طرح «خشونت زدایی همهجانبه از مدارس» در دست تدوین
انتشار تصاویری از تنبیه دانشآموزان به دست معلمان یا خبرهایی از برخورد دانشآموزان و اولیای آنها با معلمان و مسوولان مدرسه، در کنار خشونت کلامی و فیزیکی بین برخی دانشآموزان، بار دیگر اهمیت توجه به تعلیم و تربیت و آسیبشناسی رفتارهای خشن در مدارس را تقویت کرد. آموزش و پرورش چه برنامهای برای کنترل این خشم دارد؟ آیا اقداماتی که تا الان صورت گرفته موثر بوده است؟ معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش گفت: این معاونت به دنبال طراحی مدلی برای «خشونت زدایی همهجانبه در مدارس» است. نمیتوان در این مسیر تنها روی دانشآموزان یا معلمان تمرکز کرد.
رضوان حکیمزاده معاون آموزش ابتدایی آموزش و پرورش در این باره با اعلام این خبر که این معاونت به دنبال طراحی مدلی برای «خشونت زدایی همهجانبه در مدارس» است، گفت: موضوعاتی که این روزها در فضای مجازی خصوصا مطرح میشود و شامل تنبیه دانشآموزان یا برخورد با یک معلم توسط اولیا است، جنبههای متفاوتی دارد. ما در حال حاضر دنبال این هستیم که در شیوههای یادگیری مداخله کنیم و این حوزه را منعطف کنیم که در این مسیر گامهای موثری برداشته شده است. در ادامه باید به دنبال یک نگاه همهجانبه در مدارس متمرکز بر مسائل و عناصر روانی، اجتماعی باشیم. او ادامه داد: مهارتهای اجتماعی و روانی خود یکی از عوامل اثر گذار بر یادگیری است و از همین رو برای ما توجه به آن اهمیت دارد. تصور من این است که باید یک نگاه همهجانبه روی بحث «خشونت زدایی از مدارس» داشته باشیم. نمیتوان در این مسیر تنها روی دانشآموزان یا معلمان تمرکز کرد. معاون آموزش ابتدایی آموزش و پرورش به مهر گفت: وقتی از خشونت صحبت میکنیم هم از خشونت کلامی سخن میگوییم و هم از خشونت غیرکلامی. هر دو شکل این خشونت شیوههای متفاوتی دارد. خشونت همسالان نسبت به همسالان، خشونت معلم نسبت به دانشآموز و بر عکس، خشونت معلمان نسبت به یکدیگر در فضای مدرسه، خشونت مدیر نسبت به کادر مدرسه، خشونت والدین نسبت به معلم و بر عکس، همه شکلهایی از خشونتهای شناخته شده موجود است. ممکن است نسبت به نشانگرهای برخی از این مولفهها شناخت نداشته باشیم.او اضافه کرد: اکثر خشونتهایی را که بعضا شاهد هستیم از نوع تنبیههای فیزیکی است اما آسیب رسانی خشونت کلامی بسیار بیشتر و البته پنهانتر است. وی درباره طرحی که این معاونت در بحث خشونت زدایی در مدارس دنبال میکند، بیان کرد: ما به دنبال الگویی هستیم که توانمندسازی و آگاهی بخشی را در این بحث میان ذی نفعان نظام آموزشی بالا ببریم. خشونت زدایی همهجانبه در مدارس به این معناست که باید بتوانیم آگاهی و آموزشهای لازم را به معلمان، مدیر، دانشآموزان و اولیا بدهیم و آنها را بر این مسائل حساس کنیم.حکیمزاده اظهار کرد: باید به سمتی برویم که شاهد محیطهای انسانیتر و به دنبالش شادتر در مدارس باشیم. تا این نگاه همهجانبه نباشد و تک بعدی این مساله را ببینیم و مثلا تنها بر تبیههای فیزیکی که البته واقعا به ندرت صورت میگیرد متمرکز شویم، ما نمیتوانیم محیط مدرسه را یک محیط امن روانی اجتماعی کنیم وبه دنبال آن قطعا آسیبهای دیگری خواهیم داشت. نکته مهم این است که بسیاری از ترک تحصیلها یا افت تحصیلی به دلیل مواد آموزشی نیست بلکه به خاطر بیزاری از مدرسه و عدم تعلق به مدرسه صورت میگیرد.او اضافه کرد: عوامل موجود در مدارس از حیث روانی اجتماعی انگیزه یادگیری را کاهش یا افزایش میدهد و اگر نگوییم بیشتر از روش تدریس دروس بر یادگیری اثر گذار است، کمتر از آن نیست. ما باید بتوانیم به عنوان یک موضوع پر اهمیت بر مقطع ابتدایی توجه کنیم چرا که نخستین تجربههای اجتماعی کودک از این سنین آغاز میشود.