. زمانی که در کشوری اکثریت افراد در بازار کار غیر رسمی فعالیت می‌کنند شاید به این معنی است که شهروندان از قوانین دولتی سرباز می‌زنند و ترجیح می‌دهند آن قوانین را نادیده بگیرند. هرچند که کسب‌وکارهای غیر رسمی در کشورها برای افراد بیکار و فقیر منبع درآمدی به حساب بیاید اما در نهایت به کاهش رشد اقتصادی و رقابت در بازار رسمی کشورها می‌انجامد.
